29 Μαΐου 2014

Σαν Σήμερα...ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ – 29 ΜΑΪΟΥ


Ἡ Πόλις ἑάλῳ

,
1450.—Η εκκλησία μας τιμά την μνήμη της Οσίας Υπομονής.


 Πριν γίνει μοναχή, το όνομά της ήταν Ελένη Δραγάση. Ηταν θυγατέρα του Κωνσταντίνου Δραγάση, ηγεμόνα του σημερινού βουλγαρικού τμήματος στην περιοχή μεταξύ των ποταμών Αξιού και Στρυμώνος. Ο επηρεασμός των Σέρβων από τον πολιτισμό της Ρωμανίας είχε ως αποτέλεσμα, η ανατροφή, η μόρφωση, και η αγωγή της μελλοντικής αυτοκράτειρας να είναι διαποτισμένη με ό,τι ανώτερο υπαγόρευε το βυζαντινό ιδεώδες, καθώς και την ακράδαντη ορθόδοξη πίστη στο Θεό.Ένωσε την ζωή της με τον Μανουήλ Β’Παλαιολόγο στα 19 της χρόνια, λίγο πριν γίνει αυτοκράτορας. Ἐκτοτε στάθηκε στο πλευρό του επί 35 έτη, δείχοντας μεγάλη ψυχική δύναμη, αρετή, καρτερικότητα και υπομονή. Του χάρισε οκτώ παιδιά εκ των οποίων τα έξι αγόρια, δύο δε από αυτά ανέβηκαν στον αυτοκρατορικό θρόνο, με τελευταίο τον Κωνσταντίνο ΙΑ’. Με υπομονή και επιμονή, με προσοχή και προσευχή, σμίλεψε τους χαρακτήρες των παιδιών της. Στα Μοναστήρια εύρησκε ψυχική γαλήνη, ανάπαυση και δύναμη για να συνεχίσει.Μετά τον θάνατο του συζύγου της έγινε μοναχή στη Μονή της κυράς Μάρθας, με το όνομα Υπομονή. Η «Αγία Δέσποινα»,όπως την ονομάζει ο Γεώργιος Φραντζής, συνέδεσε την έννοια του μοναχικού της ονόματος [Υπομονή] με τον τρόπον αντιμετωπίσεως και των ευτυχών στιγμών και των απείρων δυσκολιών της όλης ζωής της. Υπομονή κατά βίον, πράξιν και μοναχικό όνομα. «Τη υπομονή αυτής εκτήσατο την ψυχήν αυτής». Κοιμήθηκε στις 13 Μαρτίου 1450, χωρίς να ζήσει τις τελευταίες τραγικές στιγμές της αυτοκρατορίας. Η Θεία Πρόνοια θέλησε Κωνσταντίνος υιός Ελένης να ιδρύσει την Βασιλεύουσα, και Κωνσταντίνος υιός Ελένης να είναι ο τελευταίος της Αυτοκράτορας.
1453.—Η μαύρη Τρίτη, η αποφράς ημέρα του Ελληνισμού. Οι περί τον Κωνσταντίνον ΙΑ’ ελάχιστοι υπερασπισταί της Κωνσταντινουπόλεως, αποκρούουν με απαράμιλλον γενναιότητα και αυταπάρνησιν τας αρξαμένας από της νυκτός αλλεπαλλήλους επιθέσεις των τούρκων, οίτινες, όμως, περί την 8ην πρωϊνήν, κατορθώνουν να εισέλθουν εις την πόλιν διά της Ξυλόπορτας, ήτις, κατά μοιραίαν σύμπτωσιν ευρέθη ανοικτή. 


