Μια ακόμη
Χρόνια έφτασε στο τέλος της..Μια Χρόνια που μας βρίσκει πρωταθλητές,Κάτι που
ονειρευομασταν εμείς και οι Διοίκηση φέρνοντάς μας στον Αμβρυσσεα πριν 3 χρόνια
εμενα κ τον αδελφό μου. Δεν είναι ότι μας έλειπαν τα πρωταθλήματα η οι ατομικές
διακρίσεις. Είναι το δέσιμο που δημιουργήθηκε ανάμεσα μας με όλη την οικογένεια
του ΑΜΒΡΥΣΣΕΑ αλλα και με τον κόσμο του Διστόμου. Μια σχέση που πραγματικά ήταν
αμοιβαία κ αυτό ήταν ήταν που μας σας άρεσε από την πρώτη στιγμή που ήρθαμε
στην ομάδα και θέλαμε να δικαιωσουμε αλλα κ να ευχαριστήσουμε μεσα από ενα
πρωτάθλημα τους ανθρώπους της ομάδας κ τον κόσμο. Έτσι λοιπόν η πρώτη χρονιά
(σεζόν 2014-15 )θα έλεγα πιο πολυ ήταν αναγνωριστική κ προσαρμογής. Η ομάδα
τερμάτισε Τρίτη μια
τιμητική θέση θα έλεγα για το Τότε ροστερ που είχε κ για την τότε καινούργια διοίκηση που ξεκινούσε με πρόεδρο τον Ηλία καβαλαγιο. Ο Χρήστος τερμάτισε 1 σκορερ με 30 γκολ κ εγώ με 18 γκολ. Η δεύτερη χρονιά (σεζον 2015-16) ξεκίνησε με στόχους πρωταγωνιστικούς ..με πολυ όρεξη κ μεράκι οι Διοίκηση ξεκίνησε μια προσπάθεια ίσως κ πέρα από τις δυνατότητες της κ έκανε αρκετές μεταγραφές και έτσι η ομάδα ξεκίνησε με τις καλύτερες συνθήκες να πρωταγωνιστήσει. Η Χρόνια πήγε αρκετά καλά θα έλεγα μέσα από διάφορες δυσκολίες κατάφερε για ένα διάστημα να είναι πρώτη στο πρωτάθλημα αλλα κ φιναλίστ του κυπέλλου κάτι που κατάφερε για πρώτη φορά κ ηταν κάτι πρωτόγνωρο για τον σύλλογο, Έτσι ήταν όλοι ενθουσιασμένοι κ περήφανοι. Δυστυχώς όμως το ποδόσφαιρο Έτσι είναι..την μια μέρα είσαι στα σύννεφα και την άλλη απογοητεύεσαι κ πικρενεσαι. Αυτό έγινε κ στην περίπτωση την δική μας.Μέσα σε μια βδομάδα χάσαμε τον τελικό κυπέλλου και την εβδομάδα που ακολούθησε χάσαμε κ το ματς της Χρόνιας μέσα στην Θήβα οπου θα κρίνονταν κ το πρωτάθλημα..κάτι η έλλειψη συγκέντρωσης ,κάτι οι συγκυρίες ,Κάτι η ατυχία ,μας στέρησε κ τους δυο τίτλους. Εγώ τερμάτισα δεύτερος σκόρερ της κατηγορίας και 1 της ομάδος με 31 γκολ και ο αδερφός μου τριτος σκόρερ με 20.μια αρκετά παραγωγικοί Χρόνια θα έλεγα αλλα πραγματικά δεν το χαρήκαμε καθόλου. Εγώ δεν σας κρύβω ότι με πήρε πολυ από κάτω, ήμουν στεναχωρημένος για αρκετό καιρό κ απογοητευμένος, μέχρι που σκέφτηκα να τα παρατήσω. Σκεφτόμουν ότι είχαμε πικρανοι όλους αυτούς τους ανθρώπους που είχαν ματώσει γι αυτή την ομάδα. Ολο τον κόσμο που διψούσε για ενα τρόπαιο. Έτσι λοιπόν τελείωσε μια χρονιά με ανάμεικτα συναισθήματα γιατί σε γενικές γραμμές οι ομάδα έκανε φοβερη πορεία κ ακούστηκε παντού άσχετα αν έχασα στις λεπτομέρειες τα τρόπαια. Την φετινή σεζόν λοιπόν (2016-17) βλέποντας την διοίκηση αλλα κ τον κόσμο να μην το βάζει κάτω κ να πεισμωνει ,να θέλουν να κάνουν αλλη μια προσπάθεια φετος,μας συγκίνησε θα έλεγα εμένα κ τον αδελφό μου γιατί μας έδειξαν τρομερή εμπιστοσύνη και μας πίστευαν πολυ.