Αποφράδα ήταν η προχθεσινή ημέρα για τη...
Ρόδο αφού η (πρόσφατη τουλάχιστον) ιστορία σε τούτο τον ευλογημένο τόπο δεν κατέγραψε ξανά να γίνουν δεκατέσσερις κηδείες σε ένα διήμερο!
Ένα νησί ολόκληρο έχει μουδιάσει από τα απανωτά χτυπήματα των τελευταίων ημερών που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οδήγησαν δεκατέσσερις συμπολίτες μας στο θάνατο και χωριά ολόκληρα στο πένθος.
Χθες και προχθές, στη Ρόδο έγιναν δεκατέσσερις κηδείες μόνο σε μία ημέρα, σύμφωνα με τα επίσημα δεδομένα που καταγράφηκαν στις αρμόδιες υπηρεσίες (σ.σ. Δήμος-Μητρόπολη).
Ο αριθμός, εκτός από σοκαριστικός είναι και πρωτοφανής για τα τοπικά δεδομένα αφού δεν έχει ξαναγίνει αυτό το κακό, γεγονός που προβληματίζει τους πολίτες και αποτελεί θέμα συζήτησης παντού.
Η Ρόδος δεν είναι...Αθήνα. Σφίγγεται το στομάχι κάθε φορά που ακούγεται σειρήνα, ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια. Εδώ το κάθε τραγικό περιστατικό «αγγίζει» ένα ολόκληρο νησί γιατί ο τόπος είναι μικρός και όλοι γνωριζόμαστε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Έτσι, η θλίψη είναι απλωμένη σε όλο το νησί ενώ πλανάται και ένα μεγάλο ερωτηματικό: Γιατί να χαθούν τόσοι συμπολίτες μας μέσα σε λίγες μόλις ημέρες;
Τροχαία δυστυχήματα, θάνατος με όπλο, με φρέζα, θάνατοι που οφείλονταν σε παθολογικά αίτια, συμπληρώνουν τη θλιβερή λίστα απολογισμού των τελευταίων, λίγων, ημερών.
Αλλά αυτό που προκαλεί ανατριχίλα, πέρα από το χαμό του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά και τον τρόπο που χάθηκε, είναι ότι ποτέ ξανά δεν έγιναν 14 κηδείες στο νησί της Ρόδου σε ένα 48ωρο.
Ρόδο αφού η (πρόσφατη τουλάχιστον) ιστορία σε τούτο τον ευλογημένο τόπο δεν κατέγραψε ξανά να γίνουν δεκατέσσερις κηδείες σε ένα διήμερο!
Ένα νησί ολόκληρο έχει μουδιάσει από τα απανωτά χτυπήματα των τελευταίων ημερών που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οδήγησαν δεκατέσσερις συμπολίτες μας στο θάνατο και χωριά ολόκληρα στο πένθος.
Χθες και προχθές, στη Ρόδο έγιναν δεκατέσσερις κηδείες μόνο σε μία ημέρα, σύμφωνα με τα επίσημα δεδομένα που καταγράφηκαν στις αρμόδιες υπηρεσίες (σ.σ. Δήμος-Μητρόπολη).
Ο αριθμός, εκτός από σοκαριστικός είναι και πρωτοφανής για τα τοπικά δεδομένα αφού δεν έχει ξαναγίνει αυτό το κακό, γεγονός που προβληματίζει τους πολίτες και αποτελεί θέμα συζήτησης παντού.
Η Ρόδος δεν είναι...Αθήνα. Σφίγγεται το στομάχι κάθε φορά που ακούγεται σειρήνα, ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια. Εδώ το κάθε τραγικό περιστατικό «αγγίζει» ένα ολόκληρο νησί γιατί ο τόπος είναι μικρός και όλοι γνωριζόμαστε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Έτσι, η θλίψη είναι απλωμένη σε όλο το νησί ενώ πλανάται και ένα μεγάλο ερωτηματικό: Γιατί να χαθούν τόσοι συμπολίτες μας μέσα σε λίγες μόλις ημέρες;
Τροχαία δυστυχήματα, θάνατος με όπλο, με φρέζα, θάνατοι που οφείλονταν σε παθολογικά αίτια, συμπληρώνουν τη θλιβερή λίστα απολογισμού των τελευταίων, λίγων, ημερών.
Αλλά αυτό που προκαλεί ανατριχίλα, πέρα από το χαμό του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά και τον τρόπο που χάθηκε, είναι ότι ποτέ ξανά δεν έγιναν 14 κηδείες στο νησί της Ρόδου σε ένα 48ωρο.
