470 π.Χ.—Την 6η του μηνός Θαργηλίωνος, το τέταρτο έτος της 77ης Ολυμπιάδος, γεννιέται ο μεγάλος Σωκράτης, φιλόσοφος που σημάδεψε όλην την ανθρωπότητα. Ωφελιμώτατος για να προάγει τους ανθρώπους «εις αρετήν», ευσεβής, δίκαιος, εγκρατής, φρόνιμος, αυτάρκης σε γνώση,ικανός να διαλέγεται και να ορίζει τις έννοιες, ικανός να ελέγχει τα σφάλματα, ικανός να οδηγεί στην αρετή και την καλοκαγαθία. Ήταν ο άριστος.Και ήταν ο ευδαιμονέστατος. Ο διάλογος Σωκράτη και Ερμογένη, τελικός των «Απομνημονευμάτων» Ξενοφώντος, καταδεικνύει το ηθικό ύψος του μεγάλου διδασκάλου. Ο Μέλητος έχει καταθέσει την καταγγελία. Στον Ερμογένη, μαθητή του Σωκράτη, που βλέποντας τον φιλόσοφο να μην κάνει καμμία ενέργεια για να ετοιμάσει την απολογία του, και του παρατηρεί τον κίνδυνο να καταδικασθεί, ο Σωκράτης ερωτά : “ Τι απολογία να ετοιμάσω; Σε όλη μου τη ζωή αυτό έκανα, ετοίμαζα την απόλογία μου! Δεν αδίκησα κανέναν ποτέ, επροσπάθησα πάντοτε να κάμω όσους με συναναστράφηκαν «βελτίστους». Απολογία μου είναι όλη μου η ζωή.
713.—Ο Αναστάσιος Β’ Αρτέμιος ανέρχεται στον θρόνο τής Αυτοκρατορίας μας, στην θέση τού Φιλιππικού Βαρδάνη. «Τὴν ἐπιοῦσαν τοῦ τολμήματος, -τῆς καθαιρέσεως τοῦ Φιλιππικοῦ-, τελουμένης τῆς πεντηκοστῆς τοῦ ἔτους 713, ὁ λαὸς ἀθροισθείς εἰς τὴν μεγάλην τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας ἐκκλησίαν, ἔστεψε βασιλέα αὐτόν τοῦ Φιλιππικοῦ τὸν Πρωτοασηκρῆτιν, δηλαδὴ τὸν ἀρχιγραμματέα τῆς ἐπικρατείας Ἀρτέμιον, μετονομασθέντα Ἀναστάσιον Β’, ἄνδρα μὴ στερούμενον συνέσεως καὶ ἐμπειρίας». Ο Αναστάσιος Β’, επανέφερε την Ορθοδοξία, καταργώντας τα υπέρ του μονοθελητισμού διατάγματα του προκατόχου του, τιμώρησε τους δύο στρατηγούς για την συνομωσία τους, και «ἀνέλαβε μετὰ πλείστης δραστηριότητος καὶ δεξιότητος τὴν διοίκησιν τῶν πολιτικῶν καὶ τῶν πολεμικῶν πραγμάτων»
1821.—Οι τούρκοι συνεχίζουν τις τρομερές σφαγές στην πόλιν τής Σμύρνης.
.—Το Καρπενήσι επαναστατεί και μπαίνει στον Αγώνα με επικεφαλής τους αδελφούς Γιολδάση και τις περίφημες στρατιωτικές επιχειρήσεις στον Ασπροπόταμο στις 5 Ιουλίου από τον Νικόλαο Στουρνάρη. Φυσικά οι τούρκοι δεν παρέμειναν ούτε απαθείς ούτε απλοί θεατές στον επαναστατικό ξεσηκωμό των Ελλήνων.Σε πρώτη φάση, στάλθηκαν στην Ρούμελη περίπου 6000 τουρκαλβανοί για να αντιμετωπίσουν τους επαναστάτες.
1823.—Οι Έλληνες της επαρχίας Σελίνου Κρήτης, επιτίθενται σφοδρά εναντίον των τούρκων και νικούν αυτούς. Σκοτώνεται ο οπλαρχηγός Γ.Ζερβουδάκης από τα Σφακιά.
