1347.—Ο Ιωάννης ΣΤ’ Καντακουζηνός στέφεται συναυτοκράτωρ τού Ιωάννου Ε’ Παλαιολόγου. Υπήρξε ένας από τους ικανότερους και μεγαλοφυεστέρους αυτοκράτορες του Βυζαντίου. Διέθετε εξαιρετικές πνευματικές και ηθικές αρετές, καθώς και μεγάλες πολιτικές, διπλωματικές και στρατιωτικές ικανότητες.
Ανέλαβε τόσο ως μέγας δομέστικος [πρωθυπουργός] του Ανδρονίκου Γ’Παλαιολόγου, όσο και ως αυτοκράτορας [1347-1354], μία δραστήρια προσπάθεια για την ανόρθωση της Αυτοκρατορίας που βρισκόταν σε βαθιά παρακμή. Οι προσπάθειές του ενδεχομένως θα είχαν καρποφορήσει αν δεν προσέκρουαν σε έναν πρόσθετο εχθρικό παράγοντα· την πρωτοφανή εμπάθεια, τις άθλιες δολοπλοκίες, το τυφλό μίσος και τις συνωμοσίες των πολιτικών του αντιπάλων, οι οποίοι τον εξώθησαν σε έναν ολέθριο για την Αυτοκρατορία εμφύλιο πόλεμο.
1821.—Ο Μουσταφάμπεης, κεχαγιάμπεης τού Χουρσίτ πασά, στις 12 Μαΐου επιχείρησε μια πρώτη απόπειρα διάσπασης της πολιορκίας της Τριπόλεως, και επιτέθηκε με ισχυρές δυνάμεις εναντίον των πολιορκητών, στο Βαλτέτσι από βορά και νότο. Την θέση υπερασπίσθηκαν λυσσαλέα, στρατιωτικά σώματα των Μαυρομιχαλαίων (Κυριακούλης, Ηλίας και Γιάννης), τού Κολοκοτρώνη, των Πλαπουταίων και άλλων καπεταναίων. Οι τουρκικές δυνάμεις τρέπονται σε άτακτον φυγή, αφήνοντας στο πεδίο της μάχης 500 νεκρούς και 4.000 όπλα. Εκ των Ελλήνων εφονεύθησαν ελάχιστοι. Μιά Μανιάτισα ονόματι Σταυριάνα, προκάλεσε με την ανδρεία της τον θαυμασμόν όλων. Στο Βαλτέτσι οι Έλληνες πέτυχαν την πρώτη μεγάλη νίκη εναντίον των τούρκων. [βλ.& 12/5]
1822.—Οι Κρήτες επαναστάτες υπό τους Σήφακα, Δαμιανό, Χαλή και Λερά, επιτίθενται εναντίον των τούρκων έξω από τα Χανιά και τους τρέπουν σε φυγή. Η προσφορά της Κρήτης στην εδραίωση της Ελληνικής επαναστάσεως είναι μεγάλη καθώς για 3 χρόνια κράτησε απασχολημένο τον στρατό τού Μωχάμετ Άλη στο νησί, ενώ πολλοί ήταν επίσης οι Κρητικοί που συμμετείχαν στην εξέγερση στην ηπειρωτική Ελλάδα.
1828.—Ο Μουσταφάς στέλνει επιστολή στους Σφακιανούς Κρήτες αγωνιστές και τους ζητά να μείνουν ουδέτεροι από την Επανάσταση για το καλό τους. Στην διαδρομή από Ασκύφου – Καψοδάσος έχασε ένα ιππέα, ενώ οι Καλλικρατιανοί σκότωσαν 24 πεζούς και αιχμαλώτισαν ένα αξιωματικό. Ο κλεφτοπόλεμος, οι νυχτερινές ενέδρες και το ταμπούρωμα στα βουνά είναι η κύρια στρατηγική των εξεγερμένων.
