1091.—Ο βυζαντινός στρατός εξολοθρεύει τους Πετσενέγους εις φονικωτάτην μάχην παρά το Λεσβούνιον. Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Αλέξιος Α΄ ο Κομνηνός, «προμετώπιος ίστατο, δριμύ μένος πνέων», με αυτήν την νίκη του, εξαφανίζει τους Πετσενέγους από την Ιστορία. «Έθνος νομαδικόν τούτο και πολυάνθρωπον, φθειροφάγον τε και φερέοικον εφ΄αμαξών τα πολλά βιοτεύον». Το βυζάντιο χρησιμοποίησε τους Πετσενέγους κατά τον 10ο αιώνα ως συμμάχους κατά των βούργαρων και των ρώσων. Όταν όμως ο Βασίλειος Β’βουλγαροκτόνος υπέταξε την βουλγαρία, η κατάστασις μεταβλήθηκε ριζικώς. Η αυτοκρατορία εκτέθηκε σε άμεση γειτνίαση με τους Πετσενέγους.Έτσι οι ληστρικές επιδρομές του τουρκικού αυτού φύλου, είχαν ως στόχο όχι τους εχθρούς του βυζαντίου, αλλά την ίδια την αυτοκρατορία.
1821.—Ο ελληνικός στόλος, υπό την αρχηγίαν τού Ιακώβου Τομπάζη, εμφανίζεται εις το Αιγαίον. Αποτελείται από 21 πλοία (7 σπετσιώτικα, 11 υδραϊκά καί 3 ψαριανά). Κατά τον πλούν του προς την Χίον καταβυθίζει τέσσαρα τουρκικά πλοία. Σκοπός του Ελληνικού στόλου ήταν να εμποδίσει τον τουρκικό να επιβάλλει ξανά την εξουσία του Σουλτάνου στο Αιγαίο, εξασφαλίζοντας την μεταφορά τουρκικών στρατευμάτων από την Μικρά Ασία στην επαναστατημένη Ελλάδα.
1822.—Οι Κρήτες επαναστάτες συνάπτουν μάχην εναντίον των τούρκων έξω του φρουρίου των Κυδωνιών Κρήτης. Κατ’ αυτήν φονεύεται ο πλοίαρχος των Κασίων Θ. Καταρτζής.
1825.—Οι τούρκοι συνεχίζουν τον κανονιοβολισμόν των Ελλήνων υπερασπιστών του Μεσολογγίου. Από τις 15 Απριλίου έφθασαν και στρατοπέδευσαν μπροστά στο Μεσολόγγι τριάντα περίπου χιλιάδες τούρκοι με αρχηγό τον Κιουταχή Μεχμέτ ξεκινώντας την δεύτερη πολιορκία της ηρωικής πόλεως. Πριν αρχίσει τον βομβαρδισμό της πόλεως ο Κιουταχής πρότεινε με διαπραγματεύσεις την παράδοσή της. Μετά την απόρριψη των τουρκικών προτάσεων, το Μεσολόγγι αποκλείστηκε και από την θάλασσα από τον στόλο του Χορσέφ και του Γιουσούφ πασά.
1827.—Σε μάχη στον Αετό της Μεσσηνίας, οι Έλληνες συντρίβουν τον στρατό τού Ιμπραήμ. Αρχικώς οι αλβανοί όρμησαν με αλαλαγμούς και κυρίευσαν δύο ταμπούρια, αναγκάζοντας τους υπερασπιστές τους να υποχωρήσουν μέσα στο χωριό. Στη συνέχεια μαζί με τους αιγύπτιους προχώρησαν πολεμώντας στην μέση του Αετού και παρά τις απώλειές τους, περικύκλωσαν τους Αρκάδες υπερασπιστές. Ο Δημήτριος Παπατσώρης όμως από το Ψάρι, έσπευσε προς βοήθεια μαζί με άλλους αγωνιστές, και κτύπησε τους εχθρούς από τα νώτα τρέποντάς τους σε φυγή.
