Παίρνοντας αφορμή από το δελτίο τύπου του
συνδυασμού «Η Κοινωνία Μπροστά» θα θέλαμε να εκφράσουμε δημόσια την
ένστασή μας για το γεγονός ότι για μία
ακόμη φορά τα ανταποδοτικά έσοδα του δήμου γίνονται το «μήλο της έριδος» μεταξύ
της ΔΕΗ και της ΔΕΥΑΜ.
Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε σε όλους, όπως και
στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο, ότι θέση των εργαζομένων του δήμου είναι να
βρεθεί μια επωφελής λύση για όλους στο θέμα της ΔΕΥΑΜ, και θα βοηθήσουμε με
όλες μας τις δυνάμεις προς την κατεύθυνση αυτή. Όμως, είναι αδιαπραγμάτευτο,
πως για μας, η επιβάρυνση των ανταποδοτικών τελών είναι και θα παραμείνει
κόκκινη γραμμή.
Ως δείγμα καλής θέλησης δεχθήκαμε ,παρότι
δεν συμφωνούσαμε, και δεν συμφωνούμε, αντίθετα στις πάγιες θέσεις μας, να δεσμευτούν με την μορφή εγγύησης υπέρ της
ΔΕΥΑΜ, περιορισμένα τα έσοδα του Τ.Α.Π. που εισπράττεται από την ΔΕΗ για
λογαριασμό του δήμου.
Όπως ανακοινώθηκε και εντός Δημοτικού
Συμβουλίου πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις και θα ακολουθήσουν και άλλες, ώστε να
οδηγηθούμε στην εξεύρεση της καλύτερης δυνατής λύσης για την λειτουργία της
ΔΕΥΑΜ.
Όμως μια από τις βασικές προϋποθέσεις του
διαλόγου ήταν και είναι η μη εκχώρηση των ανταποδοτικών και γενικά εσόδων του
δήμου προς την ΔΕΗ με την μορφή εγγύησης. Επίσης κόκκινες γραμμές για εμάς ,που
τέθηκαν από την πρώτη στιγμή ,ήταν η διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα του
νερού, και η εξασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας του προσωπικού της ΔΕΥΑΜ.
Μέχρι τώρα ο διάλογος που έχει ξεκινήσει
διεξάγεται σε εποικοδομητικό πνεύμα, για το λόγο αυτό δεν καταλαβαίνουμε την
επιμονή μερικών, για την εκχώρηση των ανταποδοτικών τελών του δήμου. Δηλαδή να
κτίσουμε κάτι γκρεμίζοντας κάτι άλλο.
Επειδή πάντα πορευόμαστε καλόπιστα και σε
πνεύμα συνεργασίας και επειδή κατ΄ ουσία αισθανόμαστε ότι όλοι έχουμε τον ίδιο
σκοπό, θέλουμε να πιστεύουμε ότι τέτοιες λύσεις ,από όπου και απ΄ όποιον και
εάν εκπορεύονται, πρέπει να τεθούν γρήγορα στο περιθώριο. Διαφορετικά δεν
πρόκειται να αγγίξουμε το πραγματικό πρόβλημα και συνακόλουθα ούτε μια
πραγματική και λειτουργική λύση. Αντίθετα κλείνουμε τα μάτια (για πόσο ακόμη;)
και οδηγούμαστε χωρίς αμφιβολία σε καταστάσεις που δεν θέλουμε ούτε να
σκεφτούμε.
Το διοικητικό Συμβούλιο