1883.—Γεννιέται στην Κύμη Ευβοίας ο Γεώργιος Παπανικολάου, ο άνθρωπος, που «χάρισε ζωή στις γυναίκες ολόκληρου του κόσμου», όπως θυμίζει μια αναμνηστική πλάκα του Καρκινολογικού Ινστιτούτου στο Μαϊάμι που έχει μετονομαστεί σε «Ερευνητικό Καρκινολογικό Ινστιτούτο Γεώργιος Παπανικολάου»· ήταν πάντα ένας σιωπηλός αγωνιστής του πνεύματος και της επιστήμης, επίμονος και ατάραχος, ακούραστος και ταπεινός, ευγενής και αξιοπρεπής. Σαν παιδί ανατράφηκε σε ένα ιδιαίτερα θερμό και συναισθηματικό οικογενειακό περιβάλλον. Ο πατέρας του ήταν άνθρωπος δραστήριος και με έντονη προσωπικότητα, ενώ η μητέρα του, τα αδέλφια του και όλοι οι συγγενείς και φίλοι του έδειχναν ξεχωριστή αδυναμία. Καθώς ήταν φιλομαθής, και διακρινόταν από μικρός για τη μεγάλη του θέληση, κατά την διάρκεια των σπουδών του στην Αθήνα, διεύρυνε την μόρφωσή του με την εκμάθηση ξένων γλωσσών, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με την λογοτεχνία, την φιλοσοφία, και την μουσική. Ο πατέρας του γνωρίζοντας τον χαρακτήρα και τις ικανότητές του παιδιού του, την ολοφάνερη εξυπνάδα του και την έμφυτη τάση του προς την επιστημονική έρευνα, θυσιάζοντας τις οικονομίες του, έστειλε το Γεώργιο στα 1907 για ανώτερες σπουδές στην Γερμανία.Επέστρεψε στην Ελλάδα για να συμμετάσχει στους Βαλκανικούς Αγώνες, και μετά, με την σύζυγό του, μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Υπό το καθεστώς δύσκολων οικονομικών συνθηκών, εργάσθηκε ως πωλητής χαλιών μέχρις ότου διορίστηκε βοηθός του παθολογοανατομικού τμήματος του Νοσοκομείου της Νέας Υόρκης. Οι τεράστιες επιστημονικές ικανότητες, αλλά και το ήθος του αφοσιωμένου ερευνητή δεν άργησαν να εκτιμηθούν και να καρποφορήσουν στο Ιατρικό Κολέγιο του Πανεπιστημίου του Κορνέλλ, στο οποίο εργάστηκε το διάστημα 1914-61, αποκτώντας όλους τους τίτλους της ακαδημαϊκής ιεραρχίας.
1898.—Το ολοκαύτωμα τής Κουτσούφλιανης. Η Κουτσούφλιανη είχε περίπου επτακόσιους κατοίκους (όλοι βλαχοφωνοι) και λόγω της επίκαιρης θέσης της, της ορεινής τοποθεσίας της και της πυκνής βλασήσεώς της, υπήρξε ορμητήριο των τμημάτων της “Εθνικής Εταιρείας” που δραστηριοποιήθηκαν στην περιοχή λίγο πριν την έναρξη του ελληνοτουρκικού Πολέμου του 1897, εισβάλλοντας πρόωρα στα τουρκικά εδάφη. Μετά την ήττα και κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων συνθηκολογήσεως, οι τούρκοι απαίτησαν την Κουτσούφλιανη για την καλύτερη επίβλεψη της μεθορίου από τις οθωμανικής αρχές. Όταν η διεθνής επιτροπή χάραξης συνόρων άφησε εκτός της ελληνικής επικράτειας την Κουτσούφλιανη, οι κάτοικοί της έλαβαν μια τραγική όσο και μεγαλειώδη απόφαση, αντίστοιχη με των κατοίκων της Πρεβέζης όταν η πόλη τους πουλήθηκε από τους Άγγλους στον Αλή πασά. Στις 13 Μαΐου 1898, έκαψαν τις πατρογονικές τους εστίες, ξέθαψαν τα οστά των προγόνων τους, έκαψαν τα λείψανα των νεκρών του πρόσφατου πολέμου του 1897 για να μην τα βεβηλώσουν οι τούρκοι, και με επικεφαλής τους προκρίτους και τον ιερέα τους με τα εικονίσματα από την εκκλησία τους ανά χείρας, διέβησαν την νέα μεθόριο και επέστρεψαν στην Ελλάδα, διαλέγοντας μια νέα τοποθεσία για να ξαναχτίσουν το χωριό τους από την αρχή.