1854.—Η Γαλλία και η Αγγλία αξιούν διά τελεσιγράφου από την ελληνικήν κυβέρνησιν ν’ αποκηρύξη τα επαναστατικά κινήματα εις την Θεσσαλίαν καί Ηπειρον. Ενώ η τουρκία λόγω της εμπολέμου καταστάσεως με την Ρωσία, δεν μπορούσε να στείλει στρατό προς καταστολή της επαναστάσεως σε Θεσσαλία και Ήπειρο, φρόντισαν οι δύο χριστιανικές δυνάμεις να το πράξουν αντ’αυτής. Οι πρέσβεις πίεζαν και απειλούσαν τον Όθωνα, εντούτοις ο ίδιος έμενε ανένδοτος, διότι πίστευε ότι εστάλη από την θεία πρόνοια για να απελευθερώσει τα υπό τουρκικό ζυγό ελληνικά εδάφη. Γι’αυτό και εφάρμοσαν την αγαπημένη τους τακτική, τον ναυτικό αποκλεισμό.Ο ελληνικός λαός περιήλθε σε μαρτυρική ζωή, στερούμενος βασικών ειδών, συν την επιδημία χολέρα που μεταδόθηκε από γαλλικά πληρώματα. Με το τελεσίγραφο που επέδωσαν οι πρέσβεις των δύο δυνάμεων στις 29 Απριλίου, έδιναν στον Όθωνα προθεσμία 15 ημερών.
1863.—Ο Μπενιζέλος Ρούφος είναι ο νέος κυβερνήτης τής χώρας. Τα κόμματα ‘’Ορεινοί’’, Μπενιζέλος Ρούφος και ‘’Πεδινοί’’, Δημήτριος Βούλγαρης, βρίσκονται σε κυριολεκτικά εμπόλεμη κατάσταση. Ο Ρούφος διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην Πάτρα στην επανάσταση κατά του Όθωνος, αποτελώντας ουσιαστικά τον αντιοθωνικό πυρήνα. Μετά την εκδίωξη του βασιλέως, την διακυβέρνηση του κράτους ανέλαβε η τριανδρία των Βούλγαρη, Κανάρη και Μπενιζέλου Ρούφου, οι οποίοι ορίστηκαν αντιβασιλείς. Χρημάτισε για μικρά διαστήματα πρωθυπουργός της Ελλάδας τα έτη 1863 και 1865-66. Εκείνη την εποχή στην Αθήνα μάχονταν για την κυριαρχία στην εθνοσυνέλευση οι δύο αντίπαλες παρατάξεις, των πεδινών και των ορεινών, και παρ’ ολίγον να προκαλέσουν εμφύλιο πόλεμο. Το γεγονότα αυτά έμειναν γνωστά ως Ιουνιανά.
.—(ν. ημερ.) Ημερομηνία γεννήσεως του ποιητού Κωνσταντίνου Καβάφη, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
1871.—Η λάρναξ η φέρουσα το σεπτόν σκήνωμα τού απαγχονισθέντος υπό τών Τούρκων (10 Απρλίου 1821) Πατριάρχου Γρηγορίου τού Ε’ μεταφέρεται εξ Οδησσού, όπου είχεν ενταφιασθή (17 Ιουνίου 1821), εις Αθήνας καί τοποθετείται εις ειδικώς κατασκευασθέντα περικαλλή τάφον εντός τού μητροπολιτικού ναού. Ο σουλτάνος Αβδούλ Αζίζ, διά να μη θιγή το τουρκικόν γόητρον, είχε εναντιωθή εις αυτήν την μεταφοράν καί εζήτησε να γίνη ο ενταφιασμός εις Κωνσταντινούπολιν, επιθυμών, όπως εδήλωσε, «να διορθώση την αδικίαν την διαπραχθείσαν υπό τού προκατόχου του Μαχμούτ Β’».