1878.—(ν. ημερολ.) Η Κύπρος παραχωρείται από την οθωμανική αυτοκρατορίαστην Μεγάλη Βρετανία με μυστική συνθήκη αμυντικής Συμμαχίας, που υπογράφτηκε στα παρασκήνια του Συνεδρίου του Βερολίνου [4/6-1/7]. Η Συνθήκη όριζε την Κύπρο ως «αντικείμενο νομής και κατοχής» από την Βρετανία.
1897.—Υπογράφεται μεταξύ Ελλάδος και τουρκίας οριστική ανακωχή, η οποία σήμανε την λήξη του ατυχούς Ελληνοτουρκικού Πολέμου.Ο Σουλτάνος Abdul Hamit II, προβλέποντας την ανακωχή, είχε δώσει εντολή στο αρχιστράτηγο Ετέμ Πασά να καταλάβει όσο το δυνατόν περισσότερα εδάφη νοτίως των παλαιών συνόρων του 1831, τα οποία βρίσκονταν επί της Όθρυος. Η υπογραφή της ειρήνης έγινε μερικούς μήνες αργότερα στην Κωνσταντινούπολη, υπό την κηδεμονία των Μεγάλων Δυνάμεων. Συνέπεια αυτού του πολέμου ήταν, 395 τετρ.χιλ. Ελληνικού εδάφους να περιέλθουν στην Οθωμανική αυτοκρατορία, η επιβολή οικονομικού ελέγχου στην Ελλάδα από την Διεθνή Οικονομική Επιτροπή, προκειμένου να διασφαλιστεί η πληρωμή των δανείων, και η καταβολή οικονομικής αποζημιώσεως στην τουρκία.
1908.—Φασαρίες, συλλήψεις και καθεστώς τρομοκρατίας στην Σάμο. Ο αντίπαλος τού Θ.Σοφούλη φιλότουρκος ηγεμόνας Ανδρέας Κοπάσης, συμπεριφέρεται τυραννικά. Αποτέλεσμα των συγκρούσεων ήταν η εξορία και η θανατική καταδίκη του Σοφούλη από το ηγεμονικό καθεστώς. Τέσσερα χρόνια μετά στις 9/3/1912, ο φιλότουρκος Κοπάσης θα εκτελεστή από μαχητές του Μακεδονικού Κομιτάτου, μετά από επαφές που είχε ο Θ.Σοφούλης.
1912.—Μεγάλη πυρκαγιά στην Κωνσταντινούπολη καταστρέφει 1.000 περίπου σπίτια.
.—Οι αντιπρόσωποι τής Δωδεκανήσου, οργανώνουν το Συνέδριο τής Πάτμου, και κηρύσσουν την ανεξαρτησία των νησιών. Πραγματοποιήθηκε στο «Ιερόν Σπήλαιον της Αποκαλύψεως», στο κείμενο δε του ψηφίσματος διακηρύσσεται ο προαιώνιος πόθος των Δωδεκανησίων για Ένωση. Το ψήφισμα τού Συνεδρίου και οι διαμαρτυρίες για τη μη τήρηση των υπεσχεμένων από τους Ιταλούς, έφτασαν στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, πήραν πλατειά δημοσιότητα και αφύπνισαν συνειδήσεις. Το “Δωδεκανησιακό” είχε ήδη γίνει διεθνές ζήτημα. Οι κατοχικές ιταλικές αρχές αρνήθηκαν την παραλαβή του ψηφίσματος.
1916.—Εξ αιτίας του αποκλεισμού από τους Συμμάχους κατακτητές, έλλειψη ψωμιού και άλλων τροφών ενσκήπτει σε Αθήνα και Πειραιά. Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στις επαρχίες. Αντίστοιχα στην Μακεδονία οι Έλληνες της Δράμας και της Καβάλας στενάζουν υπό τον βουργαρικό ζυγό. Η πείνα ήταν γενική, η χώρα δεχόταν ελάχιστα τρόφιμα και χιλιάδες άτομα πέθαναν από την πείνα. 1.800 άτομα, μέσα σε διάστημα 40 ημερών, πέθαναν στην Καβάλα από την πείνα. Στη Δράμα, για τον ίδιο λόγο, ημερησίως πεθαίνουν περίπου
1918.—Συμφωνία του Βατούμ.
