399 π.Χ..—Πιθανή ημερομηνία όπου ο Σωκράτης ήπιε ήρεμα και με απόλυτη αξιοπρέπεια το κώνειο, αποχαιρετώντας νηφάλια την οικογένεια του και συζητώντας εποικοδομητικά με τους φίλους του για τη ζωή, την ψυχή και τον θάνατο. Μέσω της απολογίας, είπε ότι δεν του έλειψαν τα επιχειρήματα, αλλά η ταπείνωση να ικετέψει και να εξευτελίσει τον εαυτό του. Ποτέ του όμως δεν έπραξε κάτι το «ανελεύθερον» και συνεπώς δεν θα απολογήτο απλώς για να γλυτώση από τον θάνατο.
363.—Ο Αυτοκράτωρ Ιουλιανός κινείται από την Αντιόχεια με στρατό 90.000 ανδρών εναντίον των Σασσανιδών.
1417.—Πεθαίνει ο Μανουήλ Γ’ Μέγας Κομνηνός, Αυτοκράτωρ Τραπεζούντος από το 1390. Ήταν υιός του προκατόχου του, Αυτοκράτορα, Αλέξιου Γ’ και της Θεοδώρας Καντακουζηνής.
1770.—Φάλαγξ Μανιατών, ενισχυθείσα καί υπό Ρώσων στρατιωτών, καταλαμβάνει τον Μυστράν καί άλλας πόλεις της Λακεδαίμονος.
1799.—Οι Ρώσοι μετά τουρκαλβανών εισέρχονται εις Κέρκυραν εκδιώξαντες τους Γάλλους.Την 1η Μαρτίου, μετά από σφοδρό βομβαρδισμό καταλήφθηκε το νησάκι Βίδο. Οι τούρκοι φέρθηκαν με πρωτοφανή βαρβαρότητα, σε αντίθεση με τους ρώσους που προσπάθησαν να σώσουν τους αιχμαλωτισμένους γάλλους. Στις 20 Φεβρουαρίου/4Μαρτίου, υπογράφηκε η συνθήκη παραδόσεως της Κερκύρας επί της ρωσικής ναυαρχίδος ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ. Την επομένη, ο λαός υποδέχθηκε με ενθουσιασμό τους ρώσους και σε όλη την πόλη κυμάτιζαν ρωσικές σημαίες. Χάρη στις προσπάθεις του Ουσακόφ η πόλις γλύτωσε από την λεηλασία των οθωμανών.
1818.—Αφού πρώτα βασανίζουν ανελέητα τον εικοσάχρονο Άγιο Νεομάρτυρα Γεώργιο από την Ραψάνη, οι τούρκοι του κόβουν το κεφάλι.
1822.—«Διὰ τοῦ Νόμου τῆς 5ης Μαρτίου 1822, ἐν Κορίνθῳ ψηφισθέντος ὑπό τοῦ Βουλευτικοῦ καὶ κυρωθέντος ὑπό τοῦ Ἐκτελεστικοῦ, ἀπεφασίσθη ἡ κοπὴ εἰδικῶν ἀργυρῶν μεταλλίων πρὸς ἀπονομήν ἐκ μέρους τῆς εὐγνωμονούσης Ἑλλάδος εἰς τὰ μέλη τῆς Α’Ἐθνικῆς Συνελεύσεως καὶ μόνον εἰς ταῦτα».
.—Ιδρύεται το πρώτο Υπουργείο Ναυτικών στην χώρα μας.
1825.—Νέες ενισχύσεις από την Αίγυπτο καταφτάνουν στη Μεθώνη.
1826.—Ο Κάρολος Φαβιέρος μετά του τακτικού Ελληνικό στρατού πολιορκεί το φρούριο της Καρύστου.
1828.—Στις 5 Μαρτίου 1828, ο κυβερνήτης Καποδίστριας έγραφε από τον Πόρο στον Δημήτριο Υψηλάντη για την ρύπανση των χωραφιών, όπου είχε δώσει διαταγές να σπαρούν με το νεοφερμένο προϊόν της πατάτας και του έδινε συγκεκριμένες εντολές μόλις έλαβε αυτήν την ανεπίτρεπτη πληροφορία : Στον Ιρλανδό γεωπόνο Stevenson είχε δώσει «διαταγήν να επισκεφθή την ιδίαν ημέραν, την γύρω περιοχήν του Πόρου και τας απέναντι ακτάς, δια να ευρή γαίας αρμοδίους εις την καλλιέργειαν των γεωμήλων και άλλων προϊόντων, αναγκαίων δια την τραγικήν κατάστασιν του λαού»
.—Οι Ελληνικές δυνάμεις υπό του Φαβιέρου αναγκάζονται να εκκενώσουν την Χίο.
1829.—Οι τούρκοι της Βόνιτσας, μετά από πολύμηνο και στενό αποκλεισμό τους, παραδίδουν στις Ελληνικές δυνάμεις το φρούριο της πόλεως και καταφεύγουν στην Πρέβεζα.
1864.—Παραιτείται η κυβέρνηση Βούλγαρη.
.—Ο Ήρωας της Εθνεγερσίας Κωνσταντίνος Κανάρης αναλαμβάνει την πρωθυπουργία της χώρας για να παραιτηθεί έναν μήνα αργότερα. Κατόπιν, ανέλαβε και πάλι την θέση στην οποία παρέμεινε για ένα χρόνο. Το 1877 ετέθη για τελευταία φορά στην θέση αυτή ως επικεφαλής οικουμενικής κυβερνήσεως.
1909.—Την μεγάλη απεργία των καπνεργατών του Βόλου προσπαθεί να διαλύσει η χωροφυλακή. Στις βίαιες συμπλοκές ανταλλάχθηκαν πυροβολισμοί και από τις δύο πλευρές.
1911.—Το ενωμένο ένοπλο σώμα που συγκρότησαν οι μακεδονομάχοι Γκόνος Γιώτας και Λάζος Δογιάμας, με σκοπό να προστατεύσουν χωριά του Ρουμλουκιού, μετά την συνεχή καταδίωξή του από τα τουρκικά αποσπάσματα, αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Αθήνα στο «Άσυλο Μακεδόνων». Προηγήθηκε ο θάνατος του Γκόνου.
1913.—Ο βασιλεύς Γεώργιος ο Α’, ενώ είχεν εξέλθει εις περίπατον, παρά τον Λευκόν Πύργον της Θεσσαλονίκης, δολοφονείται από του ανισορρόπου Σχινά. Υπήρξε επί πεντηκονταετίαν άριστος συνταγματικός Βασιλεύς των Ελλήνων. Ο Χριστιανός- Γουλιέλμος- Φερδινάνδος- Αδόλφος- Γεώργιος, ευρύτερα γνωστός ως Γεώργιος Α΄, υπήρξε ο μακροβιότερος βασιλέας του Βασιλείου της Ελλάδος, από το 1863 μέχρι 1913. Ήταν ο δεύτερος κατά σειρά Βασιλεύς της νεότερης Ελλάδος μετά τον Όθωνα και αρχηγός νέου Βασιλικού Οίκου.Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, και της Μακεδονίας και Ηπείρου στην συνέχεια, και λόγω της εύθραυστης κατάστασης που επικρατούσε, ο βασιλεύς Γεώργιος, αποφάσισε να εγκατασταθεί στην πόλη, ώστε να επισημοποιήσει, αλλά κυρίως να εδραιώσει την εκεί ελληνική παρουσία. Στο διάστημα της παραμονής του, συνήθιζε, όπως και στην Αθήνα, να πραγματοποιεί καθημερινούς περιπάτους, χωρίς συνοδεία ή με ελάχιστη προστασία. Ρεπορτάζ της εφημερίδος «Εμπρός» της 7ης Μαρτίου έγραφε : “Η Α.Μεγαλειότης, ομιλών εις τον υπασπιστήν του, εξέφραζε την μεγάλην του χαράν δια την πτώσιν των Ιωαννίνων, πλειστάκις τονίσας των νέον θρίαμβον των Ελληνικών όπλων. Η αυτή ευδιαθεσία του Βασιλέως εξηκολούθησε και μετά μίαν ώραν όταν η Α. Μ. ήρχισε να επιστρέφη εις το Ανάκτορον. Όταν διήρχετο προ του Λευκού Πύργου, εγγύτατα του πλήθους το οποίον περιεστοίχιζε την κατ’ εκείνην την ώραν παιανίζουσαν μουσικήν, επλησίασεν, ανεμίχθη μετά των πολιτών, ήκουσε μουσικήν και κατά την δημοκρατικήν του συνήθειαν, συνωμίλησε μετά των ανθρώπων του λαού οι οποίοι ευρίσκοντο εκεί. Μετά τούτο, εισήλθεν εις την λεωφόρον της Αγίας Τριάδoς”. Στη συμβολή με την οδό Βασιλίσσης Όλγας, τον περίμενε από ώρα ο Σερραίος Αλέξανδρος Σχινάς. Γύρω στις 3, είδε τον Γεώργιο και τον υπασπιστή του να περνούν, τους πλησίασε και από μικρή απόσταση πυροβόλησε τον βασιλιά μία φορά, προκαλώντας, ωστόσο, καίριο τραύμα.
.—Η 8η ελληνική μεραρχία κατόπιν σκληρών αγώνων απελευθερώνει το Τεπελένι της αλβανίας.
1914.—Η Ελληνική Κυβέρνηση απαγορεύει την πραγματοποίηση του προγραμματισμένου συλλαλητηρίου στην Αθήνα υπέρ της Βορείου Ηπείρου.
1919.—Εμπρός στην προ ολίγων ημερών απόφαση για παραχώρηση της Σμύρνης στους Έλληνες, οι τούρκοι απαντούν με σφαγές και λεηλασίες κατά των ομογενών. Τουρκικό συλλαλητήριο διαδηλώνει κατά της απόφασης της Διάσκεψης, ενώ εμείς απαντούμε με συλλαλητήριο υπέρ της στρατιωτικής κατάληψης στην Σμύρνη.
1920.—Ο ελληνικός στρατός στη Μ. Ασία δέχεται μικροεπιθέσεις ατάκτων.
.—Τελευταία ημέρα του παλιού (Ιουλιανού) ημερολογίου στην Ελλάδα.
1921.—Το γλωσσικό συνεχίζει να προκαλεί εντάσεις στον πνευματικό και πολιτικό κόσμο της Ελλάδας.
.—Ο ελληνικός στρατός στη Μ. Ασία δρα με πυροβολικό και περιπόλους.
.—Διωγμοί και σφαγές του Ελληνισμού στον Πόντο από τους τούρκους.
1922.—Η ελληνική στρατιά οχυρωμένη εις τα εδάφη που είχε καταλάβει δυτικά του Σαγγαρίου αναμένει επιθετική εκδήλωση των τούρκων.
1929.—Αιματηρή σύρραξη σημειώνεται στην Ελευσίνα μεταξύ χωροφυλάκων και απεργών εργατών, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τρεις και να τραυματιστούν δέκα.
1930.—Δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο νέος καταστατικός χάρτης των Δημοσίων Υπαλλήλων.
1933.—Στις ελληνικές βουλευτικές εκλογές πλειοψηφεί το Λαϊκό Κόμμα υπό τον Παναγή Τσαλδάρη με 488.545 ψήφους έναντι 483.231 ψήφων, που έλαβε ο κυβερνητικός συνασπισμός υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο Νικόλαος Πλαστήρας μόλις έμαθε το αποτέλεσμα οργάνωσε την επομένη στρατιωτικό κίνημα που απέτυχε. «Μόλις έγινε γνωστό ότι τα εκλογικά αποτέλεσματα έδιναν την νίκη στο αντίπαλο των Φιλελευθέρων του Βενιζέλου κόμμα, ο Στρατηγός Ν. Πλαστήρας εξεδήλωσε μεγαλοφώνως προς τον Ε.Βενιζέλο πρόθεση εγκαταστάσεως στην Ελλάδα δικτατορίας, όμοιας με την φασιστική της Ιταλίας, με το επιχείρημα ότι «Θα κάνουμε ό,τι και στην Ιταλία που χάρις στον φασισμό προοδεύει»[Γρηγόριος Δαφνής, Η ΕΛΛΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΩΝ 1923-1940 τόμος Β’,σ.183]Ο Ν.Πλαστήρας σε επιστολή του της 2ας Αυγούστου 1937, σημειώνει ότι ενήργησε με την συγκατάθεση του Ε.Βενιζέλου. Μετά την αποτυχία του στρατιωτικού κινήματος, ο ηγέτης του, Ν.Πλαστήρας διέφυγε στην Ιταλοκρατούμενη Δωδεκάνησο και τέθηκε υπό την προστασία του δικτάτορα Μουσολίνι. Από εκεί και πέρα, με την οικονομική βοήθεια του Ε.Βενιζέλου, εγκαταστάθηκε στη νότια Γαλλία, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος του Β’Παγκοσμίου Πολέμου».[Ιστορική αναδρομή του Υποναυάρχου Σωτηρίου Γεωργιάδη ΠΝ, εα].
1939.—Πραγματοποιείται η παρθενική παράσταση της Λυρικής Σκηνής Αθηνών, όπου λειτούργησε μέχρι το 1944 σαν παράρτημα του Εθνικού Θεάτρου.
1941.—Εις το Αλβανικόν μέτωπον σημειούται μεταξύ των εμπολέμων Ελλήνων και Ιταλών σφοδρά δράσις πυροβολικού, όλμων και περιπόλων.
1943.— [5 – 6/3]Περίπου εκατό αντάρτες της ΠΑΟ, και 800 οπλισμένοι χωρικοί της περιοχής Βοΐου – Σιατίστης – Γρεβενών και Παλαικάστρου, υπό τον Αντισυνταγματάρχη Πεζικού, Ιωάννη Κοντονάσιο και άλλους ανώτερους και κατώτερους Έλληνες Αξιωματικούς, επιτίθενται αιφνιδιαστικά, στη θέση Φαρδύκαμπος, εναντίον κινουμένης από τα Γρεβενά προς τη Σιάτιστα, πεζοπόρας Ιταλικής φάλαγγος, και πετυχαίνουν τη διάλυση και παράδοση 598 Ιταλών μαζί με τον οπλισμό τους. Απώλειες ΙταλώνΝεκροί: 38, τραυματίες: 67, αιχμάλωτοι 598. Ελλήνων, νεκροί: 3,τραυματίες: 9.
.—Τα καταστήματα των Αθηνών και τού Πειραιώς παραμένουν κλειστά καί εις τους δρόμους συγκροτούνται ογκώδεις διαδηλώσεις εις ένδειξιν διαμαρτυρίας διά την σχεδιαζομένην υπό των Γερμανών πολιτικήν επιστράτευσιν.Οι διαδηλωταί εισήλθον εις το Υπουργείον Εργασίας και έκαυσαν τα αρχεία, άτινα θα ηδύναντο να χρησιμεύσουν εις τους Γερμανούς διά την εφαρμογήν του σχεδίου των. Κατά τας γενομένας συμπλοκάς, εφονεύθησαν 4 και ετραυματίσθησαν άνω των διακοσίων.
1950.—Διενεργούνται εκλογές στις οποίες πλειοψηφούν τα κόμματα του Κέντρου: η Ε.Π.Ε.Κ. του Νικολάου Πλαστήρα, το Κόμμα των Φιλελευθέρων υπό τον Σοφοκλή Βενιζέλο και το Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα του Γεωργίου Παπανδρέου. Στις 23 Μαρτίου ο Σοφοκλής Βενιζέλος σχηματίζει κυβέρνηση [23/3/1950-15/4/1950], με τη στήριξη του Λαϊκού Κόμματος του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη. Θα ακολουθήση μία συνεχής εναλλαγή κυβερνήσεων κατ’ εντολήν του Αμερικανού πρεσβευτή στην Αθήνα.Κυβερνήσεις κατέρρεαν γιατί δεν έπαιρναν ψήφο εμπιστοσύνης, άλλες συμφωνούνταν αλλά δεν τις άφηνε ο πρεσβευτής των ΗΠΑ ούτε καν να εμφανιστούν στη Βουλή, άλλες είχαν διάρκεια 50 ημέρες ή και λιγότερες.
1952.—Μεγάλη στρατιωτική σύσκεψη πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη με τη συμμετοχή του αρχιστράτηγου του ΝΑΤΟ, στρατηγού Αϊζενχάουερ.
1958.—Μετά την αποχώριση δεκαπέντε βουλευτών και την παραίτηση Καραμανλή, [29/2/1956-5/3/1958], αναλαμβάνει η υπηρεσιακή κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Γεωργακόπουλου, έως την διενέργεια νέων εκλογών [5/3/1958 -17/5/1958].
1959.—Η ελληνική Βουλή τιμά τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, σε ειδικές συνεδριάσεις.
1968.—Ολοκληρώνεται η νέα εθνική οδός Λάρισας-Θεσσαλονίκης.
1981.—Μεγάλη σεισμική δόνηση, μεγέθους 6,2 Ρίχτερ, σημειώνεται τα μεσάνυχτα, προκαλώντας νέο κύμα πανικού στην πρωτεύουσα, κυρίως όμως στη Χαλκίδα, τη Θήβα και τη γύρω περιοχή. Τις μεγαλύτερες ζημιές υπέστησαν οι Πλαταιές και το χωριό Καπαρέλλι. Έντρομοι οι Αθηναίοι εγκατέλειψαν και πάλι τις πολυκατοικίες·τέσσερα άτομα πήδησαν από μπαλκόνια και τραυματίστηκαν.
1991.—Για… ελληνικό επεκτατισμό στο Αιγαίο κάνει λόγο η Άγκυρα σε επιστολή της προς τον ΟΗΕ, καταγγέλλοντας συγχρόνως τον εξοπλισμό των ελληνικών νησιών.
2011.—Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 65 ετών στην Θεσσαλονίκη, ο συνθέτης Μανώλης Ρασούλης.Γεννημένος στο Ηράκλειο της Κρήτης, με αριστερή ιδεολογία για ένα διάστημα, μετά από ένα ταξείδι του στην Ινδία και την συνάντησή του με τον Osho, μπήκε σε άλλους περιπετειώδης δρόμους αναζήτησης. Νεκρός βρέθηκε το πρωί της Κυριακής 13 Μαρτίου 2011, από φιλικό του άτομο. Το αίτιο του θανάτου του, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της νεκροψίας, ήταν η ανακοπή καρδιάς.
.
.
,
.
πηγή: www.e-istoria.com
Μ.ΜΑΝΕΤΑ
(marilena.mane@gmail.com)
,
.