1906.—Νέα Ελληνικά σώματα, υπό παλαιούς και δοκιμασμένους οπλαρχηγούς, διέβησαν τα Ελληνοτουρκικά σύνορα με προορισμόν την Δυτικήν Μακεδονίαν. Το μεγαλύτερον εξ αυτών, δυνάμεως τεσσαράκοντα επτά ανδρών, υπό την αρχηγίαν τού δραπετεύσαντος εκ των φυλακών Μοναστηρίου Γεωργίου Βολάνη,προωρίζετο διά την περιοχήν τού Μοριχόβου.Το σώμα Παύλου Γύπαρη, δυνάμεως δέκα πέντε ανδρών,προωρίζετο διά την περιοχήν των Κορεστίων.
1908.—Ανταρτικά σώματα των Γ.Δικώνυμου – Μακρή και Λ.Παπαλουκά (Καπετάν Ρουμελιώτη) προσβάλλουν το χωριό Ιεροπηγή των Κορεστίων, (Καστοριά) ισχυρό κέντρο των βουλγαρικών δυνάμεων. Κατά την μάχη πυρπολούνται 27 σπίτια και φονεύονται 30 κομιτατζήδες. Έπειτα λόγω τουρκικής καταδιώξεως, ο Παπαλουκάς κινήθηκε προς τα Καστανοχώρια, ενώ ο Μακρής εισήλθε στα Κωρέστια.
1912.—Ο Υπολοχαγός Δημήτριος Καμπέρος (1883-1942) πραγματοποιεί την πρώτη πτήση με στρατιωτικό αεροπλάνο τύπου «Φάρμαν» στην Ελλάδα.
1913.—Συνεχίζουν να περνούν τα σύνορα και να εισέρχονται στην χώρα, τα κύματα των διωκομένων από τους βούργαρους ομοεθνών μας. Για την Ανατολική Θράκη,τα δύσκολα χρόνια άρχισαν λίγο πριν από τους Βαλκανικούς Πολέμους, όταν τα βουλγαρικά κομιτάτα έκαναν συνεχώς επιδρομές και τρομοκρατούσαν τους κατοίκους, ενώ η τουρκική διοίκησις αδυνατούσε να προστατεύσει τους υπηκόους της. Μετά τον Α’Βαλκανικό πόλεμο και την ήττα της τουρκίας, η περιοχή της Ανατολικής Θράκης καταλήφθηκε από τους βούλγαρους που άρχισαν την προσπάθεια βίαιου εκβουλγαρισμού. Στην περιοχή της Ανατολικής Ρωμυλίας [Βορείου Θράκης], μετά την βίαια προσάρτησή της στην βουλγαρία το 1885, οριστικοποιήθηκε η διαδικασία εκβουλγαρισμού της με διάφορα μέτρα που έλαβαν οι βουλγαρικές κυβερνήσεις, όπως η υποχρεωτική φοίτηση όλων των βουλγάρων υπηκόων, από 6-12 ετών, ανεξαρτήτου εθνικότητος, στα βουλγαρικά σχολεία, με αποτέλεσμα να κλείσουν τα ελληνικά. Λίγο αργότερα, όταν άρχισε η ένοπλη φάση του Μακεδονικού Αγώνος, οι νίκες των ελλήνων δυναμίτησαν την βουλγαρική κοινή γνώμη, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν τραγικοί και ανθελληνικοί διωγμοί, κυρίως στην Φιλιππούπολη, στον Πύργο, στην Βάρνα και στην Αγχίαλο.Ελληνικές περιουσίες, σχολεία, εμπορικά καταστήματα, οικίες και εκκλησίες καταστράφηκαν ολοσχερώς από την μανία του βουλγάρικου όχλου.