Οι Γεωργιανοί, Αζέροι και Αρμένιοι, στο τέλος Μαῒου, ανακήρυξαν την ανεξαρτησία των χωρών τους από την ρωσική κυριαρχία , διαλύοντας την Υπερκαυκασιανή Ομοσπονδιακή Δημοκρατία. Βρισκόμενες όμως σε αδυναμία υπερασπίσεως των εδαφών τους, αναγκάστηκαν αν έλθουν σε συμβιβασμό με τους αντιπάλους τους. Στο Βατούμ η Γεωργία συνήψε συμμαχία με την Γερμανία, ενώ η Αρμενία υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με την τουρκία αναγνωρίζοντας τα σύνορα που προέβλεπε η συνθήκη του Μπρέστ Λιτόφσκ, παραχωρώντας στους τούρκους και άλλα εδάφη. Οι Αζέροι αφού δέχθηκαν την ρωσική κυριαρχία στην περιοχή του Μπακού, τέθηκαν υπό την προστασία των ομοφύλων τους τούρκων.Η απληστία της τουρκίας όμως συνεχίστηκε και μετά την συμφωνία του Βατούμ, υποδαυλιζόμενη και από την Γερμανία που θέλοντας τα πετρέλαια της Κασπίας, ενίσχυε τις τουρκικές δυνάμεις στον Καύκασο με αξιωματικούς, βαρύ οπλισμό και τεχνικά μέσα. Οι επιπτώσεις αυτού του πολέμου για τους Έλληνες του Πόντου ήταν τραγικές.
1919.—Οι Ελληνικές δυνάμεις της Μικράς Ασίας στην περιοχήν της Μαινεμένης συνάπτουν σκληρές μάχες εναντίον των τούρκων.
1920.—Ο Ελληνικός στρατός στη Μ. Ασία μάχεται με περιπόλους.
1921.—Η Ελληνική στρατιά στη Μ. Ασία παίρνει επίκαιρες θέσεις για νέες εξορμήσεις εναντίον των τούρκων.
1922.—Η Ελληνική στρατιά δρα με περιπόλους εναντίον των τούρκων.
1929.—Γεννιέται στα Ιωάννινα της Ηπείρου ο πολιτικός και μετέπειτα Πρόεδρος δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας.
1941.—Γίνονται εις Αθήνας αι πρώται εκτελέσεις Ελλήνων υπό τών Γερμανών.
1942.—Εκτελέστηκε από τους Ναζί στην Καισαριανή ο πιλότος μας Μιχαήλ Ακύλας. http://www.pasoipa.org.gr/
1949.—Εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος ο Ιωαννίνων, Σπυρίδων,[Σπυρίδων Βλάχος 1949-1956]
1952.—Πεθαίνει η πρώτη σύζυγος του ποιητή Άγγελου Σικελιανού, Εύα Πάλμερ – Σικελιανού, ενώ παρακολουθεί την παράστασης του «Προμηθέα Δεσμώτη» στους Δελφούς. Στην Ελλάδα την έφερε ένα ποιήμα του Άγγελου Σικελιανού που της διάβασε η αδελφή του Πηνελόπη στο Παρίσι. Έχοντας από τα παιδικά της χρόνια μία παιδεία εμπνευσμένη από τον οραματιστή και ιδεαλιστή πατέρα της, άρχισε να αναζητά την απολλώνεια και ιδεατή Ελλάδα μέσα στο ίδιο το φυσικό της τοπίο.