Πώς να μιλήσω για Χριστό όταν καποίος δε βλέπει τίποτα χρηστό στην πίστη; Τι να εξηγήσω για την Ανάσταση όταν, κάνοντας επανάστασή υπάρχει η σιγουριά πως η Ανάσταση είναι το τελειότερο παραμυθάκι που εφηύρε η ανθρωπότητα; Πώς να αναφερθώ σε άγιες μορφές κληρικών ή μη, όταν βαφτίζου τους ιερείς σαν το χειρότερο είδος δημοσίου υπαλλήλου; Πώς να φέρω για παράδειγμα πίστης κι αφοσίωσης τους μαθητές Του, όταν τους ονομάζει “στελέχη της ιδιοφυούς επιχείρησης”; …Τι να απαντήσω; Τι να πω;
Κατέφυγα στη σίγουρη λύση. Πήρα την Καινή Διαθήκη στα χέρια μου. Έκανα το σταυρό μου, ζητώντας, αναξίως, το φωτισμό του Θεού. Κι απάντηση ήρθε…! Η σελίδα που “τυχαία” άνοιξε έκρυβε τη μαγική απάντηση-θησαυρό που αναζητούσα:
“Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν θεὸν ὄψονται” (Ματθ. ε΄8).
Τόσο δυνατός κι ενθαρρυντικός αυτός ο μακαρισμός! Αυτό είναι! Θα ευχηθώ να έχει πάντα καθαρή κι αγαθή καρδιά. Ν’ αγαπάει όλους χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα. Να βρίσκει χώρο μέσα στην καθαρή καρδιά για όλους! Κι ο Θεός, που είναι η Αγάπη, θα φανερωθεί. Αρκεί, λοιπόν, να έχει καθαρή καρδιά, γιατί στις πλάκες αυτής της καρδιάς γράφει ο Θεός τους νόμους της καινής του διαθήκης**. Τίποτα άλλο δε θα πω! Δε θα κουράσω άλλο με την πολυλογία μου, δε θα φέρω άλλα ακατάρριπτα επιχειρήματα εκνευρίζοντάς . Θα πω αυτό το μακαρισμό και θα σιωπήσω σε αυτή τη συζήτηση. Παράλληλα, θ’ ανοίξω εντονότερη συζήτηση με το Θεό για τη σωτηρία αυτής της ψυχής που ψάχνει, χαμένη σε δύσβατους δρόμους, να χαράξει το δικό της μονοπάτι. “Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν θεὸν ὄψονται”.
ΑΠΟ forum: διαδικτυακή κοινότητα-χώρος συζήτησης μέσα στον οποίο τα άτομα ανταλλάζουν ιδέες, προτάσεις, γνώμες
Μ.ΜΑΝΕΤΑ
(marilena.mane@gmail.com)