1916.—Η κυβέρνησις Σκουλούδη, παρέδωσε το Οχυρό Ρούπελ στους Γερμανοβουλγάρους στις 13 με 14 Μαΐου 1916. Στις 14 συντάχθηκε σχετικό πρωτόκολλο παραδόσεως και στις 15 Μαΐου, η εφημερίδα ‘’Πατρίς’’ έγραφε: «Επί του ισχυροτέρου των ελληνικών φρουρίων, κυματίζει από χθες αντί της κυανολεύκου, η βουλγαρική σημαία ..».
1919.—Η τάξις στην Περιοχή Σμύρνης εμπεδώνεται με θυσίες των Ελλήνων.
.—Το Βαϊνδήριον της Μ. Ασίας απελευθερώνεται από το 1/38 Σύνταγμα Ευζώνων.
1920.—Σ’ ολόκληρο το μέτωπο στην Μ.Ασία γίνεται δράσις περιπόλων.
1920.—Σ’ ολόκληρο το μέτωπο στην Μ.Ασία γίνεται δράσις περιπόλων.
1921.—Οι Ελληνικές δυνάμεις τού 3ου Σώματος στρατού εις τη Μ.Ασία,συνάπτουν σφοδράν μάχη εναντίον των τούρκων.
1922.—Η Ελληνική στρατιά τής Μ. Ασίας δρα δια πυροβολικού.
1941.—Η Σαμοθράκη και η Θάσος παραδίδονται από τους γερμανούς στους βούλγαρους. Οι βούλγαροι είχαν αποβιβασθεί από τις 12 Μαῒου, και στις 13 έγινε υποστολή της γερμανικής σημαίας δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος της Θράκης μαζί με την Σαμοθράκη παραχωρήθηκε στην βουλγαρία. Οι βούλγαροι θα αποχωρήσουν στις 21/9/1944. Ο λαός της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας πλήρωσε με πολύ αίμα και πόνο την ιδιαιτέρως βάρβαρη βουλγαρική κατοχή. Ο πικρός αστεϊσμός των κατοίκων που εγκατέλειπαν τις βουλγαροκρατούμενες περιοχές και κατέφευγαν διωγμένοι στις γερμανοκρατούμενες δυτικώς του Στρυμόνα ήταν «φεύγουμε στην ελεύθερη Ελλάδα!»
.—Λίγο μετά τη γερμανική εισβολή, οι Αθηναίοι αρχίζουν να προμηθεύονται το ψωμί με δελτίο, ενώ οι Ναζί αποκτούν το δικαίωμα να ταξιδεύουν δωρεάν με τον ηλεκτρικό.
1942.—Σκοτώθηκε ο πιλότος μας Κωνσταντίνος Αδοσίδης κατά την διάρκεια εκπαιδευτικής αποστολής αναρριχήσεως με οξυγόνο, λόγω πτώσεως και συντριβής του αεροσκάφους του έξω από το αεροδρόμιο Ακίρ της Παλαιστίνης. Ο Αδοσίδης, με την κατάρρευση του Ελληνικού Μετώπου το 1941, διέφυγε στην Αίγυπτο όπου συνέχισε τη δράση του. http://www.pasoipa.org.gr/
1946.—Συνέρχεται σε πρώτη συνεδρίαση η Δ΄ Αναθεωρητική Βουλή.