Γνώρισε τον κατά δέκα χρόνια νεώτερό της Άγγελο Σικελιανό και μεταξύ τους αναπτύχθηκε ένα μεγάλο αίσθημα. Τους ένωσε η πίστη τους στην λυτρωτική δύναμη της τέχνης, και το ενδιαφέρον τους στην εύρεση και συλλογή στοιχείων που δήλωναν την επιβίωση των πανάρχαιων θεσμών στην ζωή των Ελλήνων. Αναθρεμμένη με το κλασικό ελληνικό όραμα και με λαμπρές θεατρικές σπουδές στην Αμερική και την Γαλλία, στάθηκε γερό στήριγμα για τον Σικελιανό. Τον βοήθησε με όλες της τις δυνάμεις, προσφέροντάς του άφθονα οικονομικά μέσα και απεριόριστη συμπαράσταση για να πραγματοποιήσει τις Δελφικές γιορτές (1927 και 1930). Ο Σικελιανός, μπόρεσε χάρη στο πάθος της Εύας Πάλμερ που τον πίστεψε και αγάπησε βαθιά να κάνει έργο και πράξη τους οραματισμούς του. Απέκτησαν ένα αγόρι που ονόμασαν Γλαύκο. Κάποια στιγμή ο κοινός τους δρόμος σαν ζευγάρι χώρησε, ο πνευματικός τους όμως δεσμός έμεινε αδιάσπαστος έως την στιγμή που πέθανε ο Σικελιανός. Ένα χρόνο μετά τον θάνατό του, τον ακολούθησε. Τάφηκε, σύμφωνα με επιθυμία της,δίπλα στον Σικελιανό,στους Δελφούς.
1956.—Σκοτώθηκε σε αεροπορικό ατύχημα ο πιλότος μας Δημήτριος Μαστρακάς, όταν το αεροσκάφος του κατέπεσε και συνετρίβη στη θαλάσσια περιοχή του αεροδρομίου της Νέας Αγχιάλου Μαγνησίας. Από τον Ιούλιο του 1951 μέχρι το Φεβρουάριο του 1953 υπηρέτησε στο Ελληνικό Εκστρατευτικό Σμήνος Κορέας και πήρε μέρος στις εκεί επιχειρήσεις.
1957.—Εγκαινιάζονται τα πρώτα γραφεία της Ολυμπιακής Αεροπορίας στην οδό Όθωνος.
1991.—Σκοτώθηκαν στην περιοχή Βρωμονερίου Γαργαλιάνων Μεσσηνίας, κατά την διάρκεια διατεταγμένης πτήσεως, οι πιλότοι μας Παναγιώτης Σπύρου και Λουκάς Μαρδίκης.
1992.—Υπόμνημα, με το οποίο ο ελληνισμός της Βαυαρίας ζητά την προσωπική παρέμβαση του τοπικού πρωθυπουργού προς τον Γερμανό καγκελάριο, για την αποτροπή της αναγνώρισης των Σκοπίων με το όνομα “Δημοκρατία της Μακεδονίας”, επιδίδουν στο Μόναχο Έλληνες ομογενείς.
1993.—Ο Σκοπιανός Πρόεδρος Κίρο Γκλιγκόροφ απορρίπτει την πρόταση του Προέδρου της Σερβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς να επιλυθεί η διαφορά μεταξύ Σκοπίων και Αθηνών με την επονομασία “Δημοκρατία της Σλαβομακεδονίας”.
.—Σε 2,6 δισ. δολάρια υπολογίζει η χώρα μας τις ζημιές, που υπέστη από το εμπάργκο της ΕΟΚ κατά της Σερβίας και του Μαυροβουνίου.
1994.—Ο πρωθυπουργός του Αττίλα Μπουλέντ Ετζεβίτ, προτείνει την εγκαθίδρυση καθεστώτος αυτονομίας στην Κατεχόμενη Κύπρο, μια μεταβατική φόρμουλα, όπως την χαρακτήρισε ο Ντενκτάς.
.—Δολοφονική απόπειρα κατά των υποψήφιων του ΚΚΕ Βασίλη Εφραιμίδη, Γιάννη Θεωνά και Μιχάλη Σπυριδάκη, στην διάρκεια προεκλογικής συγκεντρώσεως στην Θεσσαλονίκη.
1996.—Οι τούρκοι, μέσω ανώτερου αξιωματικού τους, αμφισβητούν την ελληνικότητα της Γαύδου. Την γνωστή τους τακτική θα εφαρμόσουν και σε άλλα νησιά του Αιγαίου.
