 | |
Νηστεία | |
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἰλαρότητι τρόπων καλλωπιζόμενος, ὡς καθαρώτατον σκεῦος τῆς ἐπιπνοίας Χριστοῦ, τῆς ἐνθέου βιοτῆς ἐδείχθης ἔσοπτρον ὅθεν ἀστράπτεις νοητῶς, ἀρετῶν μαρμαρυγᾶς, Πατὴρ ἠμῶν Ἰλαρίων, πρὸς ἀπλανῆ ὁδηγίαν, καὶ σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἠμῶν. |
|
|
Αποφθέγματα
| Εἶπε ὁ Ἀββᾶς Ἡσαΐας: Αὐτὸς ὁ ὁποῖος ζεῖ ἡσυχαστικά, θὰ πρέπει νὰ ἔχει συνεχὴ μνήμη θανάτου, καὶ πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν του τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ· καὶ νὰ σκέφτεται τὴν φοβερὴ καὶ φρικτὴ συνάντηση μὲ Αὐτόν, τόσο συχνά, ὅσο ἀναπνέει. Ὅσο ἡ ἁμαρτία ποῤῥώνει τὴν καρδιά του, τόσο θὰ πρέπει νὰ τὸν ποῤῥώνει ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ. (Ἁγιορείτικη Βιβλιοθήκη, Ἔτος ΙΒ΄, 1947)
Γεροντικόν
|
ΠΗΓΗ :http://www.saint.gr/
Μ.ΜΑΝΕΤΑ
(marilena.mane@gmail.com)