Ο αυτοκράτωρ μαχόμενος ως λέων, βλέπει ξαφνικά ότι είναι μόνος εις το μέσον των εχθρών. «Δεν υπάρχει κανείς χριστιανός, διά να πάρη την κεφαλήν μου;» αναφωνεί. Την ιδίαν στιγμήν, εδέχθη δύο κτυπήματα με ξίφος, το εν εις το πρόσωπον και το έτερον εις την ράχην και κατέπεσε ανάμεσα εις τον σωρόν των άλλων πτωμάτων.
.—Τα βαρβαρικά στίφη των τούρκων, κατακλύζουν πλέον την πόλιν και προβαίνουν εις αγρίας σφαγάς, βιασμούς γυναικών, και δηώσεις οικιών και ναών.Πολλαί συνοικίαι της πόλεως επυρπολήθησαν κατά την ημέραν αυτήν και τας επομένας υπό των τούρκων στρατιωτών, το δε περίφημον ανάκτορον των Βλαχερνών έγινε παρανάλωμα του πυρός. Σκηναί απεριγράπτου φρίκηςεξετυλίχθησαν εις τον ναόν της Αγίας Σοφίας, όπου είχον συγκεντρωθή πλήθη κόσμου, ιδίως γέροντες, γυναίκες και παιδιά. Τα θύματα της πρώτης ημέρας υπερέβησαν τας 40.000. Κατά τον Λατίνον αρχιεπίσκοπον Λεονάρδον εξ άλλου, άνω των 60.000 συνελήφθησαν αιχμάλωτοι και διενεμήθησαν εις τους αξιωματούχους τού κατακτητού σουλτάνου και εις τους πασσάδες των επαρχιών, διά να χρησιμεύσουν ως σκλάβοι.Πολλαί νέαι και ύπανδροι γυναίκες ηυτοκτόνησαν, ριπτόμεναι εις πηγάδια διά ν’ αποφύγουν την καταισχύνην και την ατίμωσιν. Ο Ιταλός Ρισέριο και ο πρωτοβεστιάριος Γ.Φραντζής, αναφέρουν ότι οι τούρκοι μετέβαλον εις σταύλον τον ναόν της Αγίας Σοφίας, αφού προηγουμένως διήρπασαν τα αμυθήτου αξίας ιερά σκεύη, άμφια κλπ., άτινα ευρίσκοντο εις αυτόν. Η Βασιλεύουσα Πόλις, το φως του Κόσμου επί 11 αιώνες, «το καταφύγιον των Χριστιανών, η ελπίς και η χαρά πάντων των Ελλήνων, το καύχημα πάντων όσοι ζώσιν υπό την ηλίου ανατολήν», κατά τα λόγια του τελευταίου Αυτοκράτορος, του Μαρμαρωμένου Βασιλιά, πέφτει στα χέρια των βαρβάρων τούρκων, και το Γένος βυθίζεται στο σκότος της δουλείας.
.—Οι Κρήτες υπερασπισταί των πύργων τού Βασιλείου, τού Λέοντος και τού Αλεξίου, εξηκολούθησαν τον αγώνα αμυνόμενοι μέχρι και πέραν της μεσημβρίας. Ο Μωάμεθ, θαυμάσας την αδρείαν των, τους επέτρεψε να επιβιβασθούν πλοίων με τον οπλισμόν και τα πράγματά των και να απέλθουν εις την πατρίδα των.



1508.—Σεισμός καταστρεπτικότατος πλήττει την Κρήτη. Του σεισµούπροηγήθηκε βοή και η σεισµική δόνηση διήρκησε 15-20 δευτερόλεπτα. Στο Ηράκλειο τα 3 από τα 4 σπίτια κατέρρευσαν όπως επίσης και 3 εκκλησίες και όλα τα καµπαναριά. Τριακόσιοι άνθρωποι σκοτώθηκαν. Η πόλη της Ιεράπετρας ισοπεδώθηκε ολοκληρωτικά καθώς και η Σητεία.Κατά τον Jodocusa Meggen ο αριθμός των νεκρών στην Ιεράπετρα ανήλθε στους 30.000.Αναφορά για τον σεισμό υπάρχει και σε επιστολή του Δουκός της Κρήτης Ιερ.Δωνάτου που την έγραψε στον Χάνδακα στις 15 Ιουλίου 1508, ενάμιση μήνα μετά το γεγονός.
1808.—Ο Μπαχλάβας (Βλαχάβας) επανήλθε στην Θεσσαλία και κήρυξε επανάσταση στις 29 Μαΐου 1808, επέτειο της άλωσης της Πόλης. Ο Αλή πασάς αντέδρασε αμέσως και έστειλε τον γιό του Μουχτάρ με πέντε χιλιάδες τούρκους και αλβανούς για να καταστείλει την επανάσταση.

