Είχαν πάντα τόσα πολλά να μοιραστούν και τόση απόλαυση να προσφέρουν πού νομίζεις ότι αποτελούν ιδανικό ζευγάρι. Πολύ περισσότερο πού η σχέση τους χάνεται βαθιά στο χρόνο, τις συνήθειες και τα τραπέζια τόσο πολλών χωρών.
Έτσι όμως και τούς παρατηρήσεις προσεκτικά, θα καταλάβεις ότι το κρασί και το τυρί μόνο φτιαγμένα για να ζήσουν μαζί δεν ήταν: τόσο πολλές κόντρες και τόσο μεγάλη ασυμφωνία, πού χρειάστηκε ένα corpus κανόνων αρμονίας για να εξασφαλίσει την συνύπαρξη τους.
Κι’ ευτυχώς η χρυσή αυτή τομή ανακαλύφθηκε εγκαίρως. Μία σχεδόν καταδικασμένη σχέση φόρεσε τα γιορτινά της, έλαμψε και το πάθος την έκανε μία από τις πιο βαθιά ερωτικές σχέσεις-και μάλιστα από τις πιο μακρόβιες και συναρπαστικές. Τόσο πού ο συνδυασμός κρασί-τυρί κέρδισε με το σπαθί του τον ρόλο πρωταγωνιστή των γευστικών απολαύσεων.
Η σοφία της έγκαιρης εξομάλυνσης των διαφορών και της μετατροπής τους σε ερωτική-γαστρονομική σχέση πάθους ίσως να οφείλεται και στο ότι οι δύο partenaires γνωρίζονταν από πολύ παλιά. Το κρασί και το τυρί είναι από τα πιο παλιά προϊόντα ζύμωσης: κρασί πρωτοφτιάχτηκε πριν από δέκα χιλιάδες χρόνια, ενώ τυρί πριν από τέσσερις χιλιάδες. Η ευτυχισμένη μακροβιότητα τους πάλι πιθανόν να βρίσκεται στις ισχυρές τους προσωπικότητες πού διατήρησαν τον «γάμο» τους ζωντανό και απρόβλεπτο. . . . .
ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΛΑΥΣΗΣ
Τόσες κόντρες, τόσο πάθος, τόση ασυμφωνία, τόσο ισχυρές προσωπικότητες κι’ όμως επιτεύχθηκε το ακατόρθωτο. Αυτή είναι η μαγεία κάθε συναρπαστικής σχέσης, πού έχει ή βρίσκει την σοφία μετατροπής των διαφορών σε δεσμό γεμάτο ολοζώντανη απόλαυση. Ο άνθρωπος έδωσε στο κρασί και το τυρί την δική του εξυπνάδα και ετοιμότητα-πού κάποιες φορές η ανάγκη τον κάνει να βγάλει στην επιφάνεια. Προικισμένοι γαστρονόμοι τού παρελθόντος, εραστές της απόλαυσης των γεύσεων και λάτρεις τού κρασιού και τού τυριού, προδρομικοί αρχιτρίκλινοι και κατοπινοί οινοχόοι καιmaitres sommeliers κατάφεραν να ανακαλύψουν και να διατυπώσουν τις γενικές γραμμές πού θα δημιουργήσουν την απολαυστική συνύπαρξη κρασιού και τυριού. Εδώ σάς τις μεταφέρουμε επεξεργασμένες με τον δικό μας τρόπο.
1. Δεν θα προσπαθήσουμε ποτέ να επιβάλουμε με το ζόρι σε ένα κρασί ένα τυρί πού δεν τού ταιριάζει (ή το αντίθετο), με τη δικαιολογία ότι είναι θαυμάσιο. Δεν ταιριάζουν μεταξύ τους όλοι οι καλοί ή οι θαυμάσιοι! Να είμαστε, όμως, προετοιμασμένοι και για το ενδεχόμενο της «παράβασης» των κανόνων: πόσες φορές το ενδιαφέρον και η επιτυχία δεν βρίσκονται στην εξαίρεση και το απρόσμενο;
2. Όπως και στο φαγητό δεν ισχύει στην πραγματικότητα ο «κανόνας» κρέας-κόκκινο κρασί και ψάρι-άσπρο κρασί, έτσι και στο ντουέτο κρασί-τυρί πρέπει να ανακαλύψουμε τούς πιο sophistiques συντελεστές αρμονίας. Αν εξάλλου μπορούσαμε να πάρουμε τα τυριά τού κόσμου ένα-ένα, θα ανακαλύπταμε με έκπληξη πόσο ανυπόστατος είναι ο μύθος ότι «το τυρί θέλει κόκκινο κρασί» και πόσα τυριά ταιριάζουν καλύτερα με κάποιο τύπο άσπρου κρασιού. . .
