Οσο, φαίνεται, κι αν εξελιχθούν με μηχανές και κινητήρες τα πλεούμενα, εκείνο που ποτέ δεν πρόκειται να λείψει από κανένα σκάφος όσο μικρό ή μεγάλο κι αν αυτό είναι, είναι τα κουπιά, το πιο αρχαίο εργαλείο της βάρκας που έφτιαξε ο άνθρωπος για να την κάνει να πλεύσει γρηγορότερα επειδή δεν έφταναν τα χέρια του και οι δυνάμεις του…
Οσο όμως κι αν αυτό φαίνεται σαν βεβαιότητα, ξυλουργοί που να φτιάχνουν κουπιά σε μια ναυτική χώρα σαν την Ελλάδα, είναι ένα είδος που κοντεύει να εξαφανιστεί και χρήζει οπωσδήποτε προστασίας. Ο μόνος που έχει απομείνει να κατασκευάζει κουπιά αλλά και άλλα είδη στο ξυλουργείο του, είναι ο Μανώλης Τσαγκαράκης, στην οδό Νοταρά 101 στην Τρούμπα, δίπλα από το μεγάλο λιμάνι του Πειραιά.
Εκεί εγκαταστάθηκε το 1950, σαν έφυγε από την Κρήτη όπου από παιδί είχε ξεκινήσει να μάθει τη δουλειά κοντά στον πατέρα του και τον παππού του, που συνέχιζαν την παράδοση της οικογένειας στη ναυπηγική.
Πάνω από 500 χρόνια, λέει ο Μανώλης οι πρόγονοί του έφτιαχναν και επισκεύαζαν καράβια στη Σητεία και στο Ηράκλειο και αυτό συνέχισε να κάνει. Στον Πειραιά σαν ήρθε ο Μανώλης περιορίστηκε να φτιάχνει ξύλινα εξαρτήματα των πλεούμενων, δουλειά που συνεχίζει και σήμερα
, ενώ ο γιος του, Στέλιος, έχει ήδη πάρει τη σκυτάλη της μοναδικής αυτού του είδους επιχείρησης στην Ελλάδα η οποία προμηθεύει κουπιά τις ομάδες κωπηλασίας, από τα χέρια τους βγήκαν και τα κουπιά για τα ιστορικά σκάφη που κοσμούν τις ελληνικές θάλασσες και χρησιμοποιήθηκαν σε μεγάλες γιορτές και την Ολυμπιάδα του 2004. Ο ίδιος προμηθεύει κουπιά σε όλη την Ελλάδα αλλά και άλλα αντικείμενα, όπως φτυάρια για τους φούρνους τα οποία φτιάχνει με ξύλα οξιάς, είτε αυτή προέρχεται από τα ελληνικά δάση είτε από άλλες χώρες.
, ενώ ο γιος του, Στέλιος, έχει ήδη πάρει τη σκυτάλη της μοναδικής αυτού του είδους επιχείρησης στην Ελλάδα η οποία προμηθεύει κουπιά τις ομάδες κωπηλασίας, από τα χέρια τους βγήκαν και τα κουπιά για τα ιστορικά σκάφη που κοσμούν τις ελληνικές θάλασσες και χρησιμοποιήθηκαν σε μεγάλες γιορτές και την Ολυμπιάδα του 2004. Ο ίδιος προμηθεύει κουπιά σε όλη την Ελλάδα αλλά και άλλα αντικείμενα, όπως φτυάρια για τους φούρνους τα οποία φτιάχνει με ξύλα οξιάς, είτε αυτή προέρχεται από τα ελληνικά δάση είτε από άλλες χώρες.
Η δουλειά του, παρά την εμφάνιση των σύγχρονων σκαφών που χρησιμοποιούν πλαστικά κουπιά, δεν παρουσιάζει προβλήματα γιατί όλοι τα θεωρούν απαραίτητα στα καΐκια και στα τρεχαντήρια.
Νοσταλγεί όμως τα παλιότερα χρόνια που σε όλες τις θάλασσες, έπλεαν τα όμορφα πλεούμενα που έβγαιναν από τα ναυπηγεία και τα καρνάγια κάθε νησιού και παράλιας πόλης.
Κώστας Πανάρετος (kpanaretos@yahoo.gr)
