630.—Ο Αυτοκράτωρ Ηράκλειος επαναφέρει τον Τίμιο Σταυρό στα Ιεροσόλυμα· ο στρατηλάτης αυτοκράτορας, εισήλθε στην πόλη από την Χρυσή Πύλη και αφού απεκδύθει τα αυτοκρατορικά ενδύματα και διάσημα, μετέφερε πεζός τον Σταυρό, σε ένδειξη ταπεινοφροσύνης. τον εναπόθεσε στην Εκκλησία του Σταυρού, που βρίσκεται στο συγκρότημα του Μεγάλου Ναού του Παναγίου Τάφου των Ιεροσολύμων και εν συνεχεία στις 14/9/630, έγινε η επίσημη ανύψωσή του.
Πριν από είκοσι περίπου έτη (το 614 μ.Χ.) οι Πέρσες είχαν κυριεύσει την Ιερή Πόλη επιφέροντας διπλή την καταστροφήν, κατεδαφίζοντας τον Ναόν της Αναστάσεως, ο οποίος είχεν ιδρυθή υπό του Μ. Κωνσταντίνου, και απαγάγοντας τον Τίμιο Σταυρό. Η αρπαγή του φαίνεται πως έθιξε το θρησκευτικό αίσθημα των Βυζαντινών, που μαζί με τον πατριάρχη Σέργιο ενίσχυσαν τον αυτοκράτορα Ηράκλειο στον αγώνα εναντίον των Περσών. Ο πόλεμος κράτησε έξι χρόνια (622-628) και ήταν νικηφόρος για τους Βυζαντινούς. Η αποφασιστική μάχη στη Νινευί, οδήγησε στην περσική υποταγή. Η αποχώρηση των περσικών στρατευμάτων από την Ιερουσαλήμ ολοκληρώθηκε με την εκπνοή του 629, όπου και εγκαθιδρύθηκαν βυζαντινές αρχές. Η Ιερουσαλήμ ήταν έτοιμη και ασφαλής να δεχθεί τον Τίμιο Σταυρό στις αρχές του 630.
1770.—Ρώσοι και Μανιάτες εκδιώκουν τους τούρκους και καταλαμβάνουν την Κυπαρισσία.
1800.—Υπογράφεται ανάμεσα στη Ρωσία και την τουρκία η Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης με την οποία ιδρύεται η «Πολιτεία των Επτά Ενωμένων Νήσων», [1800-1807], το πρώτο ελληνικό κράτος μετά την άλωση. Το νεοσύστατο κράτος θα είναι ανεξάρτητο, με εγγυητή της ανεξαρτησίας του τη Ρωσία, αλλά φόρου υποτελές στο σουλτάνο. Καθορίζεται και το Σύνταγμα, το οποίο ονομάζεται «Βυζαντινό». Σύμφωνα με αυτό η τοπική αριστοκρατία έχει κυρίαρχη θέση.
1821.—Κατά την 21η Μαρτίου συνεκεντρώθησαν εις την μονήν της Αγίας Λαύρας ο Σωτήρης Θεοχαρόπουλος, ο Νικόλαος Σολιώτης, ο Ι.Παπαδόπουλος και οι Πετμεζαίοι Βασίλειος και Νικόλαος, παραλαβόντες δε ένα ασήμαντον κανόνι του μοναστηριού και με σημαίαν επί κοντού την χρυσοκέντητον εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που υπήρχεν εις την Ωραίαν Πύλην του ναού, ώρμησαν κατά των Καλαβρύτων. Η πολιορκία δεν εκράτησε πολύ. Ο Αρναούτογλους με τους άλλους τούρκους ηναγκάσθησαν να παραδοθούν, ή κατεσφάγησαν κατά την επίθεσιν. [ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΕΛ.175]
1821.—Στην Πάτρα οι τούρκοι της πόλεως μαθαίνοντας το ξέσπασμα της επαναστάσεως στις άλλες πόλεις, είχαν αρχίσει να μεταφέρουν τις οικογένειές τους στο φρούριο όπου κλείσθηκαν κι αυτοί στις 21/3. Απαφάσισαν δε να συλλάβουν τους απομένοντας στην πόλη προκρίτους και να φονεύσουν τον μεγαλέμπορο Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλο για τον οποίο λεγόταν ότι ήταν μεταξύ των κορυφαίων Φιλικών και ότι γι’αυτό είχε στείλει την οικογένειά του στην Αγκώνα της Ιταλίας. [ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΕΛ.175]
1824.—Οι οπαδοί του Κουντουριώτη καταλαμβάνουν την Ακροκόρινθο. Βρισκόμαστε στην πρώτη φάση του Εμφυλίου. Ο Κολοκοτρώνης είχε αντιληφθεί ότι η κυβέρνηση του Κουντουριώτη είχε ισχυροποιηθεί, αλλά παρ’όλες τις προσπάθειές του για συμβιβασμό με διαλλακτικότερες προτάσεις, η κυβέρνηση του Κρανιδίου ήθελε την πλήρη συντριβή των αντιπάλων «στασιαστών». Με αυτό τον σκοπό, διέταξε τον πρόκριτο της Κορίνθου Νοταρά να πολιορκήσει τον οπλαρχηγό Χελιώτη που κρατούσε το κάστρο της Ακροκορίνθου για λογαριασμό του Κολοκοτρώνη και του παλαιού Εκτελεστικού. Προσπάθεια του Γενναίου Κολοκοτρώνη να διαλύση την πολιορκία απέτυχε, με βασικό αίτιο την αλλαγή στρατοπέδου του Μακρυγιάννη ο οποίος τάχθηκε τελικά με το μέρος των Κυβερνητικών. Ο Χελιώτης λόγω ελλείψεως τροφίμων αναγκάστηκε να παραδώση το κάστρο.