3. Όσο πιο χιονάτα λευκό είναι λοιπόν ένα τυρί, τόσο πιο ζωηρό και φρουτώδες άσπρο κρασί τού χρειάζεται.
4. Τα πολύ κρεμώδη τυριά(σαν την γλυκιά gorgonzola) και τα φρέσκα (κατσικίσια ή όχι) χρειάζονται ένα σχετικά ελαφρύ άσπρο κρασί, με παρούσα οξύτητα.
5. Τα μαλακά και παχιά τυριά με ήπια ή έντονη γεύση (Brie, Camembert, Reblochon, SaintNectaire, Tomme de Savoie) έχουν ανάγκη εύσωμα και πλούσια λευκά κρασιά όλων των τύπων. Σε μεγάλη μόνο αναγκη θα τούς προσφέρουμε κόκκινο κρασί, πού θα πρέπει να είναι νεαρό, αρκετά φρουτώδες και με μαλακές τανίνες.
6. Σε τυριά σχετικά μαλακά, με ήπια γεύση και κάποιες φορές υπαινικτικά χαρακτηριστικά(Γραβιέρες Κρήτης, Νάξου και Τήνου, Emmental, Gouda, Ελβετική Γραβιέρα), θα δώσουμε ελαφρά και φρουτώδη κόκκινα κρασιά.
7. Τα πολύ μαλακά τυριά με την ιδιαίτερα έντονη γεύση(Vacherin, Maroilles, Livarot, Pont L’ Eveque) είναι «περίεργη» περίπτωση. Θέλουν κρασί κόκκινο και σφριγηλό, με πολύπλοκη προσωπικότητα. Εκτός από ένα καλό Pinot Noir (κατα προτίμηση από την Βουργουνδία), τούς κάνει και η υπέροχη rusticite τού Barolo. Μια καλοφτιαγμένη όμως Ελληνική «Νάουσα», από καλή χρονιά και καλά παλαιωμένη, θα τούς «πήγαινε γάντι»!
8. Τα πλούσια και σφιχτοδεμένα κόκκινα κρασιά με στιβαρές τανίνες (είτε από Cabernet Sauvignonείτε από Syrah) είναι οι σωστοί συνοδοί των ωριμασμένων σκληρών, συνήθως κίτρινων τυριών, μεταξύ των οποίων και οι Ελληνικές πικάντικες γραβιέρες, το Σάν Μιχάλη της Σύρου, το καπνιστό Μετσοβόνε και το πραγματικό λαδοτύρι της Μυτιλήνης.
9. Όλα τα τύπου blue τυριά (συνεπώς και οι Ελληνικές κοπανιστές) κάθε προελεύσεως και ποιοτικού επιπέδου συνήθως ταιριάζουν καλύτερα με γλυκά κρασιά.
ΚΑΣΕΡΙ-ΚΕΦΑΛΟΤΥΡΙ-ΜΑΝΟΥΡΙ
Ιδιαίτερες και ξεχωριστές περιπτώσεις τριών από τα παλαιότερα, παραδοσιακά και πιο αγαπημένα Ελληνικά τυριά.
Το κασέρι είναι ημίσκληρο τυρί τού γενικού τύπου “Pasta Filata”, με ελκυστική μαστιχωτή αίσθηση γεύσης. Φαίνεται ότι τα καλύτερα κασέρια φτιάχνονται στη Μακεδονία, με κορυφαίο εκείνο από το Σοχό τού Νομού Θεσσαλονίκης. Αξίζει πραγματικά να αναζητήσετε το μάλλον δυσεύρετο κασέρι τού Σοχού. Θα καταλάβετε αμέσως γιατί αφήνει μακράν πίσω του τα κασερια της υπόλοιπης Ελλάδας: πάντα ώριμο, ελαφρά πικάντικο, με στιβαρή υφή και πλούσια γεύση-στην οποία διακρίνονται τα αρώματα βοτάνων της Ελληνικής γης. Όπως πολλά τυριά, το κασέρι τού Σοχού ταιριάζει καλύτερα με άσπρο κρασί. Εμείς θα σάς προτείναμε, τόσο λόγω εντοπιότητας όσο και εξαιτίας γευστικής αρμονίας, το Chardonnay της οινοποιίας Αρβανιτίδη από τον γειτονικό Ασκό. Το κρασί διαθέτει όλα τα αρωματικά και γευστικά στοιχεία αλλά και τον γευστικό πλούτο, το βάρος και την ένταση πού χρειάζεται για να ισορροπήσει με το τυρί.
