Εσπερινό Γυμνάσιο
Ιερής Πόλης Μεσολογγίου
Μπορεί να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος;
Σε πολλές περιοχές του πλανήτη μας οι άνθρωποι
βιώνουν μια άλλη πραγματικότητα.
Ένοπλες
συρράξεις, βία, σεξουαλικές κακοποιήσεις, στρατολογήσεις παιδιών με τη βία.
Περισσότεροι από 1 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν με λιγότερο από 1,5 ευρώ την ημέρα. Εκατομμύρια άνθρωποι δεν
έχουν τη δυνατότητα να τρώνε κάθε μέρα. Δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε καθαρό
νερό, κατάλληλες συνθήκες υγιεινής, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στέγη. Εκατομμύρια
παιδιά δεν πηγαίνουν στο Δημοτικό σχολείο ενώ κάποια το ξεκινούν και το
εγκαταλείπουν. 11 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν από ασθένειες που θα μπορούσαν
να αποφευχθούν.
Αυτή
την πραγματικότητα την αγγίζει μέσω του
έργου του , ένας δικός μας άνθρωπος, ένας άνθρωπος που μεγάλωσε στην πόλη μας ο Θωμάς Κοντογιώργος.
Ο Θωμάς αποδέχτηκε με πολύ ενθουσιασμό την πρόσκλησή μας να επισκεφτεί το σχολείο μας και να μοιραστεί μαζί μας τις σημαντικότερες εμπειρίες του μέσα από τις ανθρωπιστικές οργανώσεις και από το χώρο της εργασίας του, την Πέμπτη
08 Ιανουαρίου 2015.
Ο Θωμάς αυτή τη στιγμή εργάζεται στο Τμήμα
Ειρηνευτικών Επιχειρήσεων του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη ως σύμβουλος αφοπλισμού, αποστράτευσης και
επανένταξης των ατόμων στις κοινωνίες τους. Έχει συμμετάσχει σε πολλές αποστολές του ΟΗΕ που είχαν να κάνουν με την
προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με την αντιμετώπιση καταστροφών, με τη
διαχείριση κρίσεων, με συμφωνίες αφοπλισμού αλλά και την προστασία του
περιβάλλοντος. Έχει συμμετάσχει σε 11
ειρηνευτικές αποστολές και έχει οδηγήσει τις προσπάθειες για την ενδυνάμωση των κοινοτήτων στο Λίβανο,
στη Συρία, και την Αϊτή μετά το σεισμό του 2010. Έχει δουλέψει με τοπικές οργανώσεις, στο
Μαυροβούνιο και το Κοσσυφοπέδιο.
Μετά τις
σπουδές του στο Πολυτεχνείο ήρθε σε
επαφή με κάποιες μικρές ανθρωπιστικές οργανώσεις στο Μεξικό
στην περιοχή των Τσιάπας, στους Ζαπατίστας, ακολούθως διασχίζοντας όλη τη Λατινική Αµερική
ακολούθησε ένα ριψοκίνδυνο οδοιπορικό
πηγαίνοντας Γουατεµάλα, Ονδούρα, Νικαράγουα, Κόστα Ρίκα, Παναµά, Κολοµβία,
Βολιβία, Εκουαδόρ, Περού.
«Σ΄αυτό το ταξίδι μου είδα οµορφιές γνώρισα καταστροφές, εξαθλίωση αλλά και πολιτισµό» μας είπε.
Η αγάπη του για
τα ταξίδια τον έσπρωξε σε νέα ταξίδια Ινδία, Μπανγκλαντές, Ταϊλάνδη, Καµπότζη,
Βιετνάµ, Λάος, Μπούρµα.
Μια προκήρυξη για
εθελοντές των «Γιατρών του Κόσµου» που είδε τυχαία, τον έφερε στα Σκόπια στους προσφυγικούς καταυλισμούς. Ετσι ήρθε σε επαφή µε τις ανθρωπιστικές
οργανώσεις του Δυτικού κόσμου. Μετά το µεταπτυχιακό του πάνω στα «∆ιοίκηση
Ανθρωπιστικών Οργανώσεων» οι ανθρωπιστικές αποστολές σε διάφορες χώρες του
κόσµου είναι η καθημερινότητά του.
Σήμερα ασχολείται στο πρόγραμμα για τον αφοπλισμό ένοπλων ομάδων στη Λαϊκή
Δημοκρατία του Κογκό.
Δεν θεωρεί τον
εαυτό του ανθρωπιστή. Με πολύ σεμνότητα δηλώνει ότι:
«Αυτά που
παίρνεις από αυτόν που βοηθάς είναι πολύ
περισσότερα από αυτά που του δίνεις. Υπάρχουν
παιδιά που δεν τους έχει δοθεί στη ζωή
τους καμιά δυνατότητα. Δεν τους έχει δοθεί η δυνατότητα να έχουν φαγητό, εκπαίδευση, οικογένεια. Αυτό
που κάνουμε είναι να τους προσφέρουμε
κάποια από αυτές τις δυνατότητες.»
Οι καθηγήτριες ,
οι μαθητές και οι μαθήτριες του σχολείου αισθανόμαστε την ανάγκη να τον ευχαριστήσουμε δημόσια για την άμεση
ανταπόκρισή του στο κάλεσμά μας και να παρουσιάσει το έργο του ΟΗΕ και των
ανθρωπιστικών οργανώσεων μέσα από τις
δικές του εμπειρίες. Η πρωτοβουλία αυτή εντάσσεται στα πλαίσια των δράσεων του
Κοινωνικού Σχολείου . Στόχος της δράσης ήταν, οι μαθητές και οι μαθήτριες να
ευαισθητοποιηθούν απέναντι στον εθελοντισμό , στην κοινωνική προσφορά και να αποκτήσουν γνώσεις απαραίτητες για να
εξελιχθούν ενεργοί πολίτες.
