Χτες το Σωματείο Νεολαίας Κατοχής "Οινιαδίτες" επισκέφτηκαν το χαμόγελο του παιδιού, όπως είχαν μεριμνήσει από τις προηγούμενες ημέρες καλώντας εθελοντικά τους συγχωριανούς μας και από τα γύρω χωριά επίσης, να προσφέρουν ότι μπορούν από τρόφιμα ως και ρουχισμό.
Όλοι ανταποκρίθηκαν και με μπροστάρηδες το Σωματείο πήγαν όλα καλά πέρα του αναμενόμενου.
Οι Οινιαδίτες παρέδωσαν το υλικό, οι υπεύθυνοι τους ευχαρίστησαν και μάλιστα εντυπωσιάστηκαν.
Έμειναν ώρα εκεί, μίλησαν και έπαιξαν με τα παιδιά και ενημερώθηκαν για το σκοπό του "Χαμόγελο του παιδιού" τον εθελοντισμό τους τη βοήθεια που έχουν ανάγκη και την προσφορά του οργανισμού.
Σε ένδειξη σεβασμού και επιθυμίας των υπευθύνων δε θα ανεβάσουμε φωτογραφία από τα χτεσινά.
Ας δούμε ποιο είναι το χαμόγελο του παιδιού με την αναζήτηση που κάναμε με τη βοήθεια του διαδικτύου και κάποια τηλέφωνα μας κατατόπισαν άριστα θα έλεγα:
«ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ», είναι ένας εθελοντικός οργανισμός, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Στηρίζεται στο συναίσθημα, αλλά δε μένει σ' αυτό και στα λόγια. Έχει κάνει πράξη την αντιμετώπιση των καθημερινών προβλημάτων των παιδιών.
Κύριο μέλημά του είναι να προασπίσει τα δικαιώματα των παιδιών όχι μόνο στη θεωρία αλλά στην πράξη, καθημερινά, 24 ώρες την ημέρα, 365 ημέρες το χρόνο. Να εξασφαλίσει τα απαραίτητα για τη σωματική, ψυχική και πνευματική ισορροπία τους.
Κύριο μέλημά του είναι να προασπίσει τα δικαιώματα των παιδιών όχι μόνο στη θεωρία αλλά στην πράξη, καθημερινά, 24 ώρες την ημέρα, 365 ημέρες το χρόνο. Να εξασφαλίσει τα απαραίτητα για τη σωματική, ψυχική και πνευματική ισορροπία τους.
Βασίζεται στις υπηρεσίες του κράτους (Αστυνομία, Εισαγγελίες, Νοσοκομεία κ.α.), όπου υπάρχουν άνθρωποι ευαισθητοποιημένοι που συμβάλλουν στην προσπάθειά του να αντιμετωπίσει τα προβλήματα των παιδιών.
Ως εθελοντικός οργανισμός, στηρίζει τους θεσμούς, ώστε να γίνουν αποδοτικότεροι σε θέματα παιδιών.
Το Διοικητικό μας Συμβούλιο
Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος – Πρόεδρος
Κωνσταντίνος Κοτσιλίνης - Αντιπρόεδρος
Χρήστος Καμμιλάτος – Γενικός Γραμματέας
Ιωάννης Λαμπρόπουλος – Ταμίας
Στέφανος Βασδέκης – Μέλος
Ευαγγελία Μαλαμάκη - Μέλος
Γεώργιος Θανόπουλος - Μέλος
Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος – Πρόεδρος
Κωνσταντίνος Κοτσιλίνης - Αντιπρόεδρος
Χρήστος Καμμιλάτος – Γενικός Γραμματέας
Ιωάννης Λαμπρόπουλος – Ταμίας
Στέφανος Βασδέκης – Μέλος
Ευαγγελία Μαλαμάκη - Μέλος
Γεώργιος Θανόπουλος - Μέλος
Αναπληρωματικά Μέλη
Ανδρέας Γραμματικός
Αναστάσιος Ζορμπάς
Θάνος Καλλίρης
Αναστάσιος Ζορμπάς
Θάνος Καλλίρης
Επίτιμα Μέλη
Χρυσούλα Μυλωνά
Βασίλειος Μαρκής
πηγή: http://www.hamogelo.gr/
(εδώ θα βρείτε πληροφορίες επικοινωνίας και άλλα πολλά απαραίτητα που αφορούν τον οργανισμό καθώς και πως μπορεί ο καθένας μας να προσφέρει)
Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα......