Το κεφαλοτύρι θεωρείται το παλαιότερο σκληρό Ελληνικό τυρί. Δυστυχώς, χρησιμοποιείται κυρίως τριμμένο στα μακαρόνια-ενώ είναι υπέροχο και ως επιτραπέζιο. Η γευστική του ένταση επιτυγχάνεται με ωρίμανση τουλάχιστον τριών μηνών. Ο καλύτερος τύπος κεφαλοτυριού είναι μακράν το «Αρσενικό» της Νάξου. Σκληρό και νόστιμο, διαθέτει στο έπακρο όλα τα στοιχεία ενός σοβαρού κεφαλοτυριού: γεύση έντονη και πυκνή αλλά και «ζυγισμένη» αλμύρα. Όσο περισσότερο ωριμάζει, τόσο περισσότερη ένταση και βάθος αποκτά η γεύση του. Το Ασύρτικο της Σαντορίνης είναι ο ιδανικός τύπος κρασιού για την συνοδεία τού «Αρσενικού» της Νάξου. Μόνο αυτό το κρασί διαθέτει το αρωματικό και γευστικό προφίλ αλλά και την ένταση πού χρειάζεται για να «λειανθούν» οι γευστικές γωνίες τού τυριού και να δημιουργηθεί ένας απολαυστικός συνδυασμός.
Το Μανούρι παράγεται μόνο στη Μακεδονία και τή Θεσσαλία από τυρόγαλο πρόβειου ή γίδινου γάλακτος, στο οποίο προστίθεται γάλα και μερικές φορές κρέμα γάλακτος. Είναι δημοφιλές και αγαπητό για την πληθωρική υφή και την πυκνή, βουτυράτη γεύση του. Η βελούδινη απαλότητα και η «γλυκιά» έκφραση της γεύσης του είναι απαράμιλλες. Ακριβώς γι’ αυτούς τούς λόγους, μάς έχει ενθουσιάσει ο συνδυασμός του με το Semillon τού Κτήματος Κώστα Λαζαρίδη. Το Semillon, εκτός από τα αρωματικά και γευστικά στοιχεία του διαθέτει και την «λιπαρότητα» και το βάρος πού χρειάζονται για να δέσει αρμονικά με το μανούρι.
ΤΟ ΣΕΡΒΙΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΤΥΡΙΟΥ
1. Για να αναπτύξουν όλο το αρωματικό και γευστικό δυναμικό τους, τα τυριά πρέπει να βγουν από το ψυγείο μία ώρα πριν σερβιριστούν.
2. Τα τυριά παρουσιάζονται σε ξύλινο πλατώ και πάντα σε μεγάλα κομμάτια, ώστε να φαίνονται πιο ορεκτικά.
3. Δεν σερβίρουμε στο ίδιο πλατώ ή στο ίδιο γεύμα μεγάλο αριθμό ή πολλούς τύπους τυριών. Κάτι τέτοιο θα «έμπλεκε» τις γεύσεις και θα εμπόδιζε τον απολαυστικό συνδυασμό με το κρασί. Τρείς με τέσσερις τύποι τυριών είναι υπεραρκετοί.
ΚΛΑΣΣΙΚΟΙ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ
1. Μπάτζος στη σχάρα με κόκκινο κρασί Ο. Π. Α. Π «Νάουσα»
Ο μπάτζος είναι ένα σχετικά άγνωστο στη Νότια Ελλάδα τυρί της Δυτικής Μακεδονίας. Είναι αρκετά σκληρό και αλμυρό, με έντονη γεύση. Κανένας δεν θα περίμενε ότι με το ψήσιμο στη σχάρα όχι μόνο θα μεγάλωνε το γευστικό του ενδιαφέρον αλλά και θα άλλαζε τόσο φυσιογνωμία ώστε να ταιριάζει με κόκκινο κρασί. Ο κανόνας εδώ είναι το κρασί να είναι παλαιωμένο, ώστε οι τανίνες να έχουν τιθασευτεί και το γευστικό προφίλ να έχει αποκτήσει βάθος και πολυπλοκότητα
2. Σκληρή φέτα βαρελιού ή δοχείου, καλαθάκι Λήμνου με Ο. Π. Α. Π «Σαντορίνη»
Ο κλασσικός συνδυασμός για τη φέτα, αν και δεν είναι τύπος τυριού της Σαντορίνης, ούτε καν των Κυκλάδων. Το «μυστικό» είναι ότι η αλμύρα της φέτας ταιριάζει με την «αλμύρα» πού ο ευαίσθητος ουρανίσκος θα αισθανθεί από το Ασύρτικο της Σαντορίνης. Επιπλέον, τα συχνά λεμονάτα χαρακτηριστικά της Σαντορίνης ισορροπούν αποτελεσματικά και δένουν με τον πιπεράτο χαρακτήρα τού τυριού.