 Ο Μουχτάρ, βοηθήθηκε από τον προδότη αρματωλό του Μετσόβου Δεληγιάννη. Η σύλληψις του παπά Θύμιου Μπλαχάβα αιφνιδίασε τα αδέλφια του, Δημήτρη και Θεόδωρο, που είχαν οχυρωθεί στο Καστράκι των Μετεώρων με εξακόσιους Ρωμηούς όπου και εξοντώθηκαν μέχρι ενός. Τα κεφάλια των πεσόντων τα πάστωσε και τα έστειλε στα Γιάννενα. Ο παπά Θύμιος που δεν πρόλαβε να βοηθήσει τα αδέλφια του, συνελήφθη ύστερα από δόλο και ο βεζύρης των Ιωαννίνων τον βασάνισε απάνθρωπα, όπως εκείνος γνώριζε, για να του αποκαλύψει και άλλα ονόματα επαναστατών. Ο Σπύρος Μελάς περιγράφει το μαρτύριο του Μπαχλάβα: “Τον ξαπλώσανε πάνω στο μακρύ πάγκο, τον δέσανε μάνι-μάνι με τις αλυσίδες απ’ το στήθος, τη μέση, του περάσανε τα σιδερένια βραχιόλια, χέρια και πόδια. Τους είχανε κάνει μαστόρους, ειδικούς και σπουδαίους στην τέχνη, αυτούς τούς γύφτους, τους ατσίγγανους μπόγηδες. Κι’αρχίζουνε, με τα χαντζάρια, να τον λιανίζουνε σαν το κριάρι. Και δε βιάζονται – δε βιάζονται καθόλου. Μιά πρώτη χαντζαριά του κόβει τα δάχτυλα των ποδιών. Το αίμα τινάζεται, άλικα, μικρά συντριβάνια. Και δεύτερη χαντζαριά και τρίτη και τέταρτη. Του λιανίζουνε τα χέρια, του ανοίγουνε τα σπλάχνα. – Μαρτύρα ορέ Βλαχάβα! Μα ο παπα-Θύμιος δέν μίλησε..”
1821.—Κρήτη. Με εντολή της Καγκελαρίας (βλ. 21 του μηνός), συγκεντρώθησαν στην Πανάγια την Θύμιανη πάντες οι άνδρες Σφακιών και οι ευρεθέντες ξένοι αρματωλοί και πρόσφυγες, προκείμενου να εκλέξουν τους Αρχηγούς των όπλων.
.—Ο Χασάν πασσάς της Άρτης, πληροφορηθείς την έκρηξιν της επαναστάσεως εις την Αιτωλοακαρνανίαν, αποκεφαλίζει τους ομήρους της Βονίτσης, τους οποίους εκράτει πλησίον του και πολλούς άλλους θεωρηθέντας ως υπόπτους.
.—Οι τούρκοι αποκεφαλίζουν εν Κωνσταντινουπόλει τον μητροπολίτην Σωζουπόλεως, Παῒσιον Νέρωνα.
.—Έξω της Χαλκίδος, οι Έλληνες υπό τους πρωτοσυγγέλους Βαρλαάμ, Χρύσανθον κλπ. μάχονται εναντίον των τούρκων. Την μάχη εκέρδισαν οι τούρκοι.
1822.—300 Σουλιώται υπό τους Δράκον, Νότην Μπότσαρην, Γιώτην Δαγκλήν και Νάσκον Φωτομάραν, κατακόπτουν 6.000 τουρκαλβανούς, υπό τους Ομέρ Βρυώνη και Άγο Μουχουρδάρη εις αλλεπαλλήλους μάχας παρά το Ναβαρίκον, την Κιάφαν και τα Χωνιά. Εις αυτάς έλαβον μέρος και αι Σουλιώτισσαι, αι οποίαι, αφήσασαι τα παιδία τους, εισήλθον εις την πλαγιάν τού παρακειμένου όρους και από εκεί ήρχισαν να κυλούν μεγάλες πέτρες εναντίον των ευρισκομένων εις στενήν χαράδραν τούρκων, προξενήσασαι εις τούτους τεραστίαν φθοράν.
.—Οι τούρκοι επιτίθενται εναντίον των Κρητών και εκδιώκουν αυτούς από το Νεόκορον και Τσουκαλάρια.
1824.—Ισχυρός αιγυπτιακός στόλος, υπό τον Χουσεΐν, μετά από πολιορκία δύο ημερών της Κάσου, αποβιβάζει 4.000 αλβανούς στον Αντιπέρατο και προσβάλλει από τα νώτα τους υπερασπιστές. Σφαγές, λεηλασίες και αιχμαλωσίες καταστρέφουν το ηρωικό νησί.
1828.—Εις το στενόν Κόρακος Κρήτης (Ακασταρές Χανίων) έγινε μάχη μεταξύ Ελλήνων (400 Σφακιανοί) και 8.000 τούρκων υπό τον Μουσταφά πασά. Την μάχην εκέρδισαν οι Κρήτες.
