Όλες οι φωτογραφίες είναι μια ευγενική παραχώρηση του Ingbert Brunk
Η ιδανική πρώτη ύλη για τη γλυπτική του, τον οδήγησε στη Νάξο. Έχουν περάσει σχεδόν 30 χρόνια από τη στιγμή που ο Γερμανός γλύπτης Ingbert Brunk έφτασε στο νησί, και όπως
σημειώνει δεν το μετάνιωσε ούτε μία στιγμή. «Εδώ βρίσκεται η πρώτη ύλη της δουλειάς μου! Που άλλου θα ήταν το ιδανικό σημείο για να ζήσω;», θα μου πει στη συνάντησή μας, στο εκπληκτικό ατελιέ του στον Αζαλά της Νάξου. Ο Ingbert, γεννήθηκε στο Dannenberg της Γερμανίας, κοντά στο Αμβούργο και σπούδασε στη σχολή Καλών Τεχνών "Hochschule der Künste" του Βερολίνου. Η επαφή του με την κρυσταλλίνα, το μάρμαρο της Νάξου τον οδήγησε στο να δουλεύει αποκλειστικά αυτό το μάρμαρο. Η ιδιαιτερότητα του; Πρόκειται για μάρμαρο πολύ φωτεινό με κρυσταλλική, όπως μαρτυρά και το όνομά του, δομή.
Γυρίζει στα λατομεία και στα μαρμαράδικα του νησιού και εντοπίζει κομμάτια μαρμάρου που του αρέσουν. Άλλα ατόφια, άλλα με ενσωματώσεις άλλων υλικών που χαρίζουν στα γλυπτά του διάφορα σχέδια. Με τη γλυπτική του, καταφέρνει να διώξει το βάρος του μαρμάρου και να δημιουργήσει μορφές αέρινες και εύκαμπτες. Η πρώτη επαφή με τα έργα του, είναι καταλυτική! Στην όψη τους, αισθάνεσαι ότι καταρρίπτουν το νόμο της βαρύτητας και αυτό τα καθιστά μοναδικά. Το μάρμαρο, γίνεται ρευστό, αποκτά κίνηση, φτάνει κοντά στο διάφανο, είναι φωτεινό, αισθησιακό.
Το ατελιέ
Ξεκινώντας από τη Χώρα της Νάξου, θα χρειαστείς περίπου μία ώρα για να φτάσεις στον Αζαλά. Βρίσκεται στην Ανατολική ακτή του νησιού και τα σπίτια εκεί είναι μετρημένα. «Διάλεξα αυτό τον τόπο, μακριά από τη Χώρα, γιατί εδώ μπορώ να συγκεντρώνομαι καλύτερα σε αυτό που κάνω. Πιάνω καλύτερα την αίσθηση του νησιού. Έχω πολύ καλή επαφή με τη θάλασσα, που σμιλεύει τόσο καλά όσο κανείς άλλος την πέτρα και αυτό μου δίνει κατεύθυνση». Το βραχώδες τοπίο των Κυκλάδων, συνομιλεί μοναδικά με τα έργα του Ingbertπου βρίσκονται στο υπαίθριο μουσείο που έχει διαμορφώσει γύρω από τα ατελιέ.
Διάσπαρτα έργα μέσα στο χώρο, άψογα συνδυασμένα, σου δίνουν την αίσθηση ότι περπατάς μέσα στη σκέψη του. Δεν δίνει όνομα σε όλα του τα έργα. Αφήνει τον καθένα να σκεφτεί! «Το όνομα, μπορεί να λειτουργήσει και περιοριστικά», τονίζει και συνεχίζει: «Μπορεί να μην αποτυπώνει πλήρως τη μορφή και το αποτέλεσμα».
Ο κατεξοχήν χώρος του ατελιέ, αποτελείται από ένα μεγάλο κύβο, με πανύψηλη οροφή, όπου στο κέντρο της υπάρχει ένας μεγάλος φεγγίτης. «Από αυτό το φεγγίτη, θέλω να μπαίνει το φως και να δημιουργεί τις κατάλληλες αντανακλάσεις. Επίσης, με αυτό τον τρόπο, ακόμη και σε μία ημέρα με συννεφιά, το φως είναι αρκετό για να αναδείξει τα έργα...».
Πως επιλέγει τα σχέδια
Οι πασίγνωστοι πλέον χιτώνες και οι διάσπαρτες σε όλο τον κόσμο «σπίρες» αποτελούν δύο από τις πιο δημοφιλείς σειρές έργων του Ingbert. Δεκάδες ακόμη σχέδια αναδεικνύουν το μοναδικό μάρμαρο της Νάξου, κοροϊδεύουν τις έννοιες της σκληρότητας και της βαρύτητας και βγάζουν γλώσσα στην άτεγκη αίσθηση της πέτρας.
«Η έμπνευση για νέες μορφές, μπορεί να έρθει από ένα ταξίδι, από ένα μουσείο, από ένα βιβλίο. Το καθετί μπορεί να με επηρεάσει ώστε να κινηθώ προς μία κατεύθυνση». Αποφεύγει την υπερβολή τόσο στην καθημερινότητα του όσο και στην τέχνη. Ενσωματώνει τα καθημερινά στοιχεία και καταφέρνει να αποδώσει όσο καλύτερα γίνεται την μοντέρνα εκδοχή μίας κλασικής μορφής.
Το ταξίδι των έργων
Τα έργα του ταξιδεύουν σε Ευρώπη, Αμερική, Ασία. «Όσοι επιλέγουν να πάρουν κοντά τους ένα έργο μου, θέλω να πάρουν ταυτόχρονα και τη σκληρή ομορφιά του Αζαλά. Το ανεξίτηλο και διαπεραστικό φως του Αιγαίου. Το συμβολισμό, και τη συνέχεια της κλασικής Ελλάδας, εκφρασμένο με ένα μοντέρνο τρόπο». Πολλές φορές θέλω ο ίδιος να τοποθετήσω ένα έργο στο χώρο. Οι αντανακλάσεις του φωτός, είναι αυτές που θα το αναδείξουν περισσότερο, θα του δώσουν ακόμη μεγαλύτερη αίσθηση αιώρησης, εύπλαστης ύλης».
http://www.vice.com/gr