3. Crottin de Chavignol με Sancere
Έξοχος τοπικός συνδυασμός από την κοιλάδα τού Λίγηρα, στην Κεντρική Γαλλία. Τυρί και κρασί παράγονται σε απόσταση μερικών μόλις χιλιομέτρων. Το Crottin de Chavignol είναι ένα πολύ μικρό, στρογγυλό κατσικίσιο τυράκι πού με την παλαίωση σκληραίνει και αποκτά εκπληκτική γευστική ένταση και διακριτική σπιρτάδα. Εδώ έρχεται λοιπόν η δροσιά, το φρούτο και η ζωηράδα τού Sauvignon Blanc, για να «τσιμπήσει» το τυρί και ταυτόχρονα να το τυλίξει απολαυστικά στην αγκαλιά του.
4. Ώριμο Camembert με Calvados
Mάλιστα, εδώ δεν υπάρχει κρασί! Φαινομενικά μόνο πρόκειται για Νορμανδική τοπική συνήθεια πού πλησιάζει τα όρια τού σωβινισμού. Γιατί αν κανείς προσέξει και σκεφτεί λιγάκι τις γευστικές του εντυπώσεις, θα καταλάβει ότι ο συνδυασμός τού τυριού με το στιβαρό και εξαιρετικό απόσταγμα Νορμανδικών μήλων είναι άριστος-πολύ καλύτερος από τον οποιοδήποτε τύπο κρασιού. Ο πλούτος τού αποστάγματος συνεννοείται με τον πλούτο τού τυριού, ενώ τα φρουτώδη στοιχεία του συμπληρώνουν τή λιπαρότητα τού Camembert. Δημιουργείται μία καταπληκτική αίσθηση στιβαρού και βουτυράτου μήλου.
5. Parmigiano Reggiano με Σαμπάνια
Αφού όπως λέγεται το τυρί αυτό είναι ο βασιλιάς της παγκόσμιας τυροκομίας, δεν θα χρειαζόταν για συντροφιά του την βασίλισσα Σαμπάνια; Ο συνδυασμός φαινομενικά μόνο φαίνεται ασυνήθιστος και παράξενος. Γιατί το καταπληκτικό αυτό τυρί, πού δεν είναι παρά διακριτικά αλμυρό, όταν ωριμάσει δεν αποκτά μόνο σκληράδα, βάθος γεύσης και πιπεράτη σπιρτάδα. Διατηρεί παράλληλα και ένα πολύ φινετσάτο φρουτώδη χαρακτήρα. Άν λοιπόν επιλέξετε μία σχετικά νεαρή και φρουτώδη Σαμπάνια(π. χ Bruno Paillard), θα έχετε μία καταπληκτική εμπειρία. Η ζωηράδα των φυσαλίδων θα κάνει το τυρί να «ανατριχιάσει», ενώ οι δύο φρουτώδεις ιδιοσυγκρασίες θα επιδοθούν σε ηδυπαθείς εναγκαλισμούς.
6. Ισπανικό τυρί Manchego με Rioja Reserva
Τι κρίμα πού στην Ελλάδα δεν γνωρίζουμε καλά τον πλούτο και το ενδιαφέρον των Ισπανικών κρασιών και τυριών! Το Manchego, από τα πιο αγαπητά και διάσημα σκληρά τυριά της Ισπανίας, μοιάζει αρκετά με μερικές πικάντικες Ελληνικές γραβιέρες: διακριτικά πικάντικο, βουτυράτο, με μία ελαφριά αίσθηση ξηρών καρπών. Δεν τού χρειάζεται υπερβολικά φρουτώδες κόκκινο κρασί ούτε πολλή «στρογγυλάδα» γεύσης. Μία καλή Rioja Reserva διαθέτει όλα τα ατού της αλληλοσυμπλήρωσης: φινετσάτη και πολύπλοκη γευστική υφή, πιπεράτα χαρακτηριστικά και αδιόρατη οξύτητα(λόγω Tempranillo) πού θα ζωηρέψει την αρμονία τού συνόλου.