1906.—Τα αντάρτικα σώματα των Κρητικών Βολάνη και Γύπαρη προδίδονται και δέχονται επίθεση από υπέρτερες τουρκικές δυνάμεις στο Λέχοβο Φλωρίνης. Μετά από σφοδρή μάχη 12 ωρών απεμπλέκονται.
.—Μετά από ψευδή κατηγορία-συκοφαντία των ρουμανοφρώνων της Μακεδονίας, ο σουλτάνος ανακαλεί τον Μητροπολίτη Μοναστηρίου Ιωακείμ.
1912.—Υπογράφεται συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και βουργαρίας, για συμμαχία κατά της τουρκίας σε περίπτωση επιθέσεως. Είχε αμυντικό χαρακτήρα και προέβλεπε αμοιβαία βοήθεια, αν ένα συμβεβλημένο μέρος δεχόταν επίθεση από την τουρκία. Σε περίπτωση ελληνοτουρκικού πολέμου λόγω της Κρήτης, η βουλγαρία θα τηρούσε ευμενή ουδετερότητα. Η διμερής Συνθήκη δεν προέβλεπε τίποτα για διανομή της νοτίου ζώνης της Μακεδονίας.
1917.—Ο βασιλεύς Κωνσταντίνος, υπείκων εις πίεσιν της Αντάντ, παραιτείται υπέρ του υιού του Αλεξάνδρου.
1919.—Στην Μ.Ασία, στην περιοχή Αξαρίου, ο ελληνικός στρατός εκκαθαρίζει την περιοχήν από τους άτακτους τούρκους.
1920.—Σε ολόκληρο το μέτωπον στη Μ.Ασία σημειώνεται δράση περιπόλων.
1921.—Στο μέτωπο της Μ.Ασίας η ελληνική στρατιά αναδιοργανώνεται.
.—Μετά από στερήσεις και φρικτούς βασανισμούς, ο επίσκοπος Ζήλων Ευθύμιος (Αγριτέλης), παραδίδει το πνεύμα σε φυλακή της Αμάσειας. Ο ιεροεθνομάρτυς υπήρξε ιερομόναχος της μονής Λειμώνος.Σπούδασε στην ιερά θεολογική σχολή της Χάλκης από την οποία αποφοίτησε το 1907. Εξελέγη επίσκοπος Ζήλων στην ιερά μητρόπολη Αμασείας, όπου ανέπτυξε μεγάλη θρησκευτική και εθνική δράση. Οι τούρκοι τον φυλάκισαν μαζί με άλλους Έλληνες προκρίτους της επαρχίας Αμασείας. Το αίτημά του στις κεμαλικές αρχές να θεωρηθεί ως ο μόνος ένοχος και να απαλλαγούν όλοι οι υπόλοιποι, δεν έγινε δεκτό. Οι κεμαλικοί αφού τον υπέβαλαν σε πολλά και φρικτά βασανιστήρια, τον εγκατέλειψαν χωρίς τροφή και νερό, οπότε εκοιμήθη στις 29-5-1921. Το ιερό λείψανό του δεν ευρέθη ποτέ.
1922.—Στο μέτωπο της Μ.Ασίας σημειώνεται δράση περιπόλων.
1924.—Ανήμερα της ιστορικής επετείου της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης, ιδρύεται η «Αθλητική Ένωση Κωνσταντινούπολης» (ΑΕΚ), από πρόσφυγες του 1922. Με επικεφαλής τους Αιμίλιο και Μενέλαο Ιωνά, εκλέγουν πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Σπανούδη και γενικό γραμματέα τον Κ. Δημόπουλο. Έμβλημα είναι ο Δικέφαλος Αετός, και χρώματα το κίτρινο και το μαύρο. Το χώρο του γηπέδου θα τον αποκτήσει το 1929, αλλά τον πρώτο της αγώνα θα τον δώσει τον Νοέμβριο του 1924. Στις 30/7/1979 δημιουργείται η ΠΑΕ με πρόεδρο τον Λουκά Μπάρλο και γενικό διευθυντή τον Νίκο Στράτο που συμπτωματικά θα απολυθεί στις 29/5/1998 για να επανέλθει μερικούς μήνες μετά.
1941.—Η άμυνα των Κρητών εναντίον των Γερμανών συνεχίζεται. Οι γερμανοί καταλαμβάνουν το Ρέθυμνο. Τα βρετανικά τμήματα του Ηρακλείου επιβιβάζονται κρυφά σε 8 πολεμικά πλοία και αναχωρούν για την Αίγυπτο. Τα Ελληνικά τμήματα αναγκάζονται να παραδοθούν στους γερμανούς.


Η Κρήτη το απέδειξε με τον ηρωισμό της,
σκληρά τονέ πολέμησε ετότες τον εχθρό της.

Δεν δίσταξαν στους Γερμανούς που ήτανε χιλιάδες,
αλλά τους επιτέθηκαν με πέτρες και τους γκράδες.

Το Μάλεμε πώς να τα πει απού δεν έχει στόμα,
πολλά κορμιά εσκέπασε το εδικό του χώμα.

Οι Γερμανοί δεν το ’ξεραν αντίσταση θα βρούνε,
τους Κρητικούς εθαύμασαν σκληρά πως πολεμούνε.

Τη νύχτα 28/29 Μαΐου 1941, τα βρετανικά τμήματα του Ηρακλείου επιβιβάζονται σε οκτώ πολεμικά πλοία, χωρίς αυτό να γίνει αντιληπτό από τους Γερμανούς και αναχωρούν για την Αίγυπτο. Οι Γερμανοί εισέρχονται και καταλαμβάνουν το Ηράκλειο. Τα ελληνικά τμήματα, αγνοώντας την αποχώρηση των Βρετανών, αφού δεν ειδοποιήθηκαν σχετικά απ’ αυτούς, παραδίνονται στους Γερμανούς.

Οι Γερμανοί καταλαμβάνουν το Ρέθυμνο. Οι ελληνοβρετανικές δυνάμεις, επειδή δεν πήραν διαταγή εκκένωσης του νησιού, άλλες παραδίνονται στους Γερμανούς και άλλες τρέπονται προς τα βουνά.