οπότε μας πεισμωσε ολο αυτο κ μας έκανε να μείνουμε στην ομάδα γιατί πλέον είχαμε δεθεί κ εμείς αρκετά . Η φετινή χρονιά ξεκίνησε ονειρεμένα η ομάδα έσπαγε τα ρεκόρ το ένα μετα το αλλο. Έφτασε σε 20 συνεχόμενες νίκες σε πρωτάθλημα κ κύπελλο μαζί κάτι που είναι ρεκόρ Βοιωτίας. Η ομάδα έφτασε στον τελικό κυπέλλου και δυστυχώς το χάσαμε πάλι από καθαρά ατυχία.Έτσι μου ήρθαν μνήμες περσινές κ δεν θα μπορούσα να το αντέξω πάλι να χάσουμε κ το πρωτάθλημα. Έτσι με πολυ πείσμα κ πλέον με εγωισμό κ αυτοπεποίθηση η ομάδα μας έκανε ένα μικρό εκπληκτικό σερί μέχρι τέλους κ πιστεύω κατέκτησε δίκαια το πρωτάθλημα. Την τελευταία αγωνιστική με το σφύριγμα του
διαιτητή κλειδωσαμε μαθηματικά το πρωτάθλημα .Τα συναισθήματα κ
αυτό που ένιωσα εκείνη την στιγμή ήταν απίστευτα κ ομολογώ ότι δάκρυσα. Αυτή η
πίεση που είχα από την περσινή χρονιά μου βγήκε ολη με το τελευταίο σφύριγμα.
Ήταν η στιγμή που ένιωσα μια δικαίωση, μια περηφάνεια, μια μεγάλη συγκίνηση που
κατέκτησα πρωτάθλημα με την ομάδα που ειχα βάλει στην καρδιά μου. Δικαιώνοντας
όλη την διοίκηση κ και τον κόσμο της ομάδος γιατί την εμπιστοσύνη που μας
έδειξαν αλλα κ την αγάπη. Η Χρόνια μας βρήκε πρωταθλητές αλλα είχα καταφέρει κ
ένα δικό μου προσωπικό στόχο το να βγω πρώτος σκόρερ της κατηγορίας . Πέτυχα
λοιπόν γκολ κ ηταν κάτι το ονειρεμένο γιατί το συνδυασα με πρωτάθλημα.Νιώθω την
ανάγκη να ευχαριστήσω από καρδιάς αρχικά τους συμπαίκτες μου, μετά τους
προπονητές μου που με πίστεψαν από την πρώτη στιγμή ,Όλη την διοίκηση, και
τελος ολους τους φιλαθλους, γι αυτη την πρωτια στους σκορερς. Ειμαι ιδιαίτερα
χαρούμενος όμως γιατί το συνδυασα με πρωτάθλημα και νιώθω πιο δικαιωμένος από
ποτέ γι αυτό..πιστεύω να δικαίωσα όλους όσους με πίστεψαν και τους ευχαριστώ γι
αυτό! Ήθελα πολύ να κατακτήσω ένα πρωτάθλημα με τον Αμβρυσσεα γιατί εκτός ότι
έχω αγαπήσει αυτή την φανέλα και τους ανθρώπους της, ήταν και ένα προσωπικό
στοίχημα από πέρυσι γιατί το"χρωστούσα". ΑΜΒΡΥΣΙΑΚΑΡΑ !!!τιμητική θέση θα έλεγα για το Τότε ροστερ που είχε κ για την τότε καινούργια διοίκηση που ξεκινούσε με πρόεδρο τον Ηλία καβαλαγιο. Ο Χρήστος τερμάτισε 1 σκορερ με 30 γκολ κ εγώ με 18 γκολ. Η δεύτερη χρονιά (σεζον 2015-16) ξεκίνησε με στόχους πρωταγωνιστικούς ..με πολυ όρεξη κ μεράκι οι Διοίκηση ξεκίνησε μια προσπάθεια ίσως κ πέρα από τις δυνατότητες της κ έκανε αρκετές μεταγραφές και έτσι η ομάδα ξεκίνησε με τις καλύτερες συνθήκες να πρωταγωνιστήσει. Η Χρόνια πήγε αρκετά καλά θα έλεγα μέσα από διάφορες δυσκολίες κατάφερε για ένα διάστημα να είναι πρώτη στο πρωτάθλημα αλλα κ φιναλίστ του κυπέλλου κάτι που κατάφερε για πρώτη φορά κ ηταν κάτι πρωτόγνωρο για τον σύλλογο, Έτσι ήταν όλοι ενθουσιασμένοι κ περήφανοι. Δυστυχώς όμως το ποδόσφαιρο Έτσι είναι..την μια μέρα είσαι στα σύννεφα και την άλλη απογοητεύεσαι κ πικρενεσαι. Αυτό έγινε κ στην περίπτωση την δική μας.Μέσα σε μια βδομάδα χάσαμε τον τελικό κυπέλλου και την εβδομάδα που ακολούθησε χάσαμε κ το ματς της Χρόνιας μέσα στην Θήβα οπου θα κρίνονταν κ το πρωτάθλημα..κάτι η έλλειψη συγκέντρωσης ,κάτι οι συγκυρίες ,Κάτι η ατυχία ,μας στέρησε κ τους δυο τίτλους. Εγώ τερμάτισα δεύτερος σκόρερ της κατηγορίας και 1 της ομάδος με 31 γκολ και ο αδερφός μου τριτος σκόρερ με 20.μια αρκετά παραγωγικοί Χρόνια θα έλεγα αλλα πραγματικά δεν το χαρήκαμε καθόλου. Εγώ δεν σας κρύβω ότι με πήρε πολυ από κάτω, ήμουν στεναχωρημένος για αρκετό καιρό κ απογοητευμένος, μέχρι που σκέφτηκα να τα παρατήσω. Σκεφτόμουν ότι είχαμε πικρανοι όλους αυτούς τους ανθρώπους που είχαν ματώσει γι αυτή την ομάδα. Ολο τον κόσμο που διψούσε για ενα τρόπαιο. Έτσι λοιπόν τελείωσε μια χρονιά με ανάμεικτα συναισθήματα γιατί σε γενικές γραμμές οι ομάδα έκανε φοβερη πορεία κ ακούστηκε παντού άσχετα αν έχασα στις λεπτομέρειες τα τρόπαια. Την φετινή σεζόν λοιπόν (2016-17) βλέποντας την διοίκηση αλλα κ τον κόσμο να μην το βάζει κάτω κ να πεισμωνει ,να θέλουν να κάνουν αλλη μια προσπάθεια φετος,μας συγκίνησε θα έλεγα εμένα κ τον αδελφό μου γιατί μας έδειξαν τρομερή εμπιστοσύνη και μας πίστευαν πολυ.οπότε μας πεισμωσε ολο αυτο κ μας έκανε να μείνουμε στην ομάδα γιατί πλέον είχαμε δεθεί κ εμείς αρκετά . Η φετινή χρονιά ξεκίνησε ονειρεμένα η ομάδα έσπαγε τα ρεκόρ το ένα μετα το αλλο. Έφτασε σε 20 συνεχόμενες νίκες σε πρωτάθλημα κ κύπελλο μαζί κάτι που είναι ρεκόρ Βοιωτίας. Η ομάδα έφτασε στον τελικό κυπέλλου και δυστυχώς το χάσαμε πάλι από καθαρά ατυχία.Έτσι μου ήρθαν μνήμες περσινές κ δεν θα μπορούσα να το αντέξω πάλι να χάσουμε κ το πρωτάθλημα. Έτσι με πολυ πείσμα κ πλέον με εγωισμό κ αυτοπεποίθηση η ομάδα μας έκανε ένα μικρό εκπληκτικό σερί μέχρι τέλους κ πιστεύω κατέκτησε δίκαια το πρωτάθλημα. Την τελευταία αγωνιστική με το σφύριγμα του