1956.—Το Δημοτικόν Συμβούλιον τού Δήμου Αθηναίων, αποφασίζει να μετονομάση τας οδούς Υψηλάντη και Λουκιανού εις Μιχαήλ Καραολή καί Αν.Δημητρίου, εις απότισιν φόρου τιμής προς τους δύο ηρωϊκούς Κυπρίους αγωνιστάς, τους οποίους απηγχόνισαν οι Άγγλοι.
1974.—Σκοτώθηκαν ο πιλότος μας Υποσμηναγός Κουργιαντάκης Θεόδωρος στο Δαμάσιο Λάρισας, κατά την διάρκεια εκπαιδευτικής αποστολής, όταν το αεροσκάφος στο οποίο επέβαινε ως χειριστής–εκπαιδευτής, με μαθητή τον ίκαρο Καλευρά Αλέξιο, έπεσε στο έδαφος και συνετρίβη. Ο Υποσμηναγό Κουργιαντάκης γεννήθηκε το 1947 στα Χανιά.
1982.—Πεθαίνει η Κυρά της Ρω στο νοσοκομείο της Ρόδου στα 92 της χρόνια, έχοντας παλέψει επί τρεις μήνες με το χάρο, για να υποκύψει τελικά σε εγκεφαλικό επεισόδιο. Η Ελληνίδα κάτοικος της Ρω Δωδεκανήσου, που επί 40 χρόνια ύψωνε την Ελληνική σημαία στην ακριτική νησίδα, η Δέσποινα Αχλαδιώτη, όπως ήταν το όνομά της, γεννήθηκε το 1898. Στην ακριτική νησίδα της Ρω είχε εγκατασταθεί με τον άντρα της από το 1924.
1995.—Ένας σεισμός 6,6 βαθμών Ρίχτερ στην περιοχή Κοζάνη-Γρεβενά αναστατώνει τους κατοίκους. Αφήνει υλικές και μόνον ζημιές.
2003.—Τίθεται σε τροχιά ο πρώτος δορυφόρος Κύπρου και Ελλάδος. «Στὶς 12 Μαΐου τοῦ 2003 ἔγινε πανηγυρικὴ τελετή, παρουσία τῶν ἐπισήμων, μὲ Ἁγιασμό. Ἦταν ὁ πρῶτος δορυφόρος στὴν Ἀμερική, ὁ Ἑλληνοκυπριακός, τοῦ ὁποίου ἡ ἐκτόξευσΙς καθαγιάστηκε μὲ Ὀρθόδοξο Ἁγιασμὸ ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς κ. Δημήτριο. Ἡ ἐκτόξευσΙς ἔγινε ἀπὸ τὸ Ἀκρωτήριο Κανάβεραλ τὴν ἄλλη μέρα, 13 Μαΐου τοῦ 2003».
2005. —Αεροσκάφος F-16C τής Π.Α. προσγειώνεται με σβησμένο κινητήρα. O χειριστής τού μαχητικού, Υποσμηναγός Ρίκος, ύστερα από αναχαίτιση τουρκικών αεροσκαφών, κατάφερε να προσεγγίσει και να προσγειώσει το αεροσκάφος του στο αεροδρόμιο της Λήμνου, χωρίς καύσιμα. Στην διαδρομή, διαπίστωσε ότι το αεροσκάφος του παρουσίασε μεγάλη διαρροή καυσίμου. Δέκα μίλια πριν από την Λήμνο, ο κινητήρας του έσβησε, με αποτέλεσμα να χαθούν τα υδραυλικά και όλα τα όργανα ναυτιλίας. Ψύχραιμα, και με την καθοδήγηση του Σμηναγού Κολοφιώτη, ο χειριστής Υποσμηναγός Ρίκος , πέταξε το αεροσκάφος του ανεμοπορώντας και το προσγείωσε χωρίς κανένα πρόβλημα. Σημειωτέον ότι ο χειριστής είχε μόλις 160 ώρες στα F-16C!
,
,
,
Βασική πηγή: www.e-istoria.com
,
Μ.ΜΑΝΕΤΑ
(marilena.mane@gmail.com)
,