1880.—Ψηφίζεται υπό της Βουλής το εισαχθέν υπό τής κυβερνήσεως Χ.Τρικούπη νομοσχέδιον, διά τού οποίου η στρατιωτική θητεία καθίσταται υποχρεωτική, απαγορευομένης ρητώς τής αντικαταστάσεως, όπως εγένετο πρότερον.
1897.—Συνεχίζεται ο πόλεμος Ελλήνων και τούρκων στην Θεσσαλία.
1900.—Στον ναό του Αμαλίειου Ορφανοτροφείου, ανακαλύπτεται αργυρό δοχείο που περιέχει την καρδιά τού Δημητρίου Υψηλάντη.
1903.—Μπαράζ βομβιστικών επιθέσεων από βούλγαρους πράκτορες στην Θεσσαλονίκη και αλλού. Τράπεζες και Δημόσια κτήρια είναι κυρίως στόχοι και οι νεκροί ανέρχονται στους 115.
1905.—Εκτελείται στην Καστοριά ο Μακεδονομάχος Γεώργιος Παπαϊωάννου (Αρκάς).
1910.—Η Πύλη διαμαρτύρεται προς τις Μεγάλες Δυνάμεις, ζητώντας να ακυρωθεί ο όρκος των πληρεξουσίων τής Κρήτης «στο όνομα τού Βασιλέως Γεωργίου» ως άκυρος.
1914.—Οι Βορειοηπειρωτικές δυνάμεις ανακαταλαμβάνουν την Κολώνια. Ενώ η κυβέρνηση της Ελλάδος υπέκυψε στους εκβιασμούς των Μεγάλων Δυνάμεων εγκαταλείποντας την Βόρειο Ήπειρο στο μένος των αλβανών, οι βορειοηπειρώτες έλαβαν την κατάσταση στα χέρια τους ξεκινώντας τον δικό τους αγώνα, ανακηρύσσοντας αυτονομία και οργανώνοντας ένοπλη αντίσταση.
1917.—Οι Γερμανοβούλγαροι εις Σκρά της Μακεδονίας συνεχίζουν την επίθεσίν των εναντίον των συμμαχικών θέσεων και ιδίως των Ελληνικών. Οι συμμαχικές δυνάμεις οργανώνονται για την αντεπίθεση, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται εν τω μέσω Εθνικού Διχασμού. Στο συμμαχικό μέτωπο συμμετέχει ο Εθνικός Στρατός της κυβερνήσεως Βενιζέλου που έχει έδρα της την Θεσσαλονίκη.
1919.—Η Διάσκεψη Ειρήνης στο Παρίσι επικυρώνει απόφαση με την οποία αναθέτει στην Ελλάδα την αποστολή στρατού για να επιβάλει την τάξη και να προστατέψει τον Χριστιανικό πληθυσμό στην περιοχή της Σμύρνης. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος την αποδέχθηκε χωρίς να εξασφαλίσει την παραμικρή εγγύηση από τους «Συμμάχους» μας είτε για στρατιωτική είτε για οικονομική βοήθεια. Όταν τον Μάϊο του 1920 συναντήθηκε ο Βενιζέλος στο Λονδίνο με τους Τσώρτσιλ και Ουίλσον, ο Τσώρτσιλ είπε στον Βενιζέλο ότι η Αγγλία δεν μπορούσε να τον βοηθήσει με στρατεύματα, ούτε στην Θράκη, ούτε στην Μικρά Ασία, και ο Ουίλσον είπε ξεκάθαρα ότι «ούτε σε άνδρες ούτε σε χρήματα θα βοηθήσουμε τους Έλληνες». Ο Βενιζέλος άκουγε ατάραχος τις προειδοποιήσεις.
1920.—Με νέα προκήρυξή της προς το λαό, η αντιπολίτευσις κατακρίνει ως ανεπαρκή τα ληφθέντα μέτρα από την Κυβέρνηση Βενιζέλου, την οποία θεωρούσε ότι, κατείχε την εξουσία παρανόμως, ζητώντας την διενέργεια εκλογών.
.—Στο μέτωπο της Μ. Ασίας επικρατεί ηρεμία.
1921.—Στο μέτωπο της Μ. Ασίας σημειώνεται δράσις πυροβολικού και περιπόλων.
.—Συλλήψεις υπόπτων για την συνωμοσία των Ιωαννίνων, με την κατηγορία ότι ενεργούσαν κατά της ασφάλειας της χώρας.
1922.—Ψηφοφορία στην ελληνική Βουλή εξασφαλίζει την πλειοψηφία στην Κυβέρνηση με μία ψήφο.
.—Η στρατιά στη Μ. Ασία δρα δια περιπόλων.
1926.—Αρχίζουν στην πρωτεύουσα ελληνοτουρκικές συνομιλίες, για διευθέτηση των διαφορών μεταξύ των δύο χωρών.
1929.—Αναβάλλονται για τον Οκτώβριο οι ελληνικές δημοτικές εκλογές.
1930.—Αυτοκτονεί σε ηλικία 28 ετών η ποιήτρια Μαρία Πολυδούρη. Ήταν από την Καλαμάτα και ήταν γνωστή από τον δεσμό της με τον επίσης ποιητή Κώστα Καρυωτάκη.
1933.—Ακριβώς την ημέρα τών γεννεθλίων του, πεθαίνει ο μεγάλος ποιητής από την Αλεξάνδρεια, Κωνσταντίνος Καβάφης.
1936.—Στις 29 Απριλίου οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης κατέρχονται σε απεργία, η οποία στις 9 Μαΐου μεταβάλλεται σε πανεργατική. Η κυβέρνησις την καταστέλλει με βία.
1941.—Διαβάζουμε το ημερολόγιο του Αρχιεπίσκοπου Χρύσανθου: 29/4/1941 «Πληροφορούμαι ότι ο στρατηγός Τσολάκογλου αφού σύνηψε την επονείδιστον συμφωνία με τους Γερμανούς επάνω στο μέτωπο, κατελθών εις Αθήνας πρόκειται, εντολή των Γερμανών να σχηματίσει Κυβέρνησιν. Τούτο με στεναχωρεί πολύ διότι θα περιπέσωμεν εις δεινά, …. Προτιμότερον μόνοι οι Γερμανοί να έχουν την ευθύνη της διοικήσεως οπότε θα είναι προσεκτικότεροι». Ήταν ο ίδιος που όταν του ζήτησαν να ορκίσει την κυβέρνηση Κοριζή, απάντησε: « Δεν μπορώ να ορκίσω Κυβέρνηση προβληθείσα από τον εχθρό, εμείς γνωρίζουμε ότι τις Κυβερνήσεις τις ορίζει ο λαός ή ο Βασιλεύς. Εδώ τώρα ούτε ο λαός εψήφισε την Κυβέρνηση, ούτε ο Βασιλεύς την όρισε. Πώς ζητάτε να ορκίσω Κυβέρνηση υποδειχθείσα υπό του εχθρού; Δια να είναι όργανό των;» Τελικώς, στις 11πμ ορκίστηκε η πρώτη κατοχική κυβέρνηση από τον διάκονο της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου Καρύτση …. Φυσικά ούτε ο Τσολάκογλου ούτε οι Γερμανοί λησμόνησαν αυτή τη συμπεριφορά του Χρύσανθου· στις 2/6/1941 επαύθει με Συντακτική Πράξη της ψευδοκυβέρνησης Τσολάκογλου, για να τοποθετηθεί κάποιο πιο βολικό άτομο στη θέση του Αρχιεπισκόπου.
.—Οι γερμανοί συνεχίζουν την προέλασί των προς Τρίπολι, την οποία εβομβάρδισε η αεροπορία τους.
.—Ορκίζεται η πρώτη ελληνική Κυβέρνηση κατοχής, με πρωθυπουργό τον στρατηγό Γεώργιο Τσολάκογλου.
.—Οι ιταλοί καταλαμβάνουν την Κεφαλλονιά.
.—Έρχεται στην Κρήτη με το επιτελείο του ο Στρατηγός Φράϋμπεργκ , διοικητής της Νεοζηλανδικής Μεραρχίας , ο οποίος την άλλη μέρα αναλαμβάνει την διοίκηση των ελληνοβρετανικών δυνάμεων της Νήσου.
1954.—Κατά την εκτέλεση διατεταγμένης εκπαιδευτικής πτήσεως, όταν το αεροσκάφος στο οποίο επέβαινε ο Σμηνίας Παπαγιαννόπουλος Αριστείδης μαζί με τον Ανθυποσμηναγό Ράπτη Γεώργιο, κατέπεσε και ανεφλέγη στο έδαφος, 500 μέτρα νοτιοδυτικά του διαδρόμου του αεροδρομίου Ελευσίνος.http://www.pasoipa.org.gr/
1961.—Πεθαίνει ο μαρξιστής ιστορικός Γιάννης Κορδάτος. Αρθρογραφούσε από το 1917 στον «Ριζοσπάστη», του οποίου ανέλαβε τη διεύθυνση από το 1921 έως και το 1924. Ήταν ιδρυτικό στέλεχος του ΣΕΚΕ [1917] το οποίο μετεξελήχθηκε το 1920 σε ΚΚΕ, ανέλαβε το ύψιστο κομματικό αξίωμα το 1922 ως Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής και παρέμεινε στην θέση αυτή έως το 1924, οπότε αποχώρησε διαφωνώντας με τη θέση του κόμματος για το Μακεδονικό.
1977.—Καταργείται το ‘’ρυθμιστικό’’. Εφημερίες σε όλα τα νοσοκομεία.
1992.—Στην ελληνοκυπριακή πλευρά ρίχνει το βάρος της ευθύνης για πρόοδο στο Κυπριακό, ο τούρκος Πρόεδρος Τουργκούτ Οζάλ, μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους, στις ΗΠΑ.
1993.—Ο πρώην πρόεδρος της Κύπρου Γεώργιος Βασιλείου, ιδρύει νέο κόμμα με το όνομα “Κίνημα Ελευθέρων Δημοκρατών”. Αργότερα το «Κίνημα Ελευθέρων Δημοκρατών» ενώνεται με το ΑΔΗΣΟΚ και μετονομάζεται σε «Ενωμένους Δημοκράτες».
1996.—Η 19χρονη Μαρία Γουρουφίδου, που ήταν μέλος του αθλητικού συλλόγου Μενεμένης ως αθλήτρια του Tae Kwon Do, σκοτώνεται, όταν το πούλμαν, που μεταφέρει την ελληνική αποστολή ανατρέπεται καθώς επιστρέφει από το Βέλγιο, όπου διεξήχθη το 17ο ανοιχτό Διεθνές Πρωτάθλημα Tae Kwon Do.
1999.—Ο Στέφανος Μάνος ανακοινώνει την ίδρυση κόμματος με την επωνυμία «οι Φιλελεύθεροι».
2004.—Έντονη ανησυχία για έξαρση των πληθωριστικών πιέσεων τον Αύγουστο εξαιτίας των Ολυμπιακών Αγώνων εκφράζει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Νίκος Γκαργκάνας, απευθύνοντας συστάσεις προς την Κυβέρνηση για ”σφιχτή” δημοσιονομική πολιτική. Στο πλαίσιο αυτό τάσσεται κατά των “γενναιόδωρων αυξήσεων” στο δημόσιο τομέα. ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ εκφράζουν την δυσφορία τους φτάνοντας στο σημείο να ζητήσουν την παραίτηση του κ. Γκαργκάνα.
.
.
,
Μ.ΜΑΝΕΤΑ
(marilena.mane@gmail.com)
