Η πρώτη μέρα στα θρανία σήμαινε και επίσημα το τέλος του καλοκαιριού για τους μαθητές.
Ναι το καλοκαίρι το ζούσαμε ως και την 10η του Σεπτέμβρη. Η 1η μέρα είχε ανάμεικτα
συναισθήματα, όσο πηγαίναμε στο δημοτικό μεταβαίναμε μια τάξη παραπάνω και πάντα γεμάτοι περιέργεια με ποικιλία μάλιστα. Δηλ. τα νέα βιβλία, αν θα συνέχιζε ο/η ίδιος-α δάσκαλος - δασκάλα, να συναντήσουμε συμμαθητές που δεν κάναμε μαζί καλοκαίρι και να ανταλλάξουμε αφηγήσεις για το πως περάσαμε και να γελάμε αληθινά να το ζούμε ακόμη και αν αναφέρουμε το πόσες ξυλιές θα μαζέψουμε τη χρονιά που θα ακολουθήσει. Η πρώτη μέρα στο σχολείο έχει διάθεση καλή και θα την παρομοίαζα σαν τις τελευταίες ημέρες παύσης των σχολείων για τις διακοπές καλοκαιριού.
Ενθουσιασμός και ενέργεια, μαυρισμένοι από τα μπάνια και ανακούφιση που ανεβαίνουμε μια τάξη, η στ΄ πάει γυμνάσιο. εμείς στη γ΄ τάξη, όλο και πλησιάζουμε. Ναι να είμαστε για μια χρονιά οι πρώτοι, να έχουμε τα ηνία στο σχολείο στα παιχνίδια και να αντιπροσωπεύουμε το σχολείο μας σε αγώνες με το δεύτερο και το αντίστοιχο των παιδιών του άλλου σχολείου.
Κάπως έτσι ξεκινούσαν οι κύριες σκέψεις μας στα αγόρια πιο πολύ στην αρχή της χρονιάς, να είμαστε κυρίαρχοι στο παιχνίδι, κάτι φυσικά που δεν μας απασχολούσε και πολύ στη διάρκεια του καλοκαιριού.
Αναρωτιόμασταν πόσες εκδρομές θα πάμε, ψαχνόμασταν αν παραμείναμε οι ίδιοι της τάξης ή είχαμε καμιά μεταγραφή από δικό μας σε άλλο σχολείο και το αντίστροφο.
Πόσο θυμάμαι τα αθώα γέλια μας και οι πλάκες στο προαύλιο του σχολείου, με τα κοντοκουρεμένα μας μαλλιά με κοντά παντελόνια και μπλουζάκια ακόμη, γιατί ζέστη έκανε και ώσπου να χτυπήσει το κουδούνι συζητάγαμε για το καλοκαίρι αλλά και τη βελτίωσή μας στο ποδόσφαιρο.
Μικρά αντράκια γυρίζαμε σχολείο με στυλ ανεβασμένο και με εμπειρία κατορθώματα και τις ζαβολιές μας στο διάστημα των διακοπών.
Τα δε κορίτσια ντροπαλές μικρές δεσποινίδες πιο συγκρατημένες με συζήτηση κυρίως, σε πηγαδάκια μεταξύ τους, για τα μαθήματα που θα έρθουν, για το πως και πως περιμένουν να διαβάσουν και τέτοια ανούσια -για εμάς- σχόλιά τους.
Χτυπούσε του κουδούνι και μαζευόμαστε για τον αγιασμό μπροστά στην κύρια είσοδο στα γραφεία των δασκάλων στον προαύλιο χώρο.
Μπαίναμε σε σειρά ανά τάξη: από δεξιά προς τα αριστερά μας έλεγαν. Από την πρώτη τάξη ως και την έκτη.
Μπροστά μας οι δάσκαλοι στο κέντρο ο διευθυντής και λίγο πιο μπροστά από αυτούς ο παπάς του χωριού μας, σε ένα τραπεζάκι με τα απαραίτητα του αγιασμού της νέας σεζόν. Πίσω από τις σειρές μας οι γονείς μας και οι πρώτοι του χωριού (Πρόεδρος Κοινότητας και Σύμβουλοι, Χωροφύλακας και ο Σ.Γονέων & Κηδεμόνων)
Τίποτα δεν ακουγόταν και με ευλάβεια παρακολουθούσαμε τον αγιασμό, - αλλά και στο τέλος πριν πάρουμε την ευλογία-ευχή του παπά μας φιλώντας στο σταυρό και δεχόμενοι το αγίασμα με το βασιλικό - ο Διευθυντής μας ευχόταν καλή σεζόν και μας έλεγε "αύριο παιδιά μου να είστε σχολείο στις 8:30, θα μπείτε στις τάξεις σας και θα πάρετε τα βιβλία σας αλλά και θα γνωρίζετε τον δάσκαλο ή την δασκάλα που θα έχετε τη νέα χρονιά". Αυτά ήταν από τα λίγα λόγια που ακούγαμε με σπαστό χαμόγελο από τον αυστηρό διευθυντή μας.
Όπως και να χει παιδιά καλή σχολική χρονιά να έχετε και καλή δύναμη σε σας, δασκάλους και γονείς. Η παιδεία θέλει στήριξη και υπομονή, τα αποτελέσματα θα φανούν στην κοινωνία στο "παρόν και το αύριο"
ΥΓ1: Ανέφερα τα βιβλία, δε θα πω κάτι παραπάνω παρά μόνο ότι μου άρεσε η μυρωδιά τους αλλά και η γρήγορη εξερεύνηση των περιεχομένων τους.
ΥΓ2: Μίλησα για την Γ' Τάξη γιατί ήταν από τις αγαπημένες μου, η ΣΤ' ήταν η τάξη που βοήθησε την έκφρασή μου και όχι μόνο από τα μαθήματα όσο από τον τρόπο που μας δίδαξε ο δάσκαλός μας, του χρωστάω όπως και οι περισσότεροι συμμαθητές μου ευγνωμοσύνη για όλα.
katochi News
Katochinews@gmail.com
Η.Λ.