1825.—Γίνετε ναυμαχία αμφίρροπος μεταξύ τούρκων και Ελλήνων έξω της Μεθώνης.
1827.—Γίνετε μάχη μεταξύ των Ελλήνων και τούρκων αμφίρροπος παρά το Μενίδι Αττικής.
1854.—Ελληνικές δυνάμεις, υπό τους Κ.Τζαβέλα, Αθ.Πετμεζά και Κ. Πλαπούτα, επιτίθενται στην θέση προφήτης Ηλίας εναντίον των ανδρών του Φουάτ πασά. Μετά από σκληρό αγώνα, οι τούρκοι αναγκάζονται να υποχωρήσουν στην Άρτα.
1868.—Τα αποτελέσματα των εκλογών διατηρούν τον Δ.Βούλγαρη στο έδρανο του πρωθυπουργού. Αναλυτικά, από τις 184 έδρες ο Βούλγαρης έλαβε 114, ενώ οι Κουμουνδούρος και ο Δεληγιώργης 70. Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος βρέθηκε εκτός Βουλής.Όμως στην γενέτειρα του Κουμουνδούρου το Οίτυλο, χρειάστηκε να γίνουν επαναληπτικές εκλογές και επειδή φίλοι του τον υπέδειξαν ως υποψήφιο, κατηγορήθηκε από τον Βούλγαρη ως στασιαστής και θεωρήθηκε καταζητούμενος. Μετά από καταδίωξή του, κρύφτηκε στην Μάνη και κατόπιν της αθωωτικής αποφάσεως του Εφετείου, επέστρεψε στην Αθήνα, όπου ίδρυσε εφημερίδα και οργάνωσε κόμμα με σκοπό την ανατροπή της κίβδηλης κυβέρνησης του «Τζουμπέ».
1872.—Σε άρθρο της εφημερίδος ‘’Παλιγγενεσία’’ που βάλλει κατά της Διεθνούς Εταιρείας, δηλαδή της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, διαβάζουμε τα εξής: «Η καταδίωξις ίσως είναι το προσφορώτερον φάρμακον κατά της επαράτου εταιρείας, ης τα μέλη εστρατολογήθησαν εκ των κατωτάτων στρωμάτων της ευρωπαϊκής κοινωνίας και εκ φιλοταράχων και διεφθαρμένων».
1878.—Μάχη της Ματαράγκας. 4500 τούρκοι πεζοί και 600 ιππείς μετά 4 ορεινών πυροβόλων, επιπίπτουν κατά των εν Ματαράγκα Ελλήνων επαναστατών, ανερχομένων εις 800 περίπου καί κυριεύουν την πόλιν έπειτα από σκληράν μάχην. Οι Έλληνες, όμως, ενισχυθέντες, αντεπιτίθενται παρά την Πετρομαγούλαν και αναγκάζουν τους τούρκους να υποχωρήσουν. Εκ των τούρκων έπεσαν περί τους 500, ενώ εκ των Ελλήνων 50. Οι τούρκοι, δεν μπόρεσαν να διώξουν τους επαναστάτες από τη γύρω οχυρή περιοχή. Έτσι η φλόγα της Θεσσαλικής επαναστάσεως, διατηρήθηκε, ώσπου να συγκληθεί το ευρωπαϊκό συνέδριο.
