Για πρώτη φορά φωτογραφίζονται τα κελιά απομόνωσης του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής «Δρομοκαΐτειο». Από τον Βασίλη Μακρή
Οι φωτογραφίες του Βασίλη Μακρή έγιναν για τις ανάγκες του άρθρου “Καταφύγιο ευαίσθητων ψυχών” της Τζούλης Αγοράκη, για το τεύχος #2 του περιοδικού ΓΚΡΕΚΑ, με θέμα την απομόνωση.
Απομόνωση μέσα στην απομόνωση. Η εγκαταλελειμμένη πτέρυγα του Αγίου Ισιδώρου μέσα στο Δρομοκαΐτειο και οι θάλαμοι της απομόνωσης που θυμίζουν κελί φυλακής φωτογραφίζονται για πρώτη φορά.
Ο Άγιος Ισίδωρος ήταν η αντρική πτέρυγα της απομόνωσης, με εβδομήντα άτομα σε άθλιες συνθήκες, μέχρι και τη δεκαετία του ’80.
Η εσωτερική πόρτα στο ισόγειο της πτέρυγας.
Το παραθυράκι ήταν για να δίνουν τα φάρμακα οι υπάλληλοι, χωρίς να χρειάζεται να υποστούν τη δυσωδία.
Η σκάλα που οδηγεί στον πάνω όροφο, στα κελιά των “μανιακών”. Σίδερα και κάγκελα παντού.
Αυτά είναι τα κελιά απομόνωσης, του “πάνω ορόφου” της πτέρυγας του Αγίου Ισιδώρου.
Ο “ζουρλομανδύας”
Το ξύλινο κουτί με τα εργαλεία του κουρέα που έκοβε στη ψιλή τα μαλλιά των ασθενών, στην απομόνωση, για να μη πιάσουν ψείρες. Μαζί με το μαλλί κατέληγε στα σκουπίδια και η πληγωμένη τους αξιοπρέπεια.
Φάρμακα
Ενέσεις
Ηλεκτροσόκ
“Εγκαταλείμματα αποβιωσάντων ασθενών”. Πολύτιμα αντικείμενα που έμειναν ορφανά μετά τον θάνατο του ασθενούς και δεν τα αναζήτησε κανείς. Το ρολόι του τρελού συγγενή ήταν ανεπιθύμητο, ακόμα και αν ήταν χρυσό Καρτιέ.
Ο Γεώργιος Αστρινάκης είναι εδώ και τριάντα χρόνια ψυχίατρος στο Δρομοκαΐτειο. Αυτός και μια ομάδα ψυχιάτρων ήταν εκείνοι που κατάφεραν να καταργήσουν τα κελιά απομόνωσης.
πηγή lifo.gr