1943.—Το υποβρύχιον « Κατσώνης» βυθίζει παρά την Σκίαθον γερμανικόν (ισπανικής προελεύσεως) μεταγωγικόν σκάφος.
.— Κατηγορούμενος για κατασκοπεία και χρήση ασυρμάτου, εκτελέστηκε από τους Ναζί στην Αθήνα ο αεροπόρος μας Νικόλαος Παληατσέας. Έλαβε ενεργό μέρος στις επιχειρήσεις του Ελληνοϊταλικού Πολέμου του 1940-41 και κατά τη διάρκεια της εχθρικής κατοχής ανέπτυξε εθνική δράση.http://www.pasoipa.org.gr/
1944.—Σκοτώθηκε κοντά στο Τερμόδι της Ιταλίας, λόγω αναφλέξεως και πτώσεως του αεροσκάφους στο οποίο επέβαινε ως πλήρωμα, ο αεροπόρος μας Ιωάννης Παπαντωνίου.
1945.—Ελευθερώνεται από τις φυλακές Κερκύρας ο Νίκος Ζαχαριάδης, που είχε συλληφθεί επί καθεστώτος της 4ης Αυγούστου και στη συνέχεια πέρασε στα χέρια των Γερμανών.
1970.—Διαλύεται η κυπριακή Βουλή και προκηρύσσονται νέες βουλευτικές εκλογές.
1973.— Αμέσως μετά την προσγείωση ελικοπτέρου της 359 Μονάδας Αεροπορικής Εξυπηρετήσεως Δημοσίων Υπηρεσιών στο νησί Άνδρος, ο μηχανοσώστης Καποτάς Παναγιώτης, που είχε κατευθύνει το ελικόπτερο για προσγείωση, κινήθηκε προς αυτό, με αποτέλεσμα να χτυπηθεί από το κυρίως στροφείο του και να σκοτωθεί ακαριαία.
1979.—Σκοτώθηκαν κατά την εκτέλεση διατεταγμένης πτήσεως, όταν το αεροσκάφος στο οποίο επέβαινε ο Αθανάσιος Μπουρολιάς ως χειριστής, με συνεπιβάτη τον Ανθυπασπιστή Συφάκη Αντώνιο ως μηχανικό, κατέπεσε στην θαλάσσια περιοχή του αεροδρομίου της Σούδας (115 Πτέρυγα Μάχης). Ο Συφάκης γεννήθηκε στην Ανατολή Ιεράπετρας Λασιθίου.
1982.—Ο στρατός καταργεί το κούρεμα με την “ψιλή”.
1995.—Η κυβέρνηση αποφασίζει στο πλαίσιο των εκδηλώσεων “Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα 1997″,να διατεθούν 8 δις δρχ. για αναστήλωση ιερών μονών του Αγίου Όρους, διοργάνωση εκθέσεων με τους θησαυρούς του Όρους, κατασκευή έργων υποδομής και την επισκευή της Αθωνιάδας Σχολής.
1996.—Στην τουρκία, ισλαμιστές διαδηλωτές ζητούν να γίνει τζαμί η Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη. [ Καὶ ἐπειδὴ τίποτα δὲν ἀλλάζει μὲ τοὺς «φίλους γείτονες», μιὰ μουσουλμανικὴ ὀργάνωση τῆς ὁποῖας μάλιστα τὰ περισσότερα μέλη προέρχονται ὰπὸ τὸ κυβερνῶν ἰσλαμικὸ κόμμα τοῦ τούρκου πρωθυπουργοῦ, Ταΐπ Ἐρντογὰν, τὸ «Ἴδρυμα Νέων Ἀνατολίας», το 2013, ἄρχισε μιὰ μεγάλη καμπάνια συλλογῆς ὑπογραφῶν γιὰ τὴν μετατροπὴ τῆς Ἀγίας Σοφίας σἐ τζαμὶ. Ὅπως ἀναφέρεται στὸν τουρκικὸ τύπο, ἀπὸ τὶς 15 Ἀπριλίου μέχρι τὶς 17 Μαΐου 2013, θὰ συλλέγονταν ὑπογραφὲς γιὰ τὴν «μουσουλμανοποίηση» τῆς Ἁγίας Σοφίας. Ἡ ἐκστρατεῖα αὐτὴ ἔχει πάρει καὶ ἕνα πολὺ χαρακτηριστικὸ τίτλο ποὺ κυκλοφορεῖ σὲ πολλὰ τουρκικὰ ΜΜΕ, «Σπᾶστε τὶς ἀλυσίδες – Ἀνοῖξτε τὴν Ἀγία Σοφία σὰν τζαμὶ» ].
1997.—Με οκτασέλιδη προκήρυξη, που στέλνει στην εφημερίδα “Ελευθεροτυπία”, η οργάνωση 17Ν αναλαμβάνει την ευθύνη για τη δολοφονία του εφοπλιστή Κωστή Περατικού.
,
Βασική πηγή: www.e-istoria.com
,
,
,
Μ.ΜΑΝΕΤΑ
,

(marilena.mane@gmail.com)