7. Γραβιέρα Κρήτης, Νάξου και Τήνου με Αγιωργίτικο Νεμέας
Επειδή οι υπέροχες αυτές γραβιέρες ακόμη κι’ όταν ωριμάσουν διατηρούν τη «γλύκα» και την απαλότητα τους, χρειάζεται να τούς προσφέρουμε ένα σχετικά απαλό Αγιωργίτικο με μαλακές τανίνες-πού δεν θα προκαλέσουν το τυρί. Θα συνιστούσαμε λοιπόν τον Τοπικό «Νότιο» της «Γαίας», την «απλή» Ο. Π. Α. Π Νεμέα τού Παπαιωάννου ή τον ολοκαίνουργιο «Ορείτη» τού Οινοποιητικού Συνεταιρισμού Νεμέας.
ΓΛΥΚΟ ΚΡΑΣΙ ΚΑΙ ΤΥΡΙ
Ο απόλυτος συνδυασμός πού όταν τα γλυκά τού γεύματος είναι πολύ πλούσια, μπορεί άνετα να παρουσιαστεί μετά από αυτά για να ζωηρέψει τον ουρανίσκο. Συνηθίζεται και είναι αγαπητός σε πολλές χώρες αλλά στην Ελλάδα δεν έχει βρει ακόμη τον δρόμο του. Η επιτυχία, αν όχι η μαγεία, του βρίσκεται στις φαινομενικά αντίθετες αισθήσεις(τού αλμυρού και τού γλυκού) πού στην πραγματικότητα αλληλοσυμπληρώνονται και ισορροπούν. Γι’ αυτό και πεδίο εφαρμογής του αποτελούν όλα τα τυριά τύπου bleu, με κυρίαρχα το Γαλλικό Rocquefort και το Αγγλικό Stilton. Οι Ελληνικές κοπανιστές άν και στην εμφάνιση δεν μοιάζουν, λόγω τού τρόπου παρασκευής τους αποτελούν την δική μας εκδοχή τυριού τύπου bleu. Όταν τα κρασιά και τα τυριά είναι σωστά επιλεγμένα, ο συνδυασμός είναι απαράμιλλος και οι εντυπώσεις έξοχες.
1. Γαλλικό Rocquefort και γλυκό κρασί Sauternes
Ακόμα κι’ όταν επιλεγεί ένας σχετικά ήπιος τύπος τυριού, το Rocquefort διατηρεί την αλμύρα, την ελαφριά αγριάδα και την σπιρτάδα του. Από την άλλη, το Sauternes διακρίνεται περισσότερο για τη γλύκα, την πολυπλοκότητα και τα χαρακτηριστικά πού τού δίνει η «ευγενής σήψη» των σταφυλιών του παρά για τη ζωηράδα του. Ο συνδυασμός είναι έξοχος και συχνά αιθέριος.
2. Αγγλικό Stilton και Port
Από την άλλη πλευρά της Μάγχης έρχεται το τόσο Βρετανικό αυτό ζευγάρι. Καθαρά Αγγλικό τυρί και ένας τύπος γλυκού κρασιού πού έκαναν διάσημο οι Άγγλοι Gentlemen. Το Stilton έχει πιο πυκνή και βαθειά αλλά πιο στρογγυλή και βουτυράτη, λιγότερο αλμυρή γεύση από το Rocquefort. Αν παράλληλα επιλεγεί Port “Tawny” ή ακόμη καλύτερα “Colheita”(πού έχουν «καρυδάτα» και πιπεράτα, από την παλαίωση στο βαρέλι, γευστικά στοιχεία), τότε ο συνδυασμός όχι μόνο θα είναι πιπεράτα έξοχος αλλά και θα προσφέρει τελείως διαφορετικές εντυπώσεις από το Rocquefort-Sauternes.
3. Κοπανιστή και Μοσχάτο Σάμου
Η σπιρτόζικη, πικάντικη και αλμυρή γεύση της κοπανιστής (Μυκόνου ή Χίου) δημιουργεί όλες τις προϋποθέσεις επιτυχίας. Η επιλογή τού Μοσχάτου Σάμου(και μάλιστα τού σπουδαίου «Ανθεμίς», ενός θαύματος πολυπλοκότητας, πλούτου και ισορροπίας) ανεβάζει τον πήχη των εντυπώσεων στον υπερθετικό και δημιουργεί ένα κλασσικό συνδυασμό υψηλών αξιώσεων.
ΠΕΝΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΦΙΑΛΕΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΤΟΥΣ
1. Gentilini Ο. Π. Α. Π «Ρομπόλα Κεφαλληνίας»
Τα αρώματα εσπεριδοειδών, η λεμονάτη οξύτητα και η γεμάτη γεύση(σε διακριτικό φόντο ορυκτών) τού κρασιού στέλνουν το μήνυμα: χρειάζονται τυριά άσπρα, με ελαστική υφή και μαστιχωτή γεύση. Άρα. . . Φορμαέλλα Αράχωβας και Καλαβρύτων, Μαστέλλο Χίου και Χαλούμι Κύπρου. Αν μάλιστα τα τυριά τυλιχτούν σε ένα απαλό συννεφάκι corn flour και τηγανιστούν ελαφρά, τότε και αυτά πλουτίζονται με γευστικό βάθος και οι συνδυασμοί αποκτούν μεγαλύτερο ενδιαφέρον
2. Σιγάλας Ο. Π. Α. Π «Σαντορίνη»
Από τις πιο ενδιαφέρουσες εκδοχές τού Σαντορινιού Ασύρτικου. Διακριτικά αρώματα εσπεριδοειδών και γεύση πλούσια και ζωηρή, με ζωντανή οξύτητα, πού με τον χρόνο δείχνει και ορυκτά χαρακτηριστικά. Textbook κρασί για να τυλίξει, να στρογγυλέψει και να τα βγάλει πέρα με την αλμύρα και τα πιπεράτα χαρακτηριστικά τυριών σαν το «Χλωρό» των Κυκλάδων, την Ξυνομυτζήθρα Κρήτης, το Αρσενικό Νάξου και τα κατσικίσια τυριά τύπου φέτας.
3. «Το Δάκρυ τού Πεύκου» Κεχρή, από το Καλοχώρι Θεσσαλονίκης
Η πλήρης και απολαυστική αποκατάσταση της «Ρετσίνας» ως θαυμάσιου τύπου κρασιού, πού δεν θυμίζει σε τίποτα τη μιζέρια τού πρόσφατου παρελθόντος. Αιθέριο ταίριασμα τού αρώματος τού ρετσινιού με τα αρώματα τού Ασύρτικου, από το οποίο είναι φτιαγμένο το κρασί. Ένας οινοποιός διακριτικός και ιδιαίτερα χαμηλών τόνων μάς προτείνει το must κρασί για την απόλαυση της φέτας βαρελιού και δοχείου, της σφέλλας από την Μεσσηνία, καθώς και των πρόβειων τυριών τύπου φέτας.
4. Γεροβασιλείου Syrah
Τόσο γιατί είναι σπουδαίο κρασί, φτιαγμένο από ένα χαρισματικό οινοποιό και σοβαρό άνθρωπο, όσο και γιατί διαθέτει πολύ συγκεκριμένα χαρίσματα: ζωικές και πικάντικες νότες στο άρωμα και στη γεύση, εξαιρετική δομή, γευστικό πλούτο και «σάρκα», πλούσιες και ώριμες τανίνες. Διαθέτει δηλαδή το κρασί τα προσόντα πού το βάζουν με επιτυχία δίπλα σε τυριά σαν το παλαιωμένο Μετσοβόνε, το Σαν Μιχάλη από τη Σύρο, το πραγματικό Λαδοτύρι από την Μυτιλήνη και την παλαιωμένη Mimolette από τη Βόρεια Γαλλία.
5. Δρυόπη Ο. Π. Α. Π «Νεμέα»
Δημιούργημα τού Γιάννη Τσελεπου, από τις καλύτερες Νεμεες πού μπορούμε να απολαύσουμε. Στην «απλή» μορφή του πού το προτείνουμε, βγάζει όλη την φινέτσα της Νεμέας-πού δεν έχει καμία σχέση με την στιβαρότητα τού Cabernet Sauvignon: γλυκά κόκκινα φρούτα, γευστικό πλούτο και βελούδινες τανίνες. Όπως, δηλαδή, ακριβώς το χρειάζονται οι «γλυκές» γραβιέρες της Ελλάδας(Κρήτης, Νάξου και Τήνου) και το κασέρι τού Σοχού, για να δημιουργήσουν απολαυστικούς δεσμούς με το κρασί.
Αλέξανδρος Σακκάς (alexsakkas.wine@gmail.com)
nooz.gr
