Η ΚΑΤΑΝΤΙΑ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Τώρα πια η Ευρώπη μοιάζει με θέατρο στη σκηνή του οποίου
εμφανίζεται καθημερινά κυρίως πιστωτές και οφειλέτες. Το φάρμακο της σκληρής
λιτότητας, όπως έχουν παρατηρήσει και πολλοί οικονομολόγοι, αντί να θεραπεύσει
τον ασθενή, μοιραία τον αποδυναμώνει ακόμα περισσότερο. Χωρίς να αναρωτιούνται
για ποιούς λόγους οι επιχειρήσεις και τα κράτη χρεώνονται, η λιτότητα
περιέργως, δεν καταπολεμεί την διαφθορά αλλά αντίθετα διευρύνει τους μυθικούς
μισθούς πρώην πολιτικών, μάνατζερ, τραπεζιτών και μεγαλοσυμβούλων.
ΙΣΟΠΕΔΩΝΕΤΑΙ ΤΟ
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ
ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Το δικαίωμα να έχουμε δικαιώματα υποτάσσεται στην κυριαρχία
της αγοράς, με τον κίνδυνο να διαγραφεί σιγά σιγά οποιαδήποτε μορφή σεβασμού
για το άτομο. Μεταμορφώνοντας τους ανθρώπους σε εμπόρευμα και σε χρήμα, ο
αρρωστημένος αυτός οικονομικός μηχανισμός γέννησε ένα τέρας, χωρίς πατρίδα και
οίκτο, που θα καταλήξει να αρνηθεί και στις μέλλουσες γενιές οποιαδήποτε μορφή
ελπίδας. Οι αρχαίοι πολιτικοί μιλούσαν αδιάκοπα για ήθη και αρετή. Οι δικοί μας
μιλούν μόνο για εμπόριο και χρήμα.
Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ
ΩΦΕΛΙΜΙΣΜΟΥ.
Είναι αλήθεια, όλα μπορούν να αγοραστούν. Από τους βουλευτές
ως τους δικαστές, από την εξουσία ως την επιτυχία: το καθετί έχει την τιμή του.
Όχι όμως η γνώση. Κανείς δεν μπορεί να διανύσει αντί για μας την κουραστική
διαδρομή που μας επιτρέπει να μαθαίνουμε. Η γνώση μπορεί να προκαλέσει ακόμα
μια φορά τους νόμους της αγοράς. Εγώ μπορώ να μοιραστώ με άλλους τις γνώσεις
μου χωρίς να γίνω φτωχότερος.
Η ΜΕΓΑΛΩΣΥΝΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
Προκαλεί θλίψη να βλέπει κανείς τους ανθρώπους να αφιερώνουν τη ζωή τους στο να
συγκεντρώνουν χρήματα και εξουσία. Προκαλεί θλίψη να βλέπει κανείς να
θριαμβεύουν στις τηλεοράσεις και στα μήντια νέες απεικονίσεις της επιτυχίας,
ενσαρκωμένες στον επιχειρηματία που κατορθώνει να στήσει μια αυτοκρατορία
κλέβοντας ή στον πολιτικό που ταπεινώνει το Κοινοβούλιο βάζοντάς το να ψηφίσει
νόμους κατά παραγγελία. Προκαλεί θλίψη να βλέπει κανείς άντρες και γυναίκες σε
μια τρελή κούρσα για την κατάκτηση της Γης της Επαγγελίας του κέρδους, ενώ όλα
όσα τους περιτριγυρίζουν-η φύση, τα αντικείμενα, τα άλλα ανθρώπινα όντα-ουδόλως
τους ενδιαφέρουν. Το κυνήγι του χρήματος και της εξουσίας δεν τους επιτρέπουν
να δουν τη χαρά των μικρών καθημερινών κινήσεων και να ανακαλύψουν την ομορφιά
που πάλλεται στις ζωές μας: σε ένα δειλινό, σε έναν έναστρο ουρανό, στην
τρυφερότητα ενός φιλιού, σε ένα λουλούδι που ανοίγει, σε μία πεταλούδα που
πετάει στο χαμόγελο ενός μικρού παιδιού.
Τι είπες; Είναι σίγουρη πάντα η καταδίκη;
Δεν πολεμάω φίλε μου μονάχα για τη νίκη.
Μ' αρέσει να αγωνίζομαι κι ας ξέρω πως θα χάσω.
Όσο κι αν είναι ανώφελο, εγώ θα διασκεδάσω!
ΤΑΣΟΣ ΦΡΑΓΚΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