1900.—Τουρκικό απόσπασμα συνέλλαβε και οδήγησε στις φυλακές της Θεσσαλονίκης 14 βουργάρους και ρουμάνους πράκτορες. Όλοι τους, δρούσαν προπαγανδιστικά στην περιοχή της Μακεδονίας ως δάσκαλοι κλπ, ενώ εμπλέκονταν σε δολοφονίες πολλών Ελλήνων.
1901.—Οι εφημερίδες ΕΜΠΡΟΣ και ΕΣΤΙΑ δημοσίευσαν σχετικά με τα αρχαιολογικά ευρήματα του ναυαγίου των Αντικυθήρων: “Το Υπουργείο της Παιδείας απασχολεί ακόμη σοβαρά το ζήτημα της συγκόλλησης του χάλκινου αγάλματος του Ερμή. Ο Ιταλός τεχνίτης δεν θεωρείται ικανός να αναλάβει και να φέρει εις πέρας ένα τόσο σπουδαίο έργο. Γι’ αυτό θα κληθεί μετά το Πάσχα από την Βιέννη ο περίφημος του εκεί Μουσείου συγκολλητής, ο οποίος είχε συναρμολογήσει τελείως το χάλκινο άγαλμα που είχε βρεθεί κομματιασμένο στην Πέργαμο, για να συγκολλήσει και τα διάφορα τεμάχια του Ερμή”.
1905.—Τα σώματα του μακεδονομάχου Μάλλιου και του Μακρή συναντούν το Βάρδα στην μονή Σισσανίου. Εκεί τους ενημερώνει για την επικείμενη επιχείρηση εναντίον της Ζαγορίτσανης και στέλνει επιστολή στον Καούδη με την οποία του ζητάει να ενωθεί μαζί του στην επιχείρηση. Ο Μάλλιος στη συνέχεια κατευθύνεται προς τη Λόσνιτσα όπου παραμένει μέχρι τις 23 Μαρτίου οπότε ξεκινάει με κατεύθυνση τη Ζαγορίτσανη.
1912.—Επιτυχής η δολοφονική απόπειρα κατά του ηγεμόνα της Σάμου Κοπάση, [9/3 ] ενώ αγνοείται η ταυτότητα του δολοφόνου του ο οποίος πέθανε από τα τραύματά του. Την προσωρινή ηγεμονία του νησιού αναλαμβάνει ο Αλή Ριζά βέης.
1916.—Τα σερβικά στρατεύματα που υποχωρούν, διεκπεραιώνονται στην Κέρκυρα για να αποφύγουν την αιχμαλωσία από τους Γερμανούς και τους Αυστριακούς.
1920.—Ο ελληνικός στρατός στη Μ. Ασία μάχεται με περιπόλους.
1921.—Συνιστάται Αριστείον Ανδρείας, πρός ηθικήν ανταμοιβήν των διαπρεψάντων κατά την Μικρασιατικήν εκστρατείαν.
.—Οι ελληνικές δυνάμεις της Μ.Ασίας μάχονται με σφοδρές μάχες παρά το Αφιόν Καραχισάρ και Κοβαλίτσα. Κατόπιν της εντόνου πιέσεως των τουρκικών δυνάμεων, οι Έλληνες συμπτύσσονται στον τομέα Κοβαλίτσας.
.—Ημερομηνία γεννήσεως του μεγάλου συνθέτη του λαϊκού ρεπερτορίου,Μανώλη Χιώτη, του αριστοκράτη-ρεμπέτη που ξεκίνησε από τις προσφυγικές γειτονιές του Ναυπλίου, και έφτασε έως τα σαλόνια του Λευκού Οίκου των ΗΠΑ. Με τον Χιώτη το λαϊκό τραγούδι πέρασε σε μια νέα εποχή, αυτή της δεξιοτεχνίας. Η μουσική του, πλέον, εκτός από το ρεμπέτικο και τους ρυθμούς του, ανοίγεται και σε άλλους ορίζοντες φέρνοντας έναν μοντέρνο αέρα στο λαϊκό τραγούδι, με αναφορές στον εξωτισμό, στους λάτιν ρυθμούς, και στην ευρωπαϊκή τζαζ. Οι εμφανίσεις του στα κέντρα της εποχής ήταν πάντα πρωτοποριακές και φαντασμαγορικές. Καθιέρωσε το ομοιόμορφο ντύσιμο των μουσικών της ορχήστρας, ενώ ο ίδιος έπαιζε όρθιος τις δεξιοτεχνικές μουσικές του και τα σόλο, έχοντας μαζί του σολίστες της σοβαρής και μοντέρνας μουσικής, σαξοφωνίστες, βιολονίστες, πιανίστες κ.α. Επινόησε το τετράχορδο μπουζούκι, ώστε να πιάνει ακόρντα κιθάρας και είναι ο πρώτος που χρησιμοποίησε και τα τέσσερα δάχτυλα, -μερικές φορές και τα πέντε – στο τόσο μοναδικό και ιδιαίτερο παίξιμό του. Εισήγαγε για πρώτη φορά στις εμφανίσεις του τον ενισχυτή, ενώ στο πάλκο χρησιμοποίησε δυο μπουζούκια, ένα με μεταλλικές χορδές κι ένα με χορδές από έντερα, ώστε η χροιά του να μοιάζει περισσότερο με ούτι. Λέγεται ότι εκείνη την εποχή τον άκουσε ο Jimi Hendrix κι εντυπωσιάστηκε από την τεχνική του, θεωρώντας τον, τον μεγαλύτερο δεξιοτέχνη στο είδος του.
