17 Φεβρουαρίου 2014

ΚΑΤΟΧΉ Ή ΚΑΤΕΧΌΜΕΝΑ ? (Ένα άρθρο του φίλου μας και συγχωριανού μας Γιάννη Κουτζαμάνη)

                                       ΚΑΤΟΧΗ  Ή  ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ?

                                         .                                                   
Μια αναδρομή στο παρελθόν, μια επισκόπηση στο παρόν και μια πινελιά από το μέλλον της Κατοχής,  με τα μάτια ενός σαραντάρη πλέον.

Image and video hosting by TinyPic




Θυμάμαι την Κατοχή στην εφηβική μου ηλικία και κατ΄ επέκταση την γειτονία μου, που τυγχάνει να είναι στο κέντρο του χωριού, όπου υπήρχαν τα δυο καφέ  του Λαχανά και της Όλγας .Τότε λοιπόν νιώθαμε ότι μεγαλώναμε ανάμεσα σε δυο κόσμους. Στους Μπλε και στους πράσινους, με τα γνωστά πρασινομπλέ της εποχής .
Έτσι μέσα σε αυτή την κουλτούρα της εποχής κυριάρχησαν όπως ήταν φυσικό οι τότε τριαντάρηδες κάτω από τις κατευθύνσεις τον γονιών τους ( για τους περισσότερους) ,  καθότι η εποχή ήταν πατριαρχική και έπρεπε να πηγαίνουν και στην εκκλησία την Κυριακή ,μην τύχει και κάνα καλό προξενιό (και τι θα πει ο κόσμος ) φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις.
Έτσι λοιπόν αυτή η γενιά, η γενιά του πολυτεχνείου και η μετέπειτα από αυτούς ,
είχαν  έντονη  πολιτική δράση  όπως και μια καλή  επαγγελματική καριέρα.
Ενεπλάκησαν στα δρώμενα της κατοχής ,πολιτικά και επαγγελματικά άσχετα αν ήταν μόνιμοι ή Απανταχού. Αυτοί  οι γεννηθείς του πενήντα και του εξήντα, αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων  και ανεπαρκείς, απλά διακατέχονταν από μικροσυμφέροντα πολιτικά και επαγγελματικά ή και κοινωνικά στην καλύτερη περίπτωση. Λειτούργησαν όπως ένας απλός άνθρωπος με απωθημένα και στερήσεις πάσης φύσεως .
Το  χειρότερο δε, δεν είναι αυτοί οι πλέον πενηντάρηδες έως εξηνταπεντάρηδες συν, άλλωστε αυτοί  έχουν βρει τον δρόμο τους με τον ένα ή τον  άλλο τρόπο , είναι  η γενιά η δικιά μου και αυτοί που έρχονται.( δηλαδή οι γεννηθείς του εβδομήντα και πάνω) Αυτοί που θεωρητικά γαλουχήθηκαν από τους προαναφερόμενους, μεγάλωσαν χωρίς τόσα απωθημένα και στερήσεις πάσης φύσεις, δηλαδή οι περισσότεροι δεν ήταν ανάγκη να πάνε στην εκκλησιά για κάνα καλό προξενιό.  
Οι περισσότεροι έχουν τελειώσει μέση εκπαίδευση έως τριτοβάθμια και βάλε, ξέρουν και χειρίζονται το internet, έχουν ταξιδέψει , δηλαδή μπορούν να δουν και ξέρουν τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο .
Αυτοί λοιπόν οι σαραντάρηδες πλέον σέρνουν όλα τα κουσούρια των προηγούμενων (με όποιο δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις ) κοιτάζουν πώς να  βολευτούν, να διοριστούν , να πολιτευτούν, και  οι περισσότεροι  να αδιαφορούν παντελώς και να απαξιούν για τα πάντα γύρω τους. Και όλα αυτά μόνο για το ΕΓΩ.
Έχουμε δηλαδή μια επανάληψη της προηγούμενης γενιάς  με την μόνη διαφορά ποιο έντονο  ενδιαφέρον για ποδόσφαιρο Nova και όχι στο γήπεδο όπως παλιά , ποιος πάει εκεί τώρα άσε να παίξουμε κάνα  Τίτσο και  ατέρμονη ποδοσφαιρική κουβέντα . Βέβαια, ρίχνοντας  καμία ματιά τριγύρω μπας και βολευτούν και αυτοί με την σειρά τους ή έστω για κάνα μεροκάματο να έχουνε για καφέ την επόμενη  .
Όσον αφορά τους μεγαλύτερους  άντε να πάει και λίγο παρακάτω η κουβέντα , ΠΕΡΙΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ Η ΚΑΤΣΙΚΑ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ, σε αυτό είμαστε καλοί σαν χωριό και σαν χώρα .  
