Έντονος προβληματισμός παρατηρείται στην
Κατοχή από «αδέσποτους» σκύλους,
που δεν μειώνονται αντιθέτως πολλαπλασιάζονται και δημιουργούν αγέλη που
δυστυχώς είναι και επιθετικοί.
Υπάρχουν τόσοι χώροι που μπορείς να
περπατήσεις να τρέξεις αλλά και να πας στη δουλειά σου με τα πόδια ή με
ποδήλατο αλλά δυσκολεύεσαι εξαιτίας της κατάστασης, από τους παρατημένους - παραμελημένους φίλους του ανθρώπου, να δέχεσαι επίθεση.
Τα ερωτήματα αυτά είναι εύκολα στην απάντηση και όλοι μας γνωρίζουμε πάνω κάτω τίνος είναι τα συμπαθή τετράποδα. Είναι της μόδας το κάθε σπίτι και κυρίως νέοι να έχουν ένα σκύλο, να τον αποκτούν από μικρό κουτάβι και να τον μεγαλώνουν στα μέτρα τους, όπως τους ευχαριστεί. Τα πιο πολλά ανήκουν στην κατηγορία επιθετικά και φύλακες με εκπαίδευση πρακτική από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες από σχετική εμπειρία ή από σκέψεις και υποθέσεις. Ημιμαθείς καταστάσεις δηλαδή, κάτι χειρότερο από την ασχετοσύνη για να το πούμε πιο ωμά. Εννοείται ότι στην ουσία μόνο από εκπαιδευτή θα μπορούσε κάποιος να έχει την σωστή διαχείριση και την φροντίδα στο σκύλο του ανεξάρτητα την ράτσα και το ρόλο που τον χρειάζεται, (φύλακας ή παιχνίδι και κυνήγι).
Ως εδώ καλά αλλά κάπου κάτι στην πορεία το χαλάει. Δυσκολεύονται στη συντήρηση του σκύλου, τον βαρέθηκαν γιατί μεγάλωσε και παιχνίδι δεν είναι, το μετάνιωσαν που τον πήραν και άλλες χίλιες δυο δικαιολογίες.
Πιο παλιά έβγαζαν τον ανδρισμό και την μαγκιά τους λέγοντας « έλα μωρέ δε μου βγήκε καλό, ή με κούρασε, ή δεν το θέλει το παιδί και το σκότωσα με την καραμπίνα, με φάρμακο ή το κρέμασα, ή,ή,ή…» , τώρα αλλάζουν τα πράγματα: «το αγαπάω, το λυπάμαι αλλά τι να το κάνω δε μπορώ και έτσι το λύνω… όλο και κάποιος θα το φροντίσει δε μπορεί ψυχή έχει κι αυτό», ακούς και το άλλο φυσικά: «-δεν το παράτησα, -μα όλη μέρα είναι στο χωριό…, - και τι έγινε στο σπίτι έρχεται και κοιμάται!». Δικαιολογίες για όλα τα γούστα να απαλλαχτείς από κάτι που δε σε επέλεξε αντιθέτως εσύ το επέλεξες το έψαξες το ζήτησες ή το αγόρασες.
Το αποτέλεσμα αυτών των καταστάσεων είναι να γεμίσουμε αδέσποτα - που δεν ξέρουμε αν πρέπει να τα θεωρούμε αδέσποτα – και αυτά να δημιουργούν αγέλη ως προς την επιβίωσή τους, να γίνονται πολλές φορές επιθετικά, η να βρίσκουν φριχτό θάνατο από κάποιο αυτοκίνητο ή να καταλήγουν σε άθλια κατάσταση περιμένοντας λίγη φροντίδα ως το τέλος τους.
Τουλάχιστον 20 με 25 αδέσποτα κυκλοφορούν στο χωριό μας και τα περισσότερα μεγαλόσωμα.
Σε αυτό μόνο αυτά τα τετράποδα φίλοι του «ανθρώπου» δε φταίνε. Τι μπορεί να γίνει όμως; Τι λύση μπορεί να δοθεί να μην ταλαιπωρούνται;
Όλοι μας ψάχνουμε λύση και προβληματιζόμαστε, μια λύση συμβατή που να σώσει τα σκυλιά από την κατάσταση αυτή αλλά και μακάρι να τιμωρούσε τους φιλεύσπλαχνους οι οποίοι τα έφεραν σε αυτή τη μοίρα. Κάπου κοντά στα μέρη της Άρτας ο δήμαρχος της πόλης είχε τοποθετήσει σε διάφορα σημεία συγκεκριμένα της πόλης για τα αδέσποτα αυτόματη τροφοδοσία ξηράς τροφής που κάθε μέρα υπάλληλος αλλά και εθελοντές φρόντιζαν να είναι γεμάτο και συνεννόηση με κτηνιάτρους τους έκαναν στείρωση.
Μιλήσαμε με τον πρόεδρο της Δημοτικής Κοινότητας Κατοχής, κ.Γρηγόρη Τρούπο και έδειξε έντονα τον προβληματισμό του αλλά ήταν και ενήμερος πριν αναλάβει τα καθήκοντά του και υποσχέθηκε ότι θα δώσει ένα ραντεβού με τον δήμαρχο Ι.Π. Μεσολογγίου κ. Νίκο Καραπάνο για να δοθεί λύση στο πρόβλημα.
Μακάρι και ελπίζουμε σύντομα να βρεθεί τρόπος αλλά και οι ιδιοκτήτες να είναι υπεύθυνοι για τις κινήσεις τους. Υπάρχει νόμος για την κακοποίηση των ζώων αλλά και αυτό στα πλαίσια της κακοποίησης θα πρέπει να τοποθετηθεί γιατί τα ζώα από τέτοιες συμπεριφορές… υποφέρουν.
katochiNews
katochinews@gmail.com