Μα είναι αμέτρητα......
Όσες και οι ευχές του
Μα είναι αμέτρητα......
Όσες και οι ευχές του
Το Χαμόγελο του Παιδιού
Ο Σύλλογος του Ανδρέα.
Ήταν Δεκέμβριος του 1995, όταν χιλιάδες τηλεθεατές από όλη την Ελλάδα παρακολούθησαν την εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη «Κόκκινη Κάρτα».
Μία εκπομπή - αναγγελία, μία εκπομπή πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα, με πρωταγωνιστή ένα δεκάχρονο αγόρι, τον Ανδρέα Γιαννόπουλο. Ένα παιδί που τους τελευταίους 18 μήνες έδινε τη δική του άνιση μάχη με τη ζωή, λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας. Δίπλα του η οικογένεια του και καλεσμένοι της εκπομπής οι αγαπημένοι του καλλιτέχνες
Μία εκπομπή - αναγγελία, μία εκπομπή πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα, με πρωταγωνιστή ένα δεκάχρονο αγόρι, τον Ανδρέα Γιαννόπουλο. Ένα παιδί που τους τελευταίους 18 μήνες έδινε τη δική του άνιση μάχη με τη ζωή, λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας. Δίπλα του η οικογένεια του και καλεσμένοι της εκπομπής οι αγαπημένοι του καλλιτέχνες
Ο Ανδρέας δε βρισκότανε στο studio της εκπομπής, για να μιλήσει για το δικό του πρόβλημα, όπως όλοι περίμεναν. Δε μίλησε για το πόσο πόναγε, για το πόσο προσπαθούσε. Βρισκότανε εκεί, για να παρουσιάσει το ημερολόγιο του, την επιθυμία του, το όραμά του. Με λόγια ώριμα και ουσιαστικά, έκφραση μοναδικής δύναμης και ευαισθησίας, ξάφνιασε και ταρακούνησε την ελληνική κοινωνία, ζητώντας την ίδρυση ενός Συλλόγου για τα παιδιά.
Με μια χαρακτηριστική κίνηση ζωγράφισε ένα χαμόγελο στο δικό του πρόσωπο, ζητώντας όλα τα παιδιά του κόσμου να αποκτήσουν το δικαίωμα να χαμογελούν ευτυχισμένα.
Αυτός ο Σύλλογος θα λέγεται «Το Χαμόγελο του Παιδιού» και αυτές οι σκέψεις θα γίνουν ο σκοπός της ύπαρξής του....
Όλοι ξέρουμε συζητάμε για κάτι παιδιά στους δρόμους που τους λείπει το χαμόγελο. Τους λείπει το χαμόγελο γιατί δεν έχουν λεφτά δεν έχουν παιχνίδια και δεν έχουν φαί και μερικά δεν έχουν καν γονείς. Σκεφτείτε λοιπόν και αφήστε τα λόγια ας ενωθούμε και ας δώσουμε ότι μπορούμε στα φτωχά αλβανάκια άσπρα και μαύρα όλα παιδιά είναι και αξίζουν ένα χαμόγελο. Αυτός ο Σύλλογος θα λέγεται Το Χαμόγελο του Παιδιού. Ελάτε λοιπόν να βοηθήσουμε αν ενωθούμε όλοι θα τα καταφέρουμε.