1997.—Τιμούνται με το βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας Ιπεκτσί, μεταξύ άλλων, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο αναπληρωτής ΥΠΕΞ Γιώργος Παπανδρέου. «O Κ.Μητσοτάκης γνωστός για την πρόταση αποστρατικοποίησης της Θράκης, και ο Παπανδρέου για τις προωθημένες απόψεις του στα θέματα τουρκίας και για την δεδηλωμένη πρόθεση προσέγγισης και ρεαλισμού στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Ο Ιπεκτσί, μπορεί να χαρακτηρισθεί σύμφωνα με τον Νεοκλή Σαρρή, ως “ο κύριος εκπρόσωπος του πολιτικοστρατιωτικού κατεστημένου της τουρκίας”… οι απόψεις του για το Αιγαίο και την Κύπρο είναι οι γνωστές επίσημες τουρκικές, δηλαδή συγκυριαρχία, διχοτόμηση, συνεκμετάλλευση για το αρχιπέλαγος και αποδοχή των τετελεσμένων για τη μεγαλόνησο.» [Από το άρθρο του Θεοφάνη Μαλκίδη: Ιπεκτσί και ελληνοτουρκική φιλία]
2001.—Πεθαίνει, σε ηλικία 86 ετών, ο δημοφιλής ηθοποιός με το συγγραφικό ταλέντο, Ντίνος Ηλιόπουλος. Σε συνέντευξή του που δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ στις 23/10/2000 είχε πεί: «Το γέλιο κάνει τον άνθρωπο προς στιγμή να γίνεται καλός άνθρωπος. Αυτό που μου έμαθε η ζωή είναι πόσο πολύτιμη είναι η υγεία. Αυτό που μου έμαθε η τέχνη είναι πόσο πολύτιμη είναι η αισθητική.
Όταν το γέλιο γεφυρώνει αυτά τα δύο είναι ευλογία»
2007.—Απεβίωσε στην Αθήνα ο Σωτήρης Μουστάκας, γνωστός και αγαπητός στο κοινό για το κωμικό του χάρισμα, που πρόσφερε τόση χαρά και γέλιο μέσω του θεάτρου και του κινηματογράφου. Τελευταία του επιθυμία ήταν, να σκεπαστεί η σορός του με τη γαλανόλευκη σημαία. Με έναν χαρακτήρα σεμνό, διακριτικό, και αξιοπρεπή έως τις τελευταίες του στιγμές, σε ό,τι είχε σχέση με την προσωπική του ζωή, έδειχνε πάντοτε το χαμογελαστό του πρόσωπο. Έλληνας στην εθνικότητα, Κύπριος στην καταγωγή, ο Σωτήρης Μουστάκας, γεννήθηκε στην Λεμεσό το 1940 με την Κύπρο να βρίσκεται υπό τον Βρετανικό ζυγό. Άγνωστη παραμένει για τους περισσοτέρους η συμμετοχή του στον ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ. Δεκαπεντάχρονος μαθητής μυήθηκε στον Ενωτικό Απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ, μοιράζοντας φυλλάδια, και γράφοντας συνθήματα στους τοίχους. Συνελήφθη γι’αυτό από τις αγγλικές δυνάμεις κατοχής και φυλακίστηκε για επτά μήνες, με ό, τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο αγγλικής «φιλοξενίας»». Αφού αποφυλακίστηκε και τελείωσε την εμπορική ακαδημία Λεμεσού, με πλαστό διαβατήριο βρέθηκε στην Αθήνα για να κυνηγήσει το όνειρό του· να γίνει ηθοποιός. Εμπνευστής γι’ αυτή του την απόφαση ήταν μία παράσταση με τον Νίκο Σταυρίδη που παρακολούθησε στην Κύπρο. Από τότε έπαιξε σε δεκάδες παραγωγές του ελληνικού κινηματογράφου και πολλές θεατρικές παραστάσεις έως το αιφνίδιο τέλος της ζωής του.
.
.
Βασική πηγή: www.e-istoria.com
.
Μ.ΜΑΝΕΤΑ
(marilena.mane@gmail.com)
.