1922.—Η ελληνική στρατιά στη Μ.Ασία μάχεται με πυροβολικό και περιπόλους εναντίον των τούρκων.
1932.—Η ΔΟΕ ζήτησε εξηγήσεις από τον υποδιοικητή της Τ.τ.Ε. γιατί η Ελλάδα δεν είχε προχωρήση στην εξυπηρέτηση των δανείων της, κι αυτός απάντησε ότι οι οδηγίες του από την Κυβέρνηση ήταν να αναμένει την έκδοση της απόφασης της Δημοσιονομικής Επιτροπής της Κ.Τ.Ε. στις 29 Μαρτίου σχετικά με το εάν θα εγκρίνετο το αίτημα της Ελλάδας α} για πενταετή αναστολή πληρωμών και β} για χορήγηση νέου δανείου για τα αναπτυξιακά έργα. Επίσης, διαμαρτυρία επιδόθηκε στο Βενιζέλο που απάντησε στις 23 Μαρτίου ότι, αν πρόβαινε στην άμεση πληρωμή, τότε θα εξαντλούνταν και τα τελευταία αποθέματα της Τ.τ.Ε. Οι Μεγάλες Δυνάμεις που είχαν εγγυηθεί για τα δάνεια δυσανασχέτησαν, λέγοντας ότι αφ’ ενός η ΔΟΕ δεν μπορούσε ν’ αλλάξει τους όρους των συμβάσεων των δανείων και αφ’ ετέρου η Ελλάδα δεν έπρεπε να προχωρήσει στην αναστολή των πληρωμών ή να πληρώσει τους τόκους σε στερλίνες.
1941.—Στο αλβανικό μέτωπο μεταξύ των εμπολέμων Ελλήνων και Ιταλών συνεχίζεται ο αγώνας πυροβολικού και η δράσις περιπόλων.
.—Η ιταλική αεροπορία εβομβάρδισε την Χίο και Μυτιλήνη.
1942.—Το επίτακτο Ναρκαλιευτικό Αλκανέτ (πρώην Έβρος Ι) εντάσσεται στην υπηρεσία του Π.Ν.. Είχε μετασκευαστεί για να χρησιμοποιηθεί για την αλιεία μαγνητικών ναρκών.
1943.—Μεγάλη μάχη στην Τσαγκαράδα του Πηλίου μεταξύ Ελλήνων και Φασιστών.
.—Την 21ην Μαρτίου 1943 σφάζεται με τον αγριώτερο τρόπο στη Λάλγκα o Γιάννης Νταϊλάκης από τμήμα του ΕΛΑΣ με αρχηγό τον Τερπόφσκη. Διηγούνται αυτόπτες μάρτυρες, ότι την ώρα, που τον κτυπούσαν με πέτρες, ξύλα και μαχαίρια, φώναξε ο Γιάννης Νταϊλάκης στους δημίους τους: «Βαράτε σκυλλιά. Μα η Ελλάδα δεν πεθαίνει. Θα τα πληρώσετε μιά μέρα». Την ίδια μέρα στην Καστοριά οι Ιταλοί τουφέκιζαν τον γιό του Μανουήλ, μαθητή του γυμνασίου. [Στις 5 Οκτωβρίου 1941 ο αδελφός του, Λάκης Νταϊλάκης δολοφονήθηκε ανάμεσα Κορομηλιά και Λεύκη από βουλγαρική ομάδα, αρχηγός της οποίας ήταν πάλι ο Τερπόφσκη].