Με λόγια αγνά και αληθινά μίλησε κατευθείαν στις καρδιές όλων μας. Μας ταρακούνησε ζητώντας μας κάτι απλό, ουσιαστικό, ανθρώπινο αλλά συγχρόνως πολύ δύσκολο. Μας ζήτησε να αφήσουμε τα λόγια, να κοιτάξουμε γύρω μας και να ανοίξουμε την αγκαλιά μας για «εκείνα» τα παιδιά που έχουν την ανάγκη μας και που τους γυρνάμε την πλάτη παραμένοντας σιωπηλοί και άπραγοι.
Ο Ανδρέας υπήρξε ένα παιδί ευτυχισμένο, ένα παιδί χαμογελαστό. Έφυγε με την αγνότητα, τον αυθορμητισμό και την ανιδιοτελή αγάπη που μόνο τα παιδιά νιώθουν και ξέρουν να προσφέρουν. Είχε την αγαπημένη του οικογένεια, τους φίλους του, τους συμμαθητές του, το δικό του σκυλάκι, που φρόντιζε και αγαπούσε. Είχε τα δικά του όνειρα, τα δικά του θέλω, όλη τη ζωή μπροστά του και την επιθυμία όλα τα παιδιά να είναι ευτυχισμένα. Και αυτή την επιθυμία, στα δέκα του χρόνια, τη μοιράστηκε με όλους εμάς και έγινε σκοπός και πράξη για πάρα πολλούς συνανθρώπους μας.
Ο Ανδρέας έφυγε πολύ σύντομα από κοντά μας. Λίγες εβδομάδες μετά από την εκπομπή έχασε τη μάχη με τη ζωή. Εκείνος το γνώριζε, το ένιωθε, το περίμενε γι’ αυτό και βρήκε τον τρόπο, προσπάθησε και κατόρθωσε να μας καλέσει στο δικό του Σύλλογο. Να μας ενώσει και να μας δείξει πως τα όνειρα, όταν τα πιστεύεις, γίνονται πραγματικότητα.
«Το Χαμόγελο του Παιδιού» ιδρύθηκε από ένα δεκάχρονο αγόρι. Το ημερολόγιο του είναι η κληρονομιά μας, το χαμόγελο που ζωγράφισε στο δικό του πρόσωπο, έγινε το χαμόγελο και η ελπίδα για εκατοντάδες παιδιά που κινδυνεύουν.
Ανδρέα, το δικό σου αστέρι φωτίζει κάθε μας κίνηση, κάθε μας σκέψη, κάθε μας προσπάθεια. Αν και βρίσκεσαι μακριά μας σε νιώθουμε κοντά μας σε κάθε μας βήμα, σε κάθε μας ενέργεια. Ο δικός σου Σύλλογος έγινε και δικός μας. Mας έδειξες το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Μας ένωσες, μας έβγαλες από την αδράνεια και από τη σιωπή και μας έδωσες τη δυνατότητα να ανοίξουμε την αγκαλιά μας στα παιδιά που μας έχουν ανάγκη....
.... αλβανάκια άσπρα και μαύρα όλα παιδιά είναι και αξίζουν ένα χαμόγελο ....
το δικό τους χαμόγελο.
Ανδρέα σε ευχαριστούμε
Τα πολλά λόγια κουράζουν και χάνουν το ενδιαφέρον πολλές φορές, ας παραδειγματιστούμε όλοι μας και τέτοιοι κοινωφελείς εθελοντικοί οργανισμοί έχουν ανάγκη την βοήθειά μας, (ομαδικά - συλλογικά αλλά και ατομικά) και θα πρέπει να ψαχτούμε και να βοηθάμε με κάθε τρόπο. Ένας καφές λιγότερος στο μήνα και μια εφημερίδα λιγότερη δε θα μας στερήσει τίποτα παρά μόνο θα μας κάνει πιο ωφέλιμους στο κοινωνικό μας περιβάλλον.
Τέλος, τεράστιο μπράβο στους Οινιαδίτες που η ιδέα τους έγινε πράξη και στη συνεργασία μεταξύ των κατοίκων του διαμερίσματος των Οινιάδων.
katochi News