Από όλο αυτά βέβαια δεν εξαιρούνται οι γυναίκες οι οποίες μεγαλώνουν παιδιά και θα έπρεπε να έχουν  μια μεγαλύτερη ευαισθησία  σε τι περιβάλλον θέλουν να τα μεγαλώσουν και ίσως τελικά να φέρουν και  τη μεγαλύτερη ευθύνη .                         
Θα αναρωτιέστε προς τι όλος αυτός ο πρόλογος ;
Διότι , νομίζω έφτασε η ώρα να φτιάξουμε ένα καλύτερο  περιβάλλον και να δούμε μια καλύτερη μέρα στο χωριό για εμάς και τα παιδία μας .
Επιτέλους να το δούμε καθαρό, με νερό της προκοπής και όχι ¨υπονόμου¨ με ένα λειτουργικό  νεκροταφείο ( γιατί στο τέλος θα θάβουμε τους νεκρούς στις αυλές μας)   με πεζοδρόμια, ταμπέλες, φωτισμό ,ένα ή δύο πεζοδρόμια στην περιμετρική, με ανάπλαση στην ακροποταμιά, με πεζοδρόμηση και μονοδρόμηση στον κεντρικό δρόμο,  με πεζοδρόμια στην ανατολική είσοδο και ένα καλλωπισμό  στην βόρεια είσοδο , με μια  πλατεία της προκοπής, με  πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες,  με καινοτόμο δράση , με αύξηση της επισκεψημότητας στις αρχαίες Οινιάδες ,στον Υδροβιότοπο του δέλτα του Αχελώου,  με αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος στο Διόνι (και όχι με τις παράγκες που είναι κατασκευασμένες από οτιδήποτε βρει ο καθένας, που μοιάζουν σαν μαντριά και τις βάζουν  πρώτη μούρη  λες και τους ανήκει η θάλασσα και η παραλία)  Tώρα θα μου πείτε  ποιος και με τι λεφτά;
Με τα ιδία λεφτά που βρέθηκαν για τις πεζοδρομήσεις στο Μεσολόγγι ,στο Αιτωλικό και όπου αλλού .
Κάναμε όμως  το Συγγρού και τα σκαλοπάτια στις λάκκες!!! Εκεί ο Μέγας εγκέφαλος- μελετητής και ο κατασκευαστής δεν έβαλαν καθόλου κάγκελο λες και εκεί θα ανεβαίνουν μόνο μικρά παιδιά.
Στο δημοτικό του Συγγρού  ακόμα δεν έχουν αποφασίσει τι θα γίνει αλλά και αν το  έχουν , το αποφάσισαν χωρίς τον ξενοδόχο. Να αναφερθώ επίσης σε δυο  μόνο από τα πράγματα που μπορεί να είμαστε υπερήφανοι. Η Σχολή και το φεστιβάλ Οινιάδων. Για το μεν πρώτο περιμένουμε  την υπόσχεση της  μετεγκατάστασης  της  στο παλιό γυμνάσιο.
Αυτό  μάλλον δεν θα γίνει ποτέ και το μόνο που ενδεχομένως θα γίνει είναι να βρουν τρόπο  οι Εγκέφαλοι Μεσολογγίτες να την πάρουν ,γιατί μόνο αυτό ξέρουν να κάνουν, να διεκδικούν και άλλες δημόσιες υπηρεσίες.
Και δεν θα διστάσουν να το κάνουν με την πρώτη ευκαιρία και καλά κάνουν, γιατί τον τόπο τους τον θέλουν καθαρό, με πεζοδρόμια, φωτισμένα , ασφαλή. Τους ενδιαφέρει να  ενισχύσουν την τοπική τους αγορά με δημόσιες υπηρεσίες και όχι με επιχειρηματικότητα .
Το φεστιβάλ Οινιάδων για το οποίο  είμαστε υπερήφανοι και θα μπορούσε να μας κάνει θετικά  αναγνωρίσιμους , παρατηρούμε  την πλήρη απαξίωση  .
Για να μην αναφερθώ στην αμαρτωλή  εποχή του Καποδίστρια, τότε με τις παχουλές αγελάδες που σαν χωριό δεν είδαμε ούτε μια σταγόνα γάλα από αυτές ή μάλλον βάψαμε τη γέφυρα, κάτι είναι και αυτό από το τίποτα.   
Για να μπορέσει να αλλάξει αυτό, για να μπορέσουμε να δούμε ένα καλύτερο  μέλλον και να αποκτήσουμε επιτέλους μια ποιότητα ζωής και μια στοιχειώδη παιδεία , θα πρέπει να αρχίζουμε να σκεπτόμαστε το Εμείς και όχι το Εγώ, γιατί μέχρι τώρα εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, αυτό που έχουμε να επιδείξουμε σαν χωριό  είναι :    
Γυφτοβούλγαρους -  Βρομιά παντού- Κλοπές με άφαντη την αστυνομία  – Αυθαιρεσία - Καταπάτηση σε οτιδήποτε – Σκοτωμούς- Αυτοκτονίες- Εγωισμούς- Σούζες με τα μηχανάκια -Παρκάρισμα όπου αρέσει και όχι όπως πρέπει  - Ρουφιανιά – Ζήλια- Μικροσυμφέροντα  -Ανταγωνισμό- Υπεροψία .   Όλα αυτά για τα οποία γινόμαστε  γνωστοί  στην τηλεόραση  και δεν μας αρέσει κιόλας (λες και έχουμε και κάτι άλλο να δείξουμε ) αλλά και δεν προσπαθούμε να το αλλάξουμε γιατί νομίζουμε ότι κάποιος άλλος θα σκεφτεί για εμάς  χωρίς εμάς .
Όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν κατά  την ταπεινή μου άποψη  και αυτό θα μπορεί να γίνει ιδρύοντας  έναν τοπικό σύλλογο ή οτιδήποτε άλλο που θα μπορεί να έχει απήχηση  με  Ενεργή και όχι παθητική συμμετοχή  Γυναικών  και Ανδρών.
Να απαρτίζεται από Μόνιμους Κατοίκους και αναφέρω μόνιμους  γιατί νομίζω η προσφορά τον Απανταχού  ήταν περισσότερη από αυτή που μπορούσαμε να αντέξουμε  (Τιρλικ = Παντόφλα) και αυτό είναι ένα θέμα για συζήτηση .
Ο σύλλογος αυτός λοιπόν θα μπορεί να ασχολείται με τα καθημερινά προβλήματα  όπως:
 Πως το θέλουμε το χωριό μας ;
Πως θα μπορούσε να γίνει καλύτερο και με  ποιο τρόπο θα πιέσουμε για να το αποκτήσουμε;
Ακόμα θα μπορούσε  να δώσει βήμα στον κάθε Φιλόδοξο μόνιμο κάτοικο που θέλει να κατέβει στις εκλογές να αναδείξει τις απόψεις του και το όραμα του ,να σφυγμομετρήσει  ενδεχόμενος τις αντιδράσεις και την απήχηση που μπορεί να έχει  να δέχεται κριτική και διάλογο
Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα  θα μπορούσαν να γίνουν  με ανοιχτή διαβούλευση και κατάθεση απόψεων  μέσο κάποιας ψηφοφορίας κάθε φορά ενδεχομένως σε κάποια σελίδα Internet από αυτές που υπάρχουν ή και άλλες .
Να πέφτουν ιδέες και να εξετάζετε με ποιον τρόπο θα προωθηθούν στην τοπική εξουσία και να υλοποιηθούν και αν όχι εφόσον θα υπάρχει ευρεία απήχηση να γίνονται στοχευόμενες κινήσεις με οπουδήποτε μέσον π.χ. κινητοποιήσεις, δημοσιεύεις ,καταθέσεις αναπτυξιακών σχεδίων, απαίτηση διαφόρων σεμιναρίων που αφορούν τα πολιτιστικά και επαγγελματικά, όλα αυτά  να κατατίθενται προς ψήφιση στο εκάστοτε δημοτικό συμβούλιο  με απαίτηση να συζητηθούν  να ψηφιστούν και να  υλοποιηθούν και αν όχι να απαιτούμε  απαντήσεις .
Ελπίζω να ενεργοποιήσω κάποιους και να ξεκινήσει επιτέλους τουλάχιστον  μια συζήτηση και να περάσουμε επί του πρακτέου .
Να πέσουν οι μάσκες του καθωσπρεπισμού και να αρχίσουμε επιτέλους να διεκδικούμαι . Να σταματήσουμε  να προωθούμε ανεπαρκής ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή είναι κουμπάρος, φίλος, συγγενείς  και καλό παιδί ή έχει τον τάδε που μπορεί να με εξυπηρετήσει κάπου,  γιατί μέχρι τώρα νομίζω ότι χορτάσαμε από ανεπάρκεια τουλάχιστον του τοπικού συμβούλιου από όλες τις πλευρές  και την κεντρική εξουσία του δήμου σε ότι αφορά τον τόπο μας  . Όπως και να το κάνουμε ζούμε σε ένα χωριό που δεν ξεπερνά το ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο και αναπόφευκτα συναντάμε ο ένας τον άλλον δέκα φορές την ημέρα .
Είναι λοιπόν υποκριτικό να προσπαθούμε να δείξουμε κάτι άλλο από αυτό που είμαστε τουλάχιστο μεταξύ μας και να κωφεύουμε για το τι συμβαίνει γύρω μας   .  Ήρθε η ώρα να λειτουργήσουμε με Συναγωνισμό, Συντροφικότητα και με γνώμονα το Εμείς .

Υ.Γ. Για μερικούς:  δεν είναι πολίτικος λόγος, είναι η άποψη μου  και ούτε με ενδιαφέρει να κατεβώ στις εκλογές, ούτε οι τίτλοι ,αυτά για τους φιλόδοξους εντός και εκτός παρασκηνίων και ενδεχομένως της μικρής βουλής .
  
   17 Φεβρουαρίου 2014
                                                                        Με εκτίμηση,
                                                                Κουτζαμάνης Ιωάννης

                                                                 Ψυκτικός Μηχανικός