ΣΑΝ ΘΥΕΛΑ ΠΟΥ ΚΟΠΑΣΕ
.....................................
Αναρτώ ένα ποίημα της
Γιούλας Μπανια.
Στης ανυπαρξίας μου
τα αραξοβολια μου έχω δεθεί....
Πετώντας το κλειδί της φυλακής μου
και λαβύρινθο χτίζω.....
Έκρηξη ευδαιμονίας το φως ....
στην ψυχή μου .....
μεθυσμένη με χρώμα .
πανχρωμια μοναδική....
Παλίρροιες στο στήθος μου ....
αντίδοτο στο εγώ η απαρνηση ....
........Κοπασε...........
η θύελλα.....
Ανοιχτός ορίζοντας
για το ανεξιχνίαστο σύμπαν....
της μνήμης το παράθυρι .....
άνοιξα.....
τις γρίλιες των εγώ.....
φρέσκος αέρας....
και φως να μπει.....
.........Κοπασε .....
η θύελλα......
Γαληνη παντου ......
..........................
Γιούλα Μπανια
Πνευματικά Δικαιωματα .
Απ τη συλλογή
""" Αποβραδο "":.