1956.—Το πρωί της 21ης Μαρτίου, ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ και θαλαμηπόλος του κυβερνήτη Χάρντιγκ, πήγε στο δωμάτιο του Κυβερνήτη για την εκτέλεση των καθηκόντων του, παίρνοντας μαζί του και την ωρολογιακή βόμβα, [βλ.20/3], την οποία τοποθέτησε στο κρεβάτι του Χάρντιγκ. Εκείνο το βράδυ ο Κυβερνήτης κοιμήθηκε αμέριμνος για τον κίνδυνο που διέτρεχε. Η βόμβα όμως δεν εξερράγη την καθορισμένη ώρα [2:30 π.μ.της 22ας Μαρτίου], ανευρέθη δε αργότερα και αχρηστεύθηκε. Ο Νεόφυτος Σοφοκλέους, μετά την παράτολμη πράξη του, κατέφυγε σε ανταρτική ομάδα της περιοχής Κύκκου. Τότε επικηρύχθηκε ως καταζητούμενος για το ποσό των 5.000 λιρών.Το γεγονός αυτό, δημιούργησε νευρικό κλονισμό στον Χάρντιγκ, ο οποίος επικήρυξε τον Διγενή για 10.000 λίρες. Ακολούθησε επικήρυξη του Χάρντιγκ από τον Διγενή χωρίς καμμιά αμοιβή, κάτι που αναστάτωσε ψυχικά τον Κυβερνήτη της Κύπρου. Όταν ο Χάρντιγκ πήρε αυτή την πληροφορία κτυπούσε έξαλλος τα χέρια πάνω στο γραφείο του και απαιτούσε από τους αξιωματικούς του να του παραδώσουν τον Διγενή μέσα σε δεκαπέντε μέρες.
1956.—Σκοτώθηκαν οι αεροπόροι μας Γεώργιος Μπούργανος και ΑναστάσιοςΚουλάκος, όταν το αεροσκάφος στο οποίο επέβαιναν κατέπεσε στη θάλασσα του Σαρωνικού.
1957.—Στο χωριό Ορά της Κύπρου, μετά από σύγκρουση με τις βρετανικές δυνάμεις κατοχής, φονεύεται ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ Πετράκης Μ.Κυπριανού.«Όταν με πήραν κοντά του και τον είδα νεκρό», λέει στην αφήγησή του ο πατέρας του ήρωα, «έσκυψα, τον αγκάλιασα, τον φίλησα και είπα: Χαλάλι της πατρίδας το αίμα σου, παιδί μου.» Στην κηδεία του, όταν η μάνα του νεκρού ήρωα «αντίκρισε το κλειστό φέρετρο του παιδιού της πλησίασε, χαΐδεψε το σκληρό ξύλο και είπε: “Έτσι σε ήθελα, γυιέ μου, να ‘ρθεις, ήρωας!”» Ήταν 18 χρονών…
1970.—Τις πρώτες πρωινές ώρες, πεθαίνει από οξύ έμφραγμα ο συνθέτης και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Μανώλης Χιώτης. Ακριβώς την ημέρα των γεννεθλίων του.
1977.— Σκοτώθηκε ο πιλότος μας Ανδρέας Μπάρτζης, όταν το αεροσκάφος του οποίου ήταν χειριστής κατέπεσε λόγω βλάβης στην περιοχή του αεροδρομίου Νέας Αγχιάλου Μαγνησίας, κατά την τελική φάση της προσγειώσεως.
1979.—Δημοσιεύεται στην “Εφημερίδα της Κυβερνήσεως” η ίδρυση της ΕΠΑΕ βάσει του νόμου 879/79. Το επόμενο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου θα διοργανωθεί κάτω από την εποπτεία της.
1996.—Οι κυβερνήσεις της Ελλάδος και της αλβανίας υπογράφουν Σύμφωνο Φιλίας, Συνεργασίας, Καλής Γειτονίας και Ασφαλείας Στα πλαίσια αυτά, η Ελλάδα είναι σήμερα ο κύριος εξωτερικός επενδυτής της αλβανίας, επενδύοντας περισσότερα από 400 εκατομμύρια δολάρια, καθώς και ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της αλβανίας. Οστόσο η αλβανία λόγω και τουρκικών πιέσεων, δεν επικύρωσε την ελληνοαλβανική συμφωνία για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ στο Ιόνιο πέλαγος, ούτε τηρεί την προσήκουσα στάση έναντι της Ελληνικής μειονότητας.
1997.—Ο Κώστας Καραμανλής εκλέγεται από το συνέδριο του κόμματος αρχηγός της ΝΔ -διαδέχεται τον Μ.Έβερτ.
.
.
.
Βασική πηγή: www.e-istoria.com
.
Μ.ΜΑΝΕΤΑ
(marilena.mane@gmail.com)
